Hoe ouders hun tieners kunnen helpen Autonomie ontwikkelen

Kinderen drukken een verlangen uit naar autonomie in twee stadia - peuter en puberteit. Dit gevoel van zelfbestuur - zich onafhankelijk voelen, gedragen en denken - wordt bijzonder diep in de laatste jaren, omdat adolescenten meer begrip hebben voor de wereld om hen heen en vertrouwen hebben in hun eigen kunnen. Hoewel elke ouder wil dat zijn kind op deze manier groeit en dit belangrijk is om een ​​gelukkig en productief leven te leiden als volwassene, heeft deze overgang vaak enkele problemen - zowel voor zonen en dochters als voor moeders en vaders.

Soorten onafhankelijkheid

Adolescenten kunnen door autonome volwassenen gezonde, autonome volwassenen worden die niet door andere mensen of externe krachten worden beheerst op de volgende drie manieren:

Emotioneel

Dit concept heeft betrekking op de gevoelens en emoties die spelen bij de omgang met anderen. Wanneer ze geconfronteerd worden met een probleem, kunnen emotioneel autonome tieners hun eigen oplossingen zoeken in plaats van afhankelijk te zijn van ouders of gelijken om emotionele steun te bieden.

In de vroege adolescentie (de tussenjaren) is er een verschuiving in het denken. Voor het eerst worden ouders gezien als echte mensen met gebreken en sterke kanten. In plaats van zich tot hun ouders te wenden, kijken jongeren naar hun leeftijdsgenoten voor emotionele steun wanneer ze meer betrokken raken bij vriendschappen en intieme relaties ontwikkelen.

Het is pas in de late tienerjaren dat adolescenten meer zelfredzaam zijn en niet zo afhankelijk zijn van ouders of gelijken om emotioneel beladen beslissingen te nemen.

Gedragsmatig

Gedragsautonomie is het vermogen om beslissingen te nemen en acties te volgen - zonder simpelweg de besluitvormingsstijlen van ouders of peers te volgen of te kopiëren.

Naarmate tieners groeien en zich ontwikkelen, realiseren ze zich dat verschillende situaties andere oplossingen vereisen. Ze kunnen abstract denken, keuzes vergelijken en nadenken over hoe hun beslissingen een uitkomst kunnen veranderen. In de ontwikkelingsfase is het ergens tussen 15 en 18 jaar, wanneer ze zich meer zelfvertrouwen zullen gaan voelen in hun eigen besluitvormingsvaardigheden en zullen streven naar het bereiken van ware gedragsautonomie.

Waarden-Based

Waarde-autonomie verwijst naar het nemen van beslissingen op basis van een persoonlijk waardestelsel bestaande uit onafhankelijke houdingen en overtuigingen in spirituele, politieke en morele keuzes. Dit soort autonomie stelt je kind in staat om onafhankelijke conclusies te trekken over zijn eigen waarden, in plaats van gewoon de waarden te accepteren die ze zijn opgevoed om te volgen of volgen met die van hun vrienden.

Uitdagingen

Het ontwikkelen van autonomie helpt tieners emotionele, gedragsmatige en op waarden gebaseerde beslissingen te nemen ter voorbereiding op de volwassenheid, maar dit kan vaak spanning veroorzaken tussen ouders en adolescenten. In plaats van communicatie en nabijheid (dat is waar veel ouders het meest naar verlangen en misschien zelfs gewend zijn te genieten), kunnen ruzies en opstandig gedrag de relatie tussen ouder en kind onder druk zetten.

Terwijl ouders van peuters moeite hebben om toe te zien dat hun baby's volwaardige kinderen worden, moeten ouders van tweens en tieners er rekening mee houden dat adolescentie de laatste fase van de kindertijd is.

Wanneer adolescenten vechten voor hun onafhankelijkheid, komt dat omdat ze door een ontwikkelingsmijlpaal heen werken om zelfbestuurbaar te worden en zelfvoorzienende volwassenen te worden, met levens onafhankelijk van hun ouders.

