Wat is het risico op HIV door vaginale seks?

Vaginale seks is een van de belangrijkste manieren waarop iemand besmet kan raken met HIV. Het is goed voor veel van de bijna 7.500 nieuwe infecties bij vrouwen elk jaar in de VS en bijna 1.000 nieuwe infecties bij heteroseksuele mannen.

Wereldwijd zijn de cijfers des te verbluffender. Terwijl de seksuele overdracht van HIV in de VS het hoogst is onder homoseksuele en biseksuele mannen (die 63 procent van alle nieuwe infecties vertegenwoordigen), zijn heteroseksuelen verreweg de groep die het meest wereldwijd wordt getroffen.

Dit geldt met name in Afrika, waar maar liefst elke vier of vijf nieuwe infecties onder heteroseksuelen vallen. In deze populaties is vaginale seks de belangrijkste route van infectie.

HIV-risico door seksuele activiteit

Bij het bespreken van het HIV-risico proberen mensen vaak vast te stellen welk "type" seks riskanter is; vaginaal, anaal of oraal. Vanuit een puur statistisch standpunt wordt anale seks beschouwd als de hoogste risicogroep met een 18-voudig groter risico op infectie vergeleken met vaginale seks.

Maar deze beoordeling is enigszins misleidend, althans vanuit een individueel perspectief. Hoewel vaginaal een 'lager' risico kan opleveren, houden de cijfers geen rekening met de manier waarop de ziekte wordt verdeeld tussen mannen en vrouwen, noch met de kwetsbaarheden die sommige personen een extreem hoog infectierisico geven.

Bedenk bijvoorbeeld dat vrouwen drie tot vier keer meer kans hebben om HIV te krijgen van mannen dan andersom.

Of dat jonge vrouwen veel vaker HIV krijgen van haar eerste seksuele ontmoeting dan een mannelijke partner.

Omgekeerd zijn er sommige mannen die veel meer kans hebben om hiv te krijgen dan anderen. Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat onbesneden mannen meer dan tweemaal zoveel kans hebben om HIV te krijgen na vaginale seks dan mannen die besneden zijn.

Kwetsbaarheden verschillen per individu, dus het beoordelen van wat het reële risico van vaginale seks vereist een beter begrip van de factoren die sommige vrouwen en mannen een groter risico opleveren dan andere.

Kwetsbaarheden die het hiv-risico bij vrouwen kunnen verhogen

Het risico op HIV door onbeschermde vaginale seks is bij vrouwen om verschillende redenen groter. Vanuit fysiologisch oogpunt zijn de weefsels van de vagina (epitheel) veel vatbaarder voor HIV dan die van de penis.

HIV kan deze weefsels passeren wanneer het immuunsysteem het binnendringende virus herkent en defensieve cellen (macrofagen en dendritische cellen) stuurt om ze door de te vernietigen voering te 'pakken en slepen'. In plaats daarvan draait HIV de tafel en valt de cellen (CD4 T-cellen genoemd) aan die bedoeld zijn om ze te neutraliseren. Door dit te doen helpt het lichaam om zijn eigen infectie te vergemakkelijken.

En omdat het oppervlak van het vaginale epitheel veel groter is dan dat van de mannelijke urethra, is de kans op infectie toegenomen, vaak exponentieel.

Andere fysiologische kwetsbaarheden omvatten:

