De ziekte van Hashimoto: oorzaken en risicofactoren
Inhoudsopgave:
- Aanvullende risicofactoren
- Genetica en Erfenis
- Auto-immuunziekten
- Geslacht
- Leeftijd
- Schildklierantilichamen
- Bacteriële infecties
- Menopauze
- Lifestyle risicofactoren
- Overmatige jodium
- Blootstelling aan straling
- Een woord van heel goed
Schildklierproblemen - over de symptomen van hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie en struma (December 2024)
De ziekte van Hashimoto, ook wel thyroiditis van Hashimoto genoemd, is een auto-immuunziekte. Auto-immuunziekten zijn een gevolg van het immuunsysteem van het lichaam dat gezonde zaken aanvalt omdat het denkt dat het ziek is. Bij Hashimoto vallen immuuncellen de schildklier aan. Deze aanval veroorzaakt ontstekingen en vermindert het vermogen van de schildklier om voldoende schildklierhormoon aan te maken.
Onderzoekers weten niet waarom dit gebeurt, maar zij denken dat genetica de schuld is en dat het risico groter is voor mensen met een familiegeschiedenis van auto-immuun- en schildklieraandoeningen.
Aanvullende risicofactoren
- Vrouwelijk zijn
- Ouder worden
- Auto-immuunziekten
- Schildklierantistoffen hebben
- infecties
- Menopauze
- Ongezonde levensstijl
- Overmatig jodium
- Blootstelling aan straling
Genetica en Erfenis
Er zijn verschillende erfelijke genen geassocieerd met de ziekte van Hashimoto, maar de twee meest voorkomende zijn HLA-DR3 en HLA-DR5. Deze genen komen vaker voor bij blanken. Het hebben van een van deze genen betekent niet dat iemand definitief Hashimoto's zal ontwikkelen, het betekent alleen maar dat het risico groter is.
Familieleden van mensen met Hashimoto's hebben ook een hoger risico op het ontwikkelen van de ziekte. En omdat het vaker voorkomt bij vrouwen, hebben vrouwelijke familieleden het grootste risico. Eerstegraads familieleden, vooral kinderen, hebben een hogere incidentie - tot negen keer - voor het hebben van de aandoening. Er is ook een grotere incidentie van Hashimoto's bij tweelingen dan bij de algemene bevolking.
Hoe erfelijke aandoeningen worden overgeërfdAuto-immuunziekten
Het hebben van een andere auto-immuunziekte is een risicofactor voor het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto. Het tegenovergestelde is ook waar en bepaalde auto-immuunziekten worden in verband gebracht met Hashimoto's, waaronder coeliakie, type 1 diabetes en alopecia.
Geslacht
De ziekte van Hashimoto treft voornamelijk meer vrouwen dan mannen. Onderzoekers denken dat geslachtshormonen een rol spelen. Sommige vrouwen ontwikkelen ook schildklierproblemen tijdens het eerste jaar na het krijgen van een baby. Dat soort problemen met de schildklier hebben de neiging om op te lossen, maar het is mogelijk dat sommige van deze vrouwen Hashimoto's later in hun leven ontwikkelen.
Leeftijd
De kans op het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto neemt toe met de leeftijd. Het risico is nog groter voor vrouwen, mensen met een familiegeschiedenis van de aandoening en iedereen met een auto-immuunziekte.
Schildklierantilichamen
Schildklierantistoffen komen vaak voor bij mensen met de ziekte van Hashimoto. Vaak kunnen antilichamen die geassocieerd zijn met deze aandoening jarenlang worden verhoogd voordat een diagnose van Hashimoto's wordt gemaakt. Verhoogde niveaus kunnen normaal lijken tijdens het testen. Het is echter een kwestie van tijd voordat de schildklier niet genoeg hormoon kan aanmaken.
Hoewel de meerderheid van de mensen met de ziekte van Hashimoto specifieke antilichamen hebben, heeft ongeveer 5 procent geen meetbare schildklierantistoffen. Mensen zonder antilichamen hebben meestal een mildere vorm van de aandoening.
Bacteriële infecties
Net als andere auto-immuunziekten, kan Hashimoto worden veroorzaakt door een aantal parasitaire, gist- en schimmelbacterie-infecties die in het maagdarmkanaal beginnen. Een persoon hoeft niet noodzakelijk de symptomen te ervaren die door dit soort maagbacteriën worden beïnvloed.
Helaas is veel van het onderzoek naar de infectie van een Hashimito-infectie niet specifiek genoeg om te bepalen hoe precies bacteriële infecties auto-immuunziekten van de schildklier kunnen veroorzaken en / of risicofactoren kunnen verminderen.
Menopauze
Verminderde oestrogeenspiegels tijdens de menopauze kunnen de schildklierfunctie beïnvloeden. Onderzoekers van een peer review-studie suggereerden een verband tussen oestrogeenspiegels, schildklierfunctie en de ontwikkeling van schildklieraandoeningen. Ze wisten echter niet precies wat de connectie was en merkten op dat verder onderzoek nodig was.
