Het effect van een bipolaire stoornis op seks

Seks is een belangrijk onderdeel van de meeste van ons leven en niet minder voor mensen met een bipolaire stoornis. Maar het onderhouden van een gezonde seksuele relatie wanneer bipolair kan zo complex zijn als de ziekte zelf.

Afhankelijk van het individu kunnen gedragingen schommelen van periodes van overmatige seksualiteit tot seksueel libido en seksueel functioneren die ernstig worden verminderd. Deze hoge mate van variabiliteit kan van invloed zijn op het vermogen van een persoon om een ​​langetermijnrelatie na te streven of te behouden.

Aan de ene kant kan de impulsiviteit geassocieerd met bipolaire manie ongezond en zelfs schadelijk gedrag aanwakkeren, terwijl de ontberingen van depressie zelfs de meest geëngageerde relaties kunnen belasten.

Manie en hyperseksualiteit

Hyperseksualiteit is een van de gedragingen die zich kunnen manifesteren als een symptoom van manie. Het wordt gedefinieerd als de toegenomen behoefte aan seksuele bevrediging, gekenmerkt door verlaagde remmingen en / of de wens voor verboden seks.

Het is niet ongebruikelijk dat mensen een verhoogd gevoel van seksualiteit ervaren tijdens een manische episode. Op zichzelf is dit geen probleem. Het is wanneer het gepaard gaat met impulsiviteit, nemen van risico's, slecht beoordelingsvermogen en expansiviteit - alle kenmerken van bipolaire manie - dat hyperseksualiteit destructief kan zijn.

Wanneer het najagen van seks dwangmatig wordt, kan het zelfs worden geclassificeerd als een seksverslaving. Hoewel de classificatie nog steeds als controversieel wordt beschouwd, wordt van een persoon gezegd dat hij verslaafd is wanneer hij buitensporige hoeveelheden tijd aan seksuele activiteit besteedt tot het punt waarop belangrijke sociale, beroeps- of recreatieve activiteiten worden verwaarloosd. Kenmerken kunnen zijn:

• Dwangmatige masturbatie
• Dwangmatig vrijen met sekswerkers
• Anonieme seks met meerdere partners
• Meerdere zaken buiten een toegewijde relatie
• Frequent betuttelen van seksueel georiënteerde bedrijven
• Gewoon exhibitionisme
• Gewoon voyeurisme
• Ongepast seksueel contact

Hoewel hyperseksualiteit en seksverslaving geen inherente facetten van bipolaire manie zijn, is het belangrijk om de tekenen te herkennen.

Niet alleen zou dit gedrag, zoals anderszins stabiele relaties, pijn kunnen doen, ze kunnen het individu een verhoogd risico op seksueel overdraagbare infecties en andere schade toebrengen. Als zodanig wordt het vinden van de juiste combinatie van medicijnen om manie onder controle te houden essentieel geacht om te voorkomen dat hyperseksualiteit destructief wordt.

Depressie en verlies van seksuele functie

Depressie kan de zin in seks doden. En het is niet alleen de stemmingsstoornis zelf die daaraan bijdraagt; de medicijnen die worden gebruikt om depressies te behandelen, kunnen het libido en het vermogen van een persoon om seksueel te functioneren onderdrukken.

Mensen met een bipolaire stoornis gaan soms maanden of zelfs jaren met weinig tot geen interesse in seks. Dit maakt het nastreven of onderhouden van een relatie des te moeilijker. Depressie voedt van nature het gevoel van ontoereikendheid en zelfbeschuldiging dat zich vertaalt in hoe men over seks in het algemeen denkt.

Een bipolaire stoornis kan seksuele relaties op een aantal verschillende manieren uitdagen:

• De bipolaire persoon voelt zich vaak fysiek onaantrekkelijk en ongewenst.
• Gebrek aan hygiëne en verzorging zal vaak gepaard gaan met deze gevoelens.
• Gevoelens van ontoereikendheid, kwetsbaarheid en waardeloosheid interfereren met intimiteit.
• Uitputting kan zelfs het najagen van seks emotioneel en fysiek drainerend maken.
• Hoe minder seks een persoon heeft, hoe meer hij of zij schuldgevoelens en twijfels over zichzelf kan voelen.
• Bepaalde medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van een bipolaire stoornis (met name selectieve serotonineheropnameremmers of SSRI's) kunnen het seksuele verlangen en / of het vermogen van een persoon om een ​​orgasme of erectie te bereiken, verminderen.

Maar een gebrek aan seksuele interesse is slechts een van de mogelijke gevolgen van bipolaire depressie. In sommige gevallen zal een persoon zich op precies de tegenovergestelde manier gedragen, symptomen van hyperseksualiteit vertonen als middel om deze negatieve gevoelens te compenseren.

Bij de behandeling van bipolaire depressie moet altijd de primaire focus blijven, het hoeft niet noodzakelijkerwijs ten koste te gaan van iemands libido. Er zijn manieren om de seksuele bijwerkingen van bipolaire geneesmiddelen te beheersen zonder de behandeling in gevaar te brengen. In het algemeen bleken SSRI's niet bijzonder effectief te zijn voor bipolaire stoornis. Stemmingsstabilisatoren zoals lithium, Depakote (valproïnezuur) en Lamictal (lamotrigine) worden als effectiever beschouwd en hebben doorgaans minder seksuele bijwerkingen.