Artritis in de nek - Cervicale spondylose

Risicofactoren voor artritis in de nek

Leeftijd

De grootste risicofactor voor cervicale spondylose is leeftijd. Als je eenmaal op middelbare leeftijd bent, neemt de kans op de diagnose van nekarthritis toe. De American Academy of Orthopaedic Surgeons zegt dat de aandoening heel gewoon is in deze en oudere populaties.

Genetica

Na de leeftijd vormt de genetica het grootste risico. Samen met een paar andere soorten wervelkolomproblemen, kan cervicale spondylose in families voorkomen.

Als uw ruggenmergkanaal en / of intervertebrale foramen van nature een kleine diameter hebben, kan uw risico op complicaties van degeneratieve veranderingen groter zijn.Met een smal wervelkanaal heeft het ruggenmerg - een zeer gevoelige structuur die berichten doorgeeft tussen de hersenen en de rest van het lichaam - minder onbelemmerde ruimte binnenin die doorgang. Contact tussen het snoer en de kolom kan het snoer irriteren en myelopathie veroorzaken, zoals hierboven gedefinieerd.

Roken

Het maakt niet uit hoe je het snijdt, roken kan heel slecht zijn voor je rug. Het is geassocieerd met een verhoogd risico op degeneratieve schijfaandoeningen, mislukte rugoperaties en andere aandoeningen, waaronder uiteraard artritis in de nek.

Psychologische risicofactoren

Depressie en angst zijn psychologische risicofactoren voor artritis in de nek.

Een studie uit 2009 gepubliceerd in het tijdschrift BMC musculoskeletale aandoeningen rapporteerde een sterke link tussen psychosociale factoren en nekpijn in het algemeen. De auteurs besluiten door te zeggen "hoe hoger het nekpijnniveau, des te meer aandacht moet worden besteed aan psychosociale nood als een gerelateerde last."

Meer specifiek, auteurs van een studie uit 2005 die in het tijdschrift zijn gepubliceerd Neurochirurgie schatten dat meer dan een derde van de patiënten met cervicale spondylotische myelopathie, of CSM, depressief of angstig is. CSM is cervicale spondylose die het ruggenmerg beïnvloedt en gerelateerde symptomen veroorzaakt.

De auteurs suggereren dat deze stemmingsstoornissen het sterkst verband houden met het verminderde vermogen van patiënten om te bewegen.

Dagelijks werk

Laten we het nu hebben over je beroep. De American Academy of Orthopaedic Surgerons zegt dat als je baan veel herhaalde beweging van je nek en / of werk met zich meebrengt die zich boven je hoofd afspeelt, je risico misschien weer hoger is. Depressie en / of angst, de hierboven besproken psychologische risicofactoren, komen ook op het werk voor.

Trauma

En ten slotte verhoogt trauma, vooral herhaald trauma, uw risico op cervicale spondylose. Dat gezegd hebbende, de meeste artritis in de nek wordt niet voorafgegaan door trauma.

Symptomen die gepaard gaan met artritis in de nek

Over het algemeen wordt de bron van nekarthritis pijn niet goed begrepen door de medische gemeenschap en is het mogelijk om deze aandoening zonder symptomen te hebben.

Hals- en hoofdsymptomen

Wanneer symptomen optreden, zijn intermitterende nekpijn, cervicalgie genaamd, plus stijfheid over het algemeen de meest voorkomende. Ongeveer een derde van de mensen met artritis in de nek heeft ook hoofdpijn, die zich meestal in het onderste gedeelte van de schedel bevindt.

Hoofdpijn overschrijdt soms pijn en / of stijfheid en wordt het dominante symptoom.

Radiculopathie en Myelopathie Symptomen

Twee andere soorten symptomen die vaak voorkomen bij mensen met cervicale spondylose zijn radiucleotide en myelopathie.

Radiculopathie is een ziekteproces dat de spinale zenuwwortel beïnvloedt.

Spinale zenuwwortel is de naam die wordt gegeven aan het deel van de zenuw dat vertakt van het hoofdruggenmerg.