Tweens en tieners kunnen hun autonomie aantonen door de regels die ouders voor hen hebben gesteld, te betwisten of zelfs te schenden. Ze zullen ook sterke voorkeuren gaan uiten in kleding, muziek en misschien zelfs sociale of politieke overtuigingen.

Naarmate tieners ouder worden, kunnen ze ernaar uitkijken om 'volwassen' dingen te doen zoals het kunnen stemmen of legaal drinken. In de hedendaagse Amerikaanse cultuur worden individuen misschien niet volledig autonoom tot ergens tijdens de opkomende volwassenheid (tussen 18 en 25 jaar oud). De leeftijd van volledige autonomie kan variëren naarmate de autonomie zich op verschillende tijdstippen voor verschillende personen ontwikkelt.

Hoe ouders kunnen helpen

Tieners leren het beste door te oefenen, en ze willen en moeten leren om hun eigen leven te leiden. Daarbij moeten ze echter ook begeleiding en ondersteuning van hun familie hebben, zelfs als ze denken dat ze het niet nodig hebben. Je kunt ze in deze fase op verschillende manieren helpen.

Regels instellen

Stel duidelijke en consistente verwachtingen met betrekking tot avondklok, dating, naschoolse arbeid of vrijwilligerswerk, voorrechten en veiligheid rijden, en als het gaat om sparen of zakgeld. Het is ook belangrijk om te onthouden dat je een aantal regels moet aanpassen om aan de veranderende behoeften van je tiener te voldoen terwijl ze groeien.

Werk aan betere communicatie

Begin met openlijk communiceren over de regels die u heeft ingesteld en waarom u dergelijke regels of beperkingen hebt gemaakt. Laat uw kind dan afwegen met zijn of haar gedachten. Moedig ze aan om de resultaten van hun acties voor te stellen en zeg je waarom iets niet logisch voor hen is.

Het is belangrijk om stevig en eerlijk te zijn met de regels en om kinderen te laten weten dat het verbreken van hen tot bepaalde consequenties leidt, maar het is ook belangrijk dat u werkt aan een warme en liefhebbende ouder die de redenering achter dit alles uitlegt. Luister echt naar de meningen van je kind en moedig ze aan om hun manier van denken te verklaren.

Kortingsbonnen niet toestaan

Toon niet uitingen van buitenaf als uw kind het advies van vrienden opsomt als de redenering achter sommige van hun acties of keuzes. Adolescenten beginnen emotionele autonomie te ontwikkelen door de steun van hun leeftijdsgenoten, dus de gedachten en acties van hun vrienden zijn in eerste instantie belangrijk en cruciaal voor de manier waarop ze leren zelfregie te voeren.

Vraag in plaats daarvan wat zij denken dat hun vrienden zouden doen als ze met een soortgelijke situatie zouden worden geconfronteerd en waarom.

Zoek naar gespreksmogelijkheden

Onderzoek toont aan dat tieners, hoewel ze zich tot hun leeftijdsgenoten wenden voor meningen over sociale zaken, in feite meer waarde hechten aan advies van ouders over waarden, ethiek, moraal, religie, politiek en planning voor de toekomst. Hoewel uw kind op zichzelf geen gesprek over deze zaken begint, betekent dat niet dat ze er geen welkom zouden zijn. Neem de gelegenheid om dergelijke discussies aan te zwengelen, de tips die ze zullen gebruiken om hun autonoom denken te adviseren.

Laat ze bijdragen

Zorg ervoor dat uw kind mogelijkheden heeft om te oefenen autonoom te zijn en bij te dragen aan uw gezin. Laat ze hun eigen beslissingen nemen over zaken als het stylen van hun haar, de inrichting van hun slaapkamer, het kopen en uitzoeken van outfits of het kiezen van naschoolse activiteiten.

Nodig je adolescent uit om ook te helpen met het besluitvormingsproces in je huis. U kunt beginnen met hen te vragen om informatie te verzamelen en u te helpen bij het nemen van belangrijke beslissingen, zoals het kopen van een gezinsauto, het plannen van een familievakantie, het organiseren van een diplomauitreiking, het plannen van gezinsvakanties of maaltijdplanning.