Dizygote (broederlijke) Twins Feiten die u moet weten

Dizygotic betekent twee (di) bevruchte eieren (zygoten). Dizygote tweelingen komen voor wanneer twee eieren worden bevrucht door twee afzonderlijke sperma. Dizygote tweelingen zijn ook bekend als broederlijke of niet-identieke tweelingen. Ze zijn het meest voorkomende type tweeling.

In tegenstelling tot monozygote tweelingen (ook bekend als identieke tweelingen) delen dizygote tweelingen niet dezelfde genen. Monozygote tweelingen delen 100 procent van elkaar genen. Dizygote tweelingen delen slechts 50 procent. Dit is dezelfde genetische overeenkomst als gevonden tussen broers en zussen die op verschillende tijdstippen zijn verwekt en geboren.

Waarom zou iemand Dizygotic Twins kunnen bedenken?

Dizygote tweelingen kunnen optreden als twee of meer eicellen (eieren) in één cyclus worden afgegeven. Als elk wordt bevrucht, kan dit leiden tot dizygote tweelingen. Tijdens de IVF-behandeling, als twee of meer embryo's worden overgebracht, kun je ook zwanger worden van een tweeling (of meer).

Vruchtbaarheidsdrugs zijn een veel voorkomende oorzaak van een dizygote tweeling. Afhankelijk van welke medicatie of vruchtbaarheidsbehandeling wordt gebruikt, varieert uw kans om een ​​tweeling te verwekken terwijl u vruchtbaarheidsmedicijnen gebruikt tussen 5 en 30 procent. Medicijnen zoals Clomid en vruchtbaarheidsprocedures zoals IUI en IVF zijn verantwoordelijk voor de meerderheid van de tweelinggeboorten in de Verenigde Staten.

Maar vruchtbaarheidsdrugs zijn niet de enige oorzaak voor een dizygote tweeling. Uw kansen om een ​​tweeling te verwekken kunnen groter zijn als:

• De moeder is 30 jaar of ouder
• De moeder is langer dan gemiddeld
• Je hebt een familiegeschiedenis van een tweeling
• Je bent te zwaar
• Jij bent Afrikaans-Amerikaans

Welke locatie en etniciteit heeft te maken met uw kansen

De kansen van een tweeling worden sterk beïnvloed door etniciteit en zelfs locatie. Degenen met Afrikaanse etniciteit hebben de meeste kans op een tweeling, terwijl Aziaten het minst waarschijnlijk zijn. Europeanen vallen in het middengebied. Maar zelfs binnen deze brede categorieën kan er veel differentiatie zijn.

Bijvoorbeeld…

• In de Verenigde Staten bleek het aantal jumelages in 2003 15,8 per 1000 zwangerschappen te zijn. Voor blanke Amerikanen was de snelheid 15,7 per 1.000, terwijl die voor zwarte Amerikanen hoger was met 17,2 per 1.000.
• In Europa bedroeg het totale samenwerkingsniveau in 2003 16,4 per 1000 geboorten. In Luxemburg en Portugal bedroeg het aantal jumelages 11 op 1.000. Vergelijk dat eens met de stedenbanden in Denemarken, Griekenland en Nederland, waar het 20 per 1000 geboorten was, bijna twee keer zo hoog.
• Nigeria heeft een algemeen hoog jumelagequotum, met een algemene dizygote twinningratio van 40 per 1000 geboorten. Toch zijn er verschillen in verschillende regio's. In West- en Oost-Nigeria lagen de percentages tussen 33 en 66,5 per 1000 geboorten. In Noord-Nigeria waren de tarieven 19,4 per 1.000 voor specifieke groepen.

Deze variaties worden gevonden voor dizygote tweelingen. Maar deze verschillen per regio en ras worden niet gevonden voor monozygote tweelingen, of identieke tweelingen. Het percentage identieke tweelingen is vrijwel constant in alle regio's en komt voor bij ongeveer 4 op de 1.000 zwangerschappen.

