Hoe diepe veneuze trombose wordt vastgesteld
Inhoudsopgave:
Longembolie - Ziekenhuis Gelderse Vallei (Januari- 2025)
Als men vermoedt dat diepe veneuze trombose (DVT) bestaat, is het belangrijk om zo snel mogelijk een definitieve diagnose te stellen. Hoewel het stolsel zelf geen punt van zorg is, is het wel mogelijk dat het naar de longen reist en een longembolie veroorzaakt. Iedereen die symptomen van DVT ervaart, moet een arts raadplegen die waarschijnlijk een echografie zal uitvoeren als hij of zij de aandoening vermoedt. Andere tests, zoals een venogram, impedantie-plethysmografie, CT-scan of een D-dimeer-test, kunnen ook worden gebruikt om DVT en / of de oorzaak ervan te identificeren.
Labs en tests
Uw arts kan bloedonderzoek laten doen om te zien of u een bloedaandoening heeft overleefd die DVT en PE zou kunnen veroorzaken. De bloedtesten worden ook gebruikt om uw koolstofdioxide- en zuurstofniveau te meten. Een bloedstolsel in uw longen kan het zuurstofniveau in uw bloed verlagen.
EEN D-dimeer test wordt meestal gebruikt om DVT uit te sluiten bij mensen met een laag of gemiddeld risico. De test geeft aan of u verhoogde niveaus van D-dimeer hebt, een eiwitfragment dat overblijft na de vorming van een stolsel. Als je verhoogde D-dimeer niveaus hebt, is de kans groot dat je DVT hebt.
Hoewel het D-dimeer over het algemeen betrouwbare resultaten heeft, kan het niet identificeren waar het bloedstolsel is. De andere nadelen van de D-dimeer-test zijn dat het misschien niet zo effectief is in het vinden van stolsels bij zwangere vrouwen, mensen die bloedverdunners nemen en mensen met een voorgeschiedenis van DVT.
In beeld brengen
Hoewel het waar is dat tekenen en symptomen van DVT die van andere aandoeningen kunnen nabootsen, als DVT een mogelijkheid is, zal uw arts ongetwijfeld kiezen voor beeldvormingstests om tot op de bodem uit te komen.
ultrageluid
Dit is typisch de geprefereerde optie voor diagnose. Een veneuze echo wordt meestal gedaan bij mensen met een voorgeschiedenis van DVT en die bloedverdunners gebruiken en bij personen met een positieve D-dimeer-test.
Er zijn verschillende soorten veneuze echografie:
- Compressie-echografie (B-modus imaging):Net als bij de duplex-echografie, is compressie-echografie een variatie op de veelgebruikte medische echo-techniek (ook wel een "echo" -test genoemd). Door een sonde op de huid te plaatsen, kunnen geluidsgolven een beeld construeren van het onderliggende weefsel.De operator probeert vervolgens de ader samen te drukken door erop te duwen met de echografie-sonde, meestal op twee specifieke plaatsen: de dijader (in de liesstreek) en de knieholte (achter de knie).
- Nerven zijn meestal zeer samendrukbaar, wat betekent dat ze tijdelijk kunnen worden ingeklapt door er druk op uit te oefenen. Maar als DVT aanwezig is, maakt een bloedstolsel het veel moeilijker om de ader te comprimeren. Een niet-samendrukbare ader is een bijna zeker teken dat er een DVT aanwezig is. Studies hebben aangetoond dat het gebruik van deze techniek DVT in meer dan 90 procent van de gevallen nauwkeurig kan diagnosticeren.
- De ultrasone techniek kan ook worden gebruikt om de stolsel zelf te visualiseren en om te beoordelen of er een obstructie van de bloedstroom door de ader is.