Meestal veroorzaakt een vorm van druk op de spinale zenuwwortel de symptomen. Symptomen kunnen zijn pijn, zwakte, gevoelloosheid en / of elektrische gewaarwordingen in een extremiteit.

Evenzo is myelopathie een ziekteproces dat het ruggenmerg beïnvloedt.

Zoals hierboven vermeld, is het ruggenmerg een lange, buisachtige zenuwstructuur die over de lengte van de wervelkolom loopt. Het is ondergebracht in het wervelkanaal, een doorgang in het midden van de wervelkolom. Het is een van de twee hoofdstructuren van het centrale zenuwstelsel. De andere structuur is het brein.

Net als bij symptomen van radiculopathie, worden de meeste symptomen van myelopathie veroorzaakt door compressie, maar in dit geval van het ruggenmerg.

Myelopathie komt langzaam op na verloop van tijd. Het kan zich op verschillende manieren uiten, inclusief, maar niet beperkt tot, symptomen die samenhangen met gecomprimeerde spinale zenuwwortels of radiculopathie. Deze symptomen omvatten pijn, zwakte, gevoelloosheid en / of elektrische gewaarwordingen in een extremiteit.

Maar er zijn ook andere soorten myelopathiesymptomen, bijvoorbeeld duizeligheid.

Ook, als de symptomen van hoger in uw nek ontstaan, wat kan resulteren in een aandoening die bekend staat als hoge cervicale myelopathie, kunt u een syndroom ervaren met de naam "verdoofde, onhandige handen." Met "gevoelloze, onhandige handen" kunnen schrijven en aanverwante activiteiten problematisch worden Deze symptomen kunnen optreden wanneer het ruggenmerg tussen C-5 en C-7 onder druk staat.

Diagnose van cervicale spondylose

Zoals met de meeste nek- en rug diagnostische processen, zal uw arts waarschijnlijk informatie verzamelen over uw cervicale spondylose door een anamnese af te leggen en een lichamelijk onderzoek uit te voeren.

MRI voor nekartritis

Als het gaat om diagnostische beeldvormingstests, is de MRI de gouden standaard. Dit is vooral zo wanneer uw arts de oorzaak van uw zenuwsymptomen moet bepalen.

Een MRI kan uw arts helpen niet alleen uw botten te zien, maar ook uw zachte weefsels en zenuwen, en het kan haar helpen om nauwkeurig in te schatten hoeveel ongehinderde ruimte overblijft in de gebieden waar zich de navelstreng en / of ruggengraat bevindt.

X-stralen voor nekartritis

Röntgenstralen worden ook gebruikt voor de diagnose van cervicale spondylose, omdat ze visualisatie mogelijk maken van de benige doorgangen die het ruggenmerg en de spinale zenuwwortels bevatten.

Als u geen zenuwsymptomen heeft, hebt u mogelijk alleen een röntgenfoto nodig.

De waarde van een röntgenfoto ligt voornamelijk in het vermogen om te laten zien wat er met botten gebeurt. In plaats van pijn of andere symptomen kan een arts uw arts waarschuwen voor zaken als vernauwing in uw schijfruimte, de aanwezigheid van sporen en eventuele afname van de diameter van uw wervelkanaalkanaal die kan leiden tot myelopathie.

Een röntgenfoto kan uw arts ook helpen om cervicale spondylose als mild, matig of ernstig te classificeren.

CT-scans voor artritis in de nek

Een CT-scan (CAT-scan) is een andere diagnostische beeldvormingstest die doorgaans wordt gegeven aan mensen met cervicale spondylose.Een CT-scan is als een röntgenfoto, behalve dat deze meerdere afbeeldingen van de binnenkant van het lichaam maakt en ze samenvoegt om een ​​dwarsdoorsnede van het gebied weer te geven. De kwaliteit van het beeld is beter dan dat van een röntgenfoto, waardoor uw arts uw wervelkanaal beter kan bestuderen en eventuele veranderingen in uw botten die zich hebben voorgedaan sinds uw laatste CT-scan.