Dizygotic Twins and Gender

Hebt u een tweeling voor jongens en meisjes, een tweeling voor jongens of een tweeling voor meisjes?

Hier zijn je kansen:

• Boy-girl twins zijn de meest voorkomende soort van dizygote tweelingen, die 50 procent van de tijd voorkomen.
• Meisje-meisje-tweeling is de tweede meest voorkomende gebeurtenis.
• Boy-boy twins komen het minst vaak voor.

Dizygotic Twins en hun vruchtesappen en placenta's

Dizygote tweelingen hebben meestal gescheiden vruchtwaterzakken en placenta's. Dit staat bekend als dichorionic-diamniotic.(Soms wordt dit Di-Di genoemd.) Dit is de meest gebruikelijke opzet voor dizygote tweelingen. Di-Di-tweelingen hebben ook de laagste zwangerschapsrisico's.

Er zijn zeldzame gevallen van dizygote tweelingen die één placenta delen. In dit geval heeft elk zijn eigen vruchtzak. Dit wordt monochorion-diamnooticum genoemd (kortweg Mo-Di).

De risico's zijn groter voor tweelingen die een placenta delen, vanwege het risico van een twin-to-twin transfusiesyndroom. De zwangerschap kan nauwkeuriger worden gevolgd.

Omdat twee placenta's na verloop van tijd kunnen samensmelten, kan het moeilijk zijn om via echografie vast te stellen of er twee placenta zijn of één later in de zwangerschap. Om deze reden kan uw arts u voor het einde van het eerste trimester een echo sturen, wanneer het nog steeds mogelijk is om de scheiding van twee placenta's te zien.

Verminder uw risico op tweelingen bij het gebruik van vruchtbaarheidsbehandelingen

Er is in de ontwikkelde landen over de hele wereld sprake van een toename van de dizygote twinning en dit is grotendeels het gevolg van het gebruik van vruchtbaarheidsbehandelingen. Gedurende enkele decennia gingen de dubbele koersen omhoog en omhoog, tot het jaar 2000, toen de koersen eindelijk licht begonnen te dalen.

Ze bereikten een piek en begonnen af ​​te nemen omdat de vruchtbaarheidsbehandelingstechnologie vergevorderd is en reproductiespecialisten manieren hebben gevonden om het aantal meerlingzwangerschappen te verminderen. Het doel van onvruchtbaarheidsbehandeling moet altijd één gezonde baby zijn, één voor één.

Het is niet mogelijk om het risico van een tweeling tijdens de vruchtbaarheidsbehandeling volledig te elimineren, maar er zijn een paar opties beschikbaar.

Gebruik van de laagste effectieve dosis voor vruchtbaarheidsbehandelingen: Het hoogste risico voor tweelingen treedt op tijdens injecteerbaar gebruik van vruchtbaarheidstruggen (gonadotropines) samen met getimede geslachtsgemeenschap of inseminatie. Er is geen controle over hoeveel follikels zich kunnen ontwikkelen of bevrucht worden.

Wanneer artsen echter net genoeg vruchtbaarheidsmedicatie gebruiken om slechts één of twee follikels te stimuleren, kan de kans op veelvouden worden verkleind. Als er twee follikels zijn, is het risico voor een tweeling natuurlijk groter dan wanneer er slechts één follikel is.

Als er zich meer dan één of enkele tot enkele follikels ontwikkelen, kan de arts de cyclus "annuleren" en het paar vragen geen geslachtsgemeenschap te hebben.

Enkele embryotransfer IVF (SET-IVF): Met in-vitrofertilisatie kan de arts bepalen hoeveel embryo's terug naar de baarmoeder worden overgebracht. Toen IVF nieuwer en minder effectief was, was het niet ongewoon om twee tot vier embryo's tegelijk over te brengen. De hoop was dat minstens één "zal blijven". Maar soms zijn er meer dan één "vastzitten".