- Duplex echografie (B-modus imaging en Doppler golfvormanalyse): Duplex echografie maakt gebruik van hoogfrequente geluidsgolven om te kijken naar de bloedstroom in uw aderen. Het kan bloedstolsels in de diepe aderen detecteren en is een van de snelste, meest pijnloze, betrouwbare en niet-invasieve manieren om DVT te diagnosticeren. De duplex-echografie omvat ook een kleurstromings-Doppler-analyse.
- Color Doppler imaging: Dit produceert een 2-D beeld van de bloedvaten. Door de Doppler-analyse kunnen artsen de structuur van de bloedvaten zien, waar het bloedprop zich bevindt en de bloedstroom. De Doppler-echografie kan ook inschatten hoe snel uw bloed stroomt, en laat zien waar het vertraagt en stopt. Terwijl de transducer wordt verplaatst, wordt een afbeelding van het gebied gemaakt.
De betrouwbaarheid van deze tests varieert. Compressie-echo's zijn bijvoorbeeld het beste voor het detecteren van DVT in proximale diepe aders, zoals femorale en popliteale aderen (dijen), maar duplex-echografie en kleuren-Doppler-beeldvorming zijn het best voor DVT van de kuit en iliacale aders (bekken).
venogram
In het verleden vereiste het vast stellen van een venogram een betrouwbare diagnose van DVT. Met een venogram wordt een op contrast jodium gebaseerde kleurstof geïnjecteerd in een grote ader in de voet of enkel, zodat artsen de aderen in de benen en heupen kunnen zien. Röntgenfoto's zijn gemaakt van de kleurstof die door de aderen naar het hart stroomt. Hierdoor kunnen artsen en medische professionals grote obstakels in de beenader zien.
Deze invasieve test kan pijnlijk zijn en bepaalde risico's met zich meebrengen, zoals een infectie, zodat dokters in het algemeen de voorkeur geven aan de duplex echografiemethode. Sommige artsen zullen echter een venogram gebruiken voor mensen met een voorgeschiedenis van DVT. Omdat bloedvaten en aders bij deze personen waarschijnlijk zijn beschadigd door eerdere stolsels, kan een duplex-echografie geen nieuwe stolsel detecteren zoals een venogram kan.
Tegenwoordig gebruiken veel artsen magnetische venringing (MR) venografie in plaats van de X-ray-versie omdat het minder invasief is. De MR-machine maakt gebruik van radiofrequentiegolven om waterstofatomen in weefsels op te stellen. Wanneer de puls stopt, keren de waterstofatomen terug naar hun normale toestand, waarbij één type signaal wordt afgegeven voor weefsels in het lichaam en andere voor bloedstolsels. De MR-machine gebruikt deze om een afbeelding te maken waarmee artsen onderscheid kunnen maken tussen deze twee.
MRI- en CT-scans
Magnetic Resonance Imaging (MRI) en computertomografie (CT) zijn andere scans die afbeeldingen van de organen en weefsels in uw lichaam kunnen maken, evenals afbeeldingen van aders en bloedstolsels. Hoewel ze nuttig zijn, worden ze over het algemeen gebruikt in combinatie met andere tests om DVT te diagnosticeren.
Als uw arts vermoedt dat u een longembolie (PE) heeft, kan hij of zij kiezen voor een computertomografische longangiografie (CTPA) - een standaardborströntgentest waarbij een contrastkleurstof in de arm wordt geïnjecteerd. De kleurstof reist door de bloedvaten die naar de longen leiden, zodat artsen duidelijkere beelden van de bloedtoevoer naar de longen in de geproduceerde beelden kunnen zien.
Longventilatie-perfusie Scans; Longangiografie
Als er geen CPTA beschikbaar is, kunt u een longventilatie-perfusiescan of een longangiografie krijgen.
Met de longventilatie-perfusiescan toont een radioactieve stof de bloedstroom en oxygenatie van de longen. Als u een bloedstolsel heeft, kan de scan normale hoeveelheden zuurstof tonen, maar de bloedstroom vertragen in delen van de longen met gestolde bloedvaten.