• Cellen onder het oppervlak van de cervix zijn bijzonder kwetsbaar voor HIV, vooral tijdens de adolescentie, de eerste zwangerschap van een vrouw of in de aanwezigheid van een seksueel overdraagbare aandoening (soa) zoals chlamydia of humaan papillomavirus (HPV).
• Vrouwen met een infectie van het genitaal kanaal, of ze nu bacterieel, viraal of fungaal zijn, lopen een verhoogd risico. Sommige studies hebben gesuggereerd dat bacteriële vaginose geassocieerd is met een achtvoudige toename van het risico. Dit vertaalt zich in een kans van één op 100 om HIV te krijgen tijdens vaginale geslachtsgemeenschap.
• De duur van de blootstelling en het volume van de geïnfecteerde vloeistof zijn ook belangrijke factoren bij het bepalen of een persoon geïnfecteerd raakt of niet. Als zodanig kan onbeschermde seks het hiv-risico bij een vrouw verhogen als de man ejaculeert in haar vagina.
• Open wonden of zweren van soa's zoals syfilis kan het risico verhogen bij zowel mannen als vrouwen. Bij vrouwen worden de zweren echter vaak geïnternaliseerd en onopgemerkt.
• Hoewel het dagelijks gebruik van een hiv-medicijn genaamd pre-exposure profylaxe (PrEP) het risico op hiv in een niet-geïnfecteerde partner drastisch kan verminderen, zijn er aanwijzingen dat het minder goed werkt bij vrouwen. Onderzoek suggereert dat het niveau van het actieve medicijnmolecuul in vaginaal weefsel niet zo hoog is als in rectaal weefsel.
• Douchepraktijken kunnen ook de "goede" bacteriële flora van de vagina veranderen, hoewel dit nog steeds ter discussie staat.

Niets van dit alles houdt natuurlijk rekening met eventuele sociale kwetsbaarheden die vrouwen met een verhoogd risico kunnen brengen. Deze omvatten seksueel geweld in relaties die niet alleen de kans op zelfbescherming van een vrouw stelen, maar ook kunnen resulteren in schade aan gevoelig vaginaal weefsel.

Armoede, sociale normen en ongelijkheden tussen mannen en vrouwen zorgen er verder voor dat elke dominantie die een man buiten de slaapkamer kan hebben, zich ook in de slaapkamer zal uitbreiden. Al deze dragen bij aan hogere percentages hiv bij vrouwen.

Kwetsbaarheden die het hiv-risico bij mannen vergroten

Het feit dat mannen minder vatbaar zijn voor hiv dan voor vrouwen, mag niet onderbelichten dat ze ook kwetsbaarheden hebben die hun persoonlijk risico op infectie kunnen vergroten.

We weten bijvoorbeeld dat een onbesneden penis infectie kan vergemakkelijken als gevolg van de bacterierijke omgeving onder de voorhuid. Als reactie zal het lichaam een ​​type dendritische cel produceren (de cellen van Langerhans genoemd) om de bacteriën onder controle te houden.

Wanneer een man onbeschermde seks heeft met een HIV-positieve vrouw, kunnen diezelfde cellen het virus door de weefselbarrière 'pakken en slepen' en deze presenteren aan CD4 T-cellen om te infecteren. SOA's en infecties van het genitaal kanaal verhogen het HIV-risico verder.

Vanuit cultureel oogpunt kan de definitie van de samenleving van mannelijkheid het seksuele avontuur bij mannen vaak normaliseren en zelfs aanmoedigen. Het creëert een dubbele standaard die een man een groter risico op HIV kan stellen door viriliteit te associëren met meerdere partners of andere risicovolle gedragingen.

Kwetsbaarheden in zowel mannen als vrouwen

Er zijn kwetsbaarheden die de kans op infectie bij zowel mannen als vrouwen vergroten. Onder hen:

• Elke toename van de virale lading van de geïnfecteerde partner (het volume van het virus in het bloed) verhoogt het risico voor de niet-geïnfecteerde partner. Studies hebben aangetoond dat elke toename van het aantal virussen - van bijvoorbeeld 100 tot 1.000 - de kans op infectie kan verdubbelen en zelfs verdrievoudigen.
• Bovendien is een hoge virale last tijdens acute infectie (de fase onmiddellijk na blootstelling) geassocieerd met een 28-voudige toename van het risico. Dit komt neer op een kans van 50 op HIV als je een vrouw bent en een kans van 500 als je een man bent.
• Alcohol drinken of drugs gebruiken kan remmingen verminderen en het vermogen van een persoon om veilige keuzes te maken beïnvloeden, zoals condooms gebruiken of therapietrouw houden met hiv.