Myelography en CT Myelography

Myelography wordt gebruikt om uw spinale zenuwwortels te visualiseren als een manier om op zoek te gaan naar die obstakels die kunnen leiden tot symptomen van radiculopathie die hierboven zijn besproken. Pas op, myelography heeft betrekking op naalden en de injectie van kleurstof in uw lichaam.

Er is ook een test genaamd CT-myelografie, waaraan sommige beoefenaars de voorkeur geven, omdat wordt vermoed dat ze lagere valspositieve resultaten hebben (vergeleken met myelografie).

CT-myelografie wordt meestal gebruikt wanneer chirurgie betrokken is, in tegenstelling tot de eerste of niet-symptomatische diagnose.

Nerve Conduction Study

En tot slot, een ander type test dat artsen gebruiken om een ​​diagnose van (of een diagnose van) radiculopathie te stellen, is een onderzoek naar zenuwgeleiding.

Een zenuwgeleidingstudie meet het functioneren van uw zenuwen. Het wordt soms gegeven in combinatie met een EMG-test die het functioneren van de zenuw naar de spieren meet, zowel tijdens contractie als ontspanning.

De zenuwgeleidingstest kan u wat ongemak bezorgen, omdat een elektrische stimulus via elektroden op de huid wordt geïntroduceerd. De EMG-test heeft betrekking op naalden.

Artritis in de nek - Behandeling

Uw huisarts of internist kan uw cervicale spondylose behandelen. Dat gezegd hebbende, veel van een verwijzing naar een specialist is gemaakt voor artritis in de nek. Verwijzingen naar reumatologen, neurologen en orthopedische of neurochirurgen komen vaak voor.

Maar chirurgie wordt over het algemeen niet gegeven voor artritis in de nek. In plaats daarvan kan conservatieve zorg u helpen om de pijn onder controle te houden en de progressie van de ziekte te vertragen.

Tekenen die mogelijk moeten worden geopereerd zijn onder andere pijn die moeilijk of niet te controleren is en / of symptomen van radiculopathie die na verloop van tijd verergeren.

Als je toevallig een operatie nodig hebt, kijk je misschien naar een laminectomie, ook wel decompressie-operatie genoemd. Een studie uit 2018 gepubliceerd in Bot en gezamenlijk dagboek ontdekte dat decompressiechirurgie in de nek, bekend als anterieure cervicale decompressie, effectief is bij het verlichten van duizeligheidssymptomen die gepaard gaan met cervicale spondylose.

Fysiotherapie voor artritis in de nek

Hoewel je niet kunt voorkomen dat leeftijdsgerelateerde gewrichtsdegeneratie optreedt, is het mogelijk om de ontwikkelingssnelheid te vertragen.

Als uw symptomen mild of matig zijn en als u geen progressieve zenuwproblemen heeft, hebt u mogelijk alleen conservatieve zorg nodig. Dit kan een of meer van de volgende implicaties hebben:

• · Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) waaronder aspirine, naproxen of ibuprofen om ontstekingen te helpen verminderen en pijn te verlichten.
• Pijnstillers, zoals acetaminophen (Tylenol) alleen voor pijnverlichting.
• Corticosteroïde-injecties om uitstralende pijn te behandelen en ontstekingen te verminderen.
• · Zenuwblokken voor tijdelijke pijnverlichting.
• · Beperking maar niet elimineren van fysieke activiteit.
• · Cervicale kraag voor ondersteuning en stabilisatie tijdens de genezingsperiode.
• · Oefening en, zoals hierboven vermeld, fysiotherapie.

Over het algemeen moet u, om een ​​fysiotherapeut voor conservatieve zorg te zien, doorverwezen worden door uw huisarts. Dit is niet het geval in alle staten, dus misschien wil je de jouwe specifiek controleren. Met andere woorden, in sommige staten kunnen patiënten zichzelf verwijzen naar fysiotherapie.

Het mooie van fysiotherapie is dat je conservatieve zorg waarschijnlijk wordt afgestemd op jouw specifieke omstandigheden en symptomen.