Bij een pulmonale angiografie injecteert een katheter uit de lies een contrastkleurstof in de bloedvaten, waardoor artsen röntgenfoto's kunnen maken en het pad van de kleurstof kunnen volgen om te controleren op blokkades.
Impedantie Plethysmografie
Impedantieplethysmografie is een andere niet-invasieve test voor het diagnosticeren van DVT. Hoewel deze test betrouwbaar is, beschikken veel ziekenhuizen niet over de apparatuur of expertise om deze test efficiënt uit te voeren.
Bij impedantie plethysmografie wordt een manchet (vergelijkbaar met een bloeddrukmanchet) rond de dij geplaatst en opgeblazen om de beenaders samen te drukken. Het volume van de kuit wordt dan gemeten (door middel van elektroden die daar worden geplaatst). Wanneer de manchet leegloopt, kan het bloed dat in de kuit is 'opgesloten' door de aderen naar buiten stromen. De kalfvolumemeting wordt vervolgens herhaald.
Als DVT aanwezig is, zal het verschil in volume (met de manchet opgeblazen of gedefleerd) minder zijn dan normaal, wat aangeeft dat de aderen gedeeltelijk worden geblokkeerd door een bloedstolsel.
Differentiële diagnoses
Testresultaten en een lichamelijk onderzoek helpen artsen (of in) andere mogelijke oorzaken van uw symptomen uit te sluiten, waarvan er meerdere zijn. Een paar die zullen worden overwogen:
- Onvoldoende circulatie (veneuze insufficiëntie)
- Een bloedstolsel dicht bij het oppervlak van de huid (oppervlakkige tromboflebitis)
- Spierverwonding (spanning, traan of trauma)
- Baker's cyste
- Cellulitis
- lymfoedeem
-
Crisp JG, Lovato LM, Jang TB. Compressie Echografie van de onderste extremiteit met draagbare vasculaire echografie kan diepe veneuze trombose nauwkeurig detecteren op de afdeling spoedeisende hulp. Ann Emerg Med. 2010 dec. 56 (6): 601-10. doi: 10.1016 / j.annemergmed.2010.07.010
-
de Oliveira A, França GJ, Vidal EA, et al. LA. Duplex scan bij patiënten met klinisch verdenking van diepe veneuze trombose. Cardiovasc Ultrasound. 20 oktober 2008 6:53. doi: 10.1186 / 1476-7120-6-53
-
Laine, C., Goldmann, D., Goodacre, S., Deep Vein Thrombosis. Annalen van interne geneeskunde. 2008 2 sept
-
Het National Heart, Lung en Blood Institute. Pulmonale embolie.
-
Seidel AC, Cavalheri G Jr, Miranda F Jr. De rol van duplex echografie bij de diagnose van de onderste extremiteit diepe adertrombose bij niet-gehospitaliseerde patiënten. Int Angiol. 2008 27 oktober (5): 377-84. doi: 10.1161 / CIRCULATIONAHA.113.002966
-
Stanford University Healthcare. Duplex echografie voor CVI.
-
Zierler, B.K. Echografie en diagnose van veneuze trombo-embolie. Circulation. 2004 maart. 29. doi: 10.1161 / 01.CIR.0000122870.22669.4a
Diepe veneuze trombose: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling
Diepe veneuze trombose (DVT) is een bloedstolsel dat zich meestal in grote aderen in het been vormt. Lees waarom DVT voorkomt en wat je eraan kunt doen.
Hoe diepe veneuze trombose wordt behandeld
DVT-behandeling kan gepaard gaan met bloedverdunners (zoals warfarine, Coumadin), een inferieur vena cava-filter en het gebruik van compressiekousen.
Tekenen, symptomen en complicaties van diepe veneuze trombose
DVT kan pijn en zwelling veroorzaken, maar het kan optreden zonder helemaal zulke rode vlaggen te veroorzaken. Symptomen kunnen alleen optreden als DVT is gevorderd.