Langdurige koorts bij kinderen

Het hebben van een kind met langdurige of aanhoudende koorts kan frustrerend zijn, zowel voor een ouder als voor zijn kinderarts. Aan de ene kant wil je niet overdreven reageren en een kind door heel wat onnodige tests heen zetten voor wat "gewoon een virus" zou kunnen zijn, maar dan wil je ook niets missen dat behandelbaar of zelfs belangrijker is, mis iets heel serieus. Artsen gebruiken gewoonlijk een stapsgewijze aanpak bij het omgaan met een kind met dit symptoom.

Verlengde koorts van onbekende oorsprong

Een langdurige koorts is er gewoon een die langer duurt dan normaal, bijvoorbeeld meer dan de zeven tot tien dagen die u zou verwachten bij een eenvoudige virale infectie. Antibiotica worden meestal niet voorgeschreven, alleen omdat een kind koorts heeft die lang aanhoudt. In veel gevallen wordt geen specifieke oorzaak van de koorts gevonden en stopt deze gewoon.

Koorts van onbekende oorsprong (FUO) is vaak gedefinieerd als koorts hebben van drie weken of langer zonder een bekende reden na een week van artsen proberen om de oorzaak van de koorts te achterhalen.

Een kind evalueren met langdurige koorts

Als uw arts uw kind vroeg in de ziekte ziet, kan zij binnen de eerste drie tot vijf dagen besluiten om uw kind te observeren na een volledig lichamelijk onderzoek en afhankelijk van hoe goed of ziek uw kind lijkt. Daarna zal uw kinderarts waarschijnlijk meer testen als de koorts aanhoudt, zoals de streptest en het bloedbeeld, afhankelijk van de andere symptomen van uw kind.

Op dat moment, als uw kind nog koorts heeft, moet hij bijna zeker opnieuw worden gezien. Dit is vooral belangrijk omdat je denkt dat hij erger wordt. Als u niet comfortabel bent om uw kinderarts weer te zien, overweeg dan om een ​​second opinion te krijgen van een andere kinderarts of ga naar de eerste hulp in een kinderziekenhuis.

Verdere testen kunnen zijn:

• X-thorax
• Urinalyse en urinecultuur
• Bloedcultuur
• Testen voor mono
• Herhaal het aantal bloedcellen
• Leverfunctietest
• PPD om te testen op tuberculose
• HIV-test
• Sedimentatiesnelheid (ESR) en C-reactief proteïne (CRP) -test
• Virale luchtwegen

Een gedetailleerd lichamelijk onderzoek kan verdere aanwijzingen geven, met name op zoek naar zweren in de mond, uitslag, gezwollen lymfeklieren of klassieke symptomen van kinderziekten zoals de ziekte van Kawasaki.

Na enkele weken van een kind met koorts van onbekende oorsprong (FUO), wordt getest op minder voorkomende dingen gedaan. Dit kan een abdominaal sonogram of een CT-scan zijn om te zoeken naar een verborgen abces, stoelgangculturen, een ANA (artritistest), schildklierfunctietests en antilichaamtests voor andere infecties.

Als dat allemaal normaal is, volgt meestal het testen op niet-infectieuze koortsoorzaken, zoals juveniele reumatoïde artritis, maligniteiten en inflammatoire darmaandoening.

Hoesten kan wijzen op een ziekte van de luchtwegen als oorzaak van zijn koorts, zoals een verkoudheid die longontsteking of een sinusinfectie werd. Lopende pneumonie of mycoplasma-pneumonie kan hoge koorts veroorzaken en kan ook een mogelijke oorzaak van zijn symptomen zijn. Het is niet ongebruikelijk dat deze infectie één tot drie weken duurt voordat een kind verbetering gaat vertonen.

Aanwijzingen voor FUO Oorzaak

Naast uw kinderarts, kunnen een specialist in pediatrische infectieziekten en een kinderreumatoloog u helpen als uw kind langdurige koorts heeft. Om uw artsen te helpen te achterhalen wat de koorts van uw kind veroorzaakt, overweeg dan de volgende vragen en mogelijke bronnen van de koorts:

• Is hij in de buurt geweest van iemand anders die ziek is geweest?
• Heeft hij een van zijn routinevaccins gemist? (Uw arts denkt mogelijk niet aan ziekten die door een vaccin kunnen worden voorkomen, maar moet ervan uitgaan dat hij moet worden gevaccineerd en tegen hen beschermd)
• Is hij onlangs het land uit gereisd? (malaria of andere ziekten)
• Is hij in de buurt geweest van boerderijdieren of wilde dieren? (brucellose, tularemie)
• Heb jij huisdieren? (Salmonella-infecties door reptielen en psittacose door vogels)
• Is hij gebeten door een teek? (Ziekte van Lyme, Q-koorts, Rocky Mountain spotted fever)
• Is hij gekrast door een kitten? (kat-krabziekte)
• Heeft hij rauw of onvoldoende gaar voedsel gegeten of ongepasteuriseerde melk of sap gedronken?
• Heeft hij een hartgeruis? (bacteriële endocarditis)
• Heeft hij medicijnen gebruikt? (drugskoorts)
• Loopt er zoiets in het gezin? (familiale mediterrane koorts)
• Heeft hij naast de koorts andere symptomen, zoals nachtelijk zweten en gewichtsverlies? (Lymfoom)
• Heeft hij al eerder dergelijke episodes gehad en werden ze in verband gebracht met zweren in zijn mond? (PFAPA-syndroom)