Met jonge en goede prognosepatiënten is eenmalige embryotransfer een optie. In dit geval wordt slechts één embryo van goede kwaliteit overgedragen. Er is nog steeds een zeer laag risico op identieke twinning. Maar het hogere risico op dizygote twinning is geëlimineerd.

Bevroren embryotransfer IVF (FET-IVF): Verbeteringen in cryopreservatie maken overdracht van een enkel embryo een haalbare optie. In het ideale geval zal een paar meer dan één embryo van goede kwaliteit hebben. Maar wat gebeurt er met de embryo's die niet worden overgedragen?

Met FET-IVF kunnen de "extra" embryo's voorlopig worden bevroren. Als er dan geen zwangerschap optreedt, kan een toekomstige FET-IVF-cyclus worden geprobeerd.

Als er zwangerschap optreedt bij het overgebrachte eerste embryo, kunt u de gecryopreserveerde embryo's "op ijs" houden voor toekomstige broers of zussen, of ze kunnen worden gedoneerd aan een ander koppel of aan wetenschappelijk onderzoek.

Trizygotische tripletten en quadrazygote quadruplets

Als drie eieren worden bevrucht door drie afzonderlijke zaadcellen, kan dit leiden tot trizygote tripletten.

Als vier eieren worden bevrucht door vier afzonderlijke sperma, kun je quadrazygotische vierlingen krijgen.

Het is ook mogelijk voor een moeder die zwanger is van veelvoudige veelvouden om een ​​combinatie van een tweeling te hebben.

Tripletten kunnen bijvoorbeeld starten als niet-identieke tweelingen (of dizygote tweelingen). Vervolgens splitst een van die zygotes zich op, wat leidt tot een set van identieke tweelingen (of monozygote tweelingen). In totaal zou je twee identieke tweelingen en één niet-identieke tweeling hebben die de set drielingen vormen.

Als je dit moeilijk te begrijpen vindt, probeer dit dan. Neem twee pennen, een rode en een zwarte.

Teken een smiley met de rode pen, met een klein babyhaar er bovenop.

Teken nog een smiley met de zwarte pen.

Trek nu vanuit het zwarte penseel twee lijnen naar beneden en naar buiten, elk naar een nieuw, nieuw smiley-gezicht.

Teken in een grote cirkel een lijn rond een van de rode vlakken en twee zwarte vlakken. Dat zijn de drielingen: twee identieke tweelingen (zwarte pen) en één "broer of zus" tweeling (rode pen).

Het merendeel van de veelvouden van hoge kwaliteit bestaat echter uit niet-identieke tweelingen.

Wanneer kom je erachter of je een dizygote / broederlijke tweeling hebt?

Hoewel de echoscopiste u kan vertellen hoeveel baby's u draagt, is het aanzienlijk moeilijker om te bepalen of de tweelingen monozygoot (identiek) of dizygoot (broederlijk) zijn.

Dat gezegd hebbende, zijn er enkele tekenen dat je tweeling duizelig is. Je tweeling is waarschijnlijk broederlijk als …

• het zijn verschillende geslachten (jongen / meisje-tweeling)
• ze hebben verschillende bloedgroepen

(Als je je afvraagt ​​hoe de tweeling van een jongen en een meisje ooit een eeneiige tweeling zou kunnen zijn, kan dit in sommige gevallen van zeldzame chromosomale omstandigheden gebeuren.)

Je tweeling is hoogstwaarschijnlijk identiek en niet broederlijk als …

• ze delen een vruchtzak - dit gebeurt alleen bij monozygote tweelingen

Als je twee jongens of twee meisjes hebt, hoe weet je dan of ze broederlijk of identiek zijn? Als ze er heel anders uitzien, weet je dat. Maar soms is de enige manier om vast te stellen, het voltooien van DNA-testen. Praat met uw kinderarts over DNA-tests, of u kunt bedrijven onderzoeken die DNA-testen via de mail aanbieden.