Per-blootstellingrisico door vaginale seks

Vanuit het perspectief van "per-exposure" -risico (de kans om HIV te krijgen door een enkele seksuele handeling), kan het risico variëren op basis van geslacht, de virale last van de HIV-positieve partner en zelfs het deel van de wereld waarin je leeft.

Deze cijfers houden geen rekening met andere factoren die het risico kunnen verhogen, zoals de aanwezigheid van een SOA, injecterend drugsgebruik of een naast elkaar bestaande infectie zoals hepatitis C.

Blootstelling	Belichtingstype	Risico van blootstelling
Vaginaal	Vaginale seks, vrouw-naar-man (land met een hoog inkomen)	0,04% (één op 2500)
	Vaginale seks, man-vrouw (land met hoge inkomens)	0,08% (één in 1250)
	Vaginale seks, vrouw-naar-man (land met lage inkomens)	0,38% (een op 263)
	Vaginale seks, man-vrouw (land met lage inkomens)	0,3% (een op 333)
	Vaginale seks, asymptomatische HIV	0,07% (een in 1428)
	Vaginale seks, symptomatisch hiv in een latere fase	0,55% (één op 180)

Accidentele blootstelling en vaginale seks

Als u denkt dat u mogelijk bent blootgesteld aan HIV, hetzij door een condoom-uitbarsting van condoomloze anale seks, zijn er medicijnen die het risico op infectie, post-expositie profylaxe (PEP) genoemd, aanzienlijk kunnen verminderen.

PEP bestaat uit een 28-daagse kuur met antiretrovirale geneesmiddelen, die volledig en zonder onderbreking moet worden ingenomen. Om het risico op infectie te minimaliseren, moet PEP zo snel mogelijk worden opgestart - idealiter binnen een tot 36 uur blootstelling.

Een woord van heel goed

Het beoordelen van je persoonlijke risico op HIV mag nooit een getallenspel zijn. Of de kansen nu een op de tien of een op de honderdduizend zijn, het is belangrijk om te onthouden dat u na slechts één opname hiv kunt krijgen.

Ontdek alle beschikbare hulpmiddelen voor hiv-preventie. Naast PrEP, een strategie die het hiv-risico met 76 procent kan verminderen, kan een niet-detecteerbare virale lading in de hiv-positieve partner het risico verder verlagen met 96 procent of meer. En vergeet niet het beproefde condoom, waarvan het consequente gebruik gepaard gaat met een 20-voudige afname van het risico.

Door een holistische benadering van preventie te formuleren, kunt u doorgaan met genieten van een gezond seksleven terwijl u uzelf of een geliefde beschermt tegen het risico van HIV.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Boily, M.; Baggaley, R.; Wang, L.; et al."Heteroseksueel risico van HIV-1-infectie per seksuele daad: systematische review en meta-analyse van observationele studies." Lancet infectieziekten. Februari 2009; 9 (2): 118-129.
• Centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC). "Hedendaagse HIV-epidemie." Atlanta, Georgia; Augustus 2016.
• Cohen, C.; Lingappa, J.; Baeten, J.; et al. "Bacteriële vaginose geassocieerd met het verhoogde risico van HIV-overdracht van vrouw naar man: een prospectieve cohortanalyse onder Afrikaanse koppels." PLoS Medicine. Juni 2012; 9 (6): e1001251.
• Hollingworth, T.; Anderson, R.; en Fraser, C. "HIV-1-overdracht, per stadium van infectie." Journal of Infectious Diseases. 1 september 2008; 198 (5): 687-693.
• Programma van de Verenigde Naties inzake HIV / AIDS (UNAIDS). "Wereldwijde aids-update 2016." Geneve, Zwitserland; 2016: 9.