Wat is het risico om hiv te krijgen door een prikaccident?

Naaldblessures - evenals elk percutaan letsel dat een persoon kan blootstellen aan besmet bloed of lichaamsvloeistoffen - zijn lange tijd een zorg geweest voor zowel gezondheidswerkers als het grote publiek.

Veel van de angsten zijn aangewakkerd door mediaberichten die ofwel het risico van het verkrijgen van hiv overdrijven door prikaccidenten ofwel schijnwerpers waarin slachtoffers naar verluidt "in angst leven" nadat ze dergelijke blootstelling hebben ontvangen (inclusief veel gemeld incident in 2013, waar een vrouw uit Michigan klaagde Etihad Airways aan nadat ze zichzelf had gepenetreerd op een weggegooide injectienaald die achterbleef in een achterzak).

Hoewel de risicoperceptie hoog is, zijn er gevallen van prikaccidenten, recente analyses van de Centers of Disease Control and Prevention (CDC) suggereren dat het werkelijke risico veel lager kan zijn - zo laag zelfs dat het nu als zeldzaam kan worden beschouwd.

Vraagtekens bij de "Three Out of Thousand" Estimate

In een populair gerangschikt onderzoek uit 1989, suggereerden onderzoekers dat het risico om HIV te krijgen van een enkel prikaccident met bloed dat besmet was met HIV besmet was rond de 0,32 procent, of grofweg drie van de 1.000 gewonden.

Dat cijfer is grotendeels blijven hangen in het bewustzijn van volksgezondheidsautoriteiten, ondanks groeiend bewijs dat de "drie van de duizend" schattingen meer betrekking hadden op onbehandelde bronpatiënten met een laat stadium, symptomatische ziekte - het meer waarschijnlijke scenario in 1989 - dan op schattingen uitsluitend gebaseerd op prikaccidenten alleen.

Een meta-analyse uitgevoerd in 2006 bevestigde deze twijfels grotendeels. Bij het beoordelen van 21 verschillende onderzoeken, ontdekten de onderzoekers dat de gepoolde schattingen erop wezen dat het risico van het verwerven van HIV meer in de orde van 0,13 procent lag als de prikaccident de enige risicofactor was. Alleen toen de bronpatiënt een AIDS-diagnose had, namelijk een CD4-telling van minder dan 200 cellen / ml en / of een AIDS-definiërende ziekte, steeg de schatting tot 0,37 procent.

Wat misschien nog belangrijker was om op te merken, was dat van de 21 onderzochte studies 13 een reëel risico van 0% sloten. Zulke verschillen in onderzoek dienden alleen maar om de controverses rond het probleem van het hiv-risico in de instellingen voor beroepsgezondheidszorg te vergroten.

CDC onderzoekt bevestigde en verdachte gevallen

In de uitgave van 9 januari 2015 van Morbiditeit en mortaliteit per week CDC-functionarissen identificeerden 58 bevestigde en 150 mogelijke gevallen van beroepsmatig verworven HIV tussen de jaren 1985 en 2013.

Bevestigde gevallen waren gevallen waarin de zorgwerker was vastgesteld als HIV-negatief, terwijl de bronpatiënt hiv-positief bleek te zijn. Daarentegen waren mogelijke gevallen gevallen waarin de HIV-status van de bronpatiënt onbekend was of er geen gedocumenteerde koppeling tussen de zorgwerker en de bronpatiënt was vastgesteld.

Het rapport gaat verder door te stellen dat sinds 1999 ooit slechts één bevestigd geval van beroepsmatig verworven HIV is gerapporteerd aan de CDC. (In die zaak was een laboratoriumonderzoeker betrokken die in 2008 met een levende hiv-cultuur werkte.)

Van de 58 bevestigde gevallen, kwamen alle behalve vier voor tussen 1985 en 1995, net voor de komst van antiretrovirale therapie (ART) en de introductie van de eerste Amerikaanse richtlijnen voor het gebruik van post-expositie profylaxe (PEP) in gevallen van accidentele blootstelling aan hiv.

Hoewel het CDC-rapport op geen enkele manier het belang van PEP in gevallen van prikaccidenten en andere percutane letsels vermindert, suggereert het wel dat, in de woorden van de onderzoekers, "een meer algemene en eerdere behandeling om de virale ladingen van patiënten te verminderen" heeft bijgedragen aan de bijna volledige vermindering van het hiv-risico voor wat betreft beroepsmatige blootstelling.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Rechtbank van de Verenigde Staten, Eastern District of Michigan, Southern Division. "JANE DOE en JOHN DOE, man en vrouw, eisers, vs. ETIHAD AIRWAYS, P.J.S.C., beklaagde." Grand Rapids, Michigan; 15 oktober 2013; geopend op 20 januari 2015.01.20
• Becker, C.; Cone, J.; en Gerberding, J. "Beroepsinfectie met humaan immunodeficiëntievirus (HIV), risico's en risicoreductie." Jaarlijkse interne geneeskunde. 15 april 1989; 110 (8): 653-656.
• Baggaley, R.; Boily, M.; Witter.; et al. "Risico van HIV-1-overdracht voor parenterale blootstelling en bloedtransfusie." AIDS. 4 april 2006; 20 (6): 805-812.
• Centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC). " Aantekeningen uit het veld: Beroepsmatig verworven HIV-infectie onder zorgverleners - Verenigde Staten, 1985-2013. " Morbidity and Mortality Weekly Report. 9 januari 2015; 63 (53): 1245-1246.
• CDC. "Bijgewerkte richtlijnen van de U.S. Public Health Service voor het beheer van beroepsmatige blootstelling aan HIV en aanbevelingen voor profylaxe na belichting." Morbidity and Mortality Weekly Report. 30 september 2005; 54 (RR09): 1-17.