Wat is de link tussen schildklieraandoeningen en menopauze?Lifestyle risicofactoren
Er zijn veel leefstijlfactoren die bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte van Hashimoto, met name roken en stress. Bijkomende stressfactoren voor levensstijl geassocieerd met de meeste auto-immuunziekten omvatten gebrek aan slaap, het eten van een caloriearm dieet, voedingstekorten en gebrek aan activiteit. Wanneer het lichaam niet de voedingsstoffen en andere essentiële ingrediënten krijgt die het nodig heeft voor een optimale functie, compenseert het overcompenseert van andere lichaamssystemen, met name het immuunsysteem, dat reageert als reactie.
Overmatige jodium
Overmatig jodium is gespeculeerd om de ziekte van Hashimoto en andere vormen van schildklierziekte te veroorzaken. In een studie van de New England Journal of Medicine, onderzoekers uit China keken naar de effecten van jodiumsupplementen op de schildklier. De onderzoekers vonden dat het geven van jodium aan de studiedeelnemers die voldoende en overmatig jodiumniveaus hadden, het risico op auto-immuunziekte van de schildklier verhoogde.
De effecten van jodium op uw schildklierBlootstelling aan straling
Onderzoek heeft een verband aangetoond tussen blootstelling aan straling en de ziekte van Hashimoto. De ziekte komt vaak voor bij mensen die zijn blootgesteld aan bestraling voor de behandeling van kanker. Bovendien is het gebruikelijk bij mensen die worden blootgesteld aan straling van nucleaire evenementen.
Een woord van heel goed
Het is moeilijk om te bepalen welke risicofactoren iemand het grootste risico voor de ziekte van Hashimoto geven. Genetica is de hoogste risicofactor, maar vaak wordt de ziekte veroorzaakt door factoren die een persoon niet kan voorkomen. Iedereen met een familiegeschiedenis van Hashimoto's of andere auto-immuunziekten kan het risico verminderen door gezonde levensstijlkeuzes te maken, waaronder het vermijden van roken, voldoende slaap krijgen, omgaan met stress, een gezond en uitgebalanceerd dieet volgen en actief zijn.
Diagnose van de ziekte van Hashimoto- Delen
- Omdraaien
- Tekst
-
Amerikaanse schildkliervereniging. Hashimoto's thyroïditis (lymfocytische thyroiditis).
-
Boelaert K, Newby PR, Simmonds MJ, et al. Prevalentie en relatief risico op andere auto-immuunziekten bij personen met een auto-immuunziekte van de schildklier. Am J Med. 2010 Feb; 123 (2): 183.e1-9. DOI: 10.1016 / j.amjmed.2009.06.030.
-
Bothra N, Shah N, Goroshi M, et al. Hashimoto's thyroïditis: relatieve herhalingsrisicoratio en implicaties voor screening van eerstegraads familieleden. Clin Endocrinol (Oxf). 2017 aug; 87 (2): 201-206. DOI: 10.1111 / cen.13323.
-
Brent GA. Blootstelling aan het milieu en auto-immuunziekten van de schildklier. Schildklier. Juli 2010; 20 (7): 755-761. DOI: 10.1089 / thy.2010.1636.
-
Caturegli P, De Remigis A, Rose NR. Hashimoto-thyroiditis: klinische en diagnostische criteria. Autoimmun Rev. 2014 apr-mei; 13 (4-5): 391-7. DOI: 10.1016 / j.autrev.2014.01.007.
-
Eleftheriou P, Kynigopoulos S, Giovou A. Prevalentie van anti-Neu5Gc-antilichamen bij patiënten met hypothyreoïdie. Biomed Res Int. 2014; 2014: 963230. DOI: 10.1155 / 2014/963230.
-
Hofflich H. American Thyroid Association. Patiënten met Hashimoto's thyreoïditis en negatieve schildklierantistoffen hebben een mildere vorm van de ziekte. Gepubliceerd 2014.
-
Köhling HL, Plummer SF, Marchesi JR, et al. De microbiota en auto-immuniteit: hun rol in auto-immuunziekten van de schildklier. Clin Immunol. 2017 oktober; 183: 63-74. DOI: 10.1016 / j.clim.2017.07.001.
-
Li Y, Zhou G, Ozaki, et al. Verschillende histopathologische kenmerken van Hashimoto's thyroïditis met betrekking tot IgG4-gerelateerde ziekte. Moderne pathologie 2012. 25. 1086-97. DOI: 10.1038 / modpathol.2012.68.
-
National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK), de ziekte van Hashimoto. Bijgewerkt september 2017.
-
Office of Women's Health. Hashimoto's ziekte. Bijgewerkt 18 oktober 2018.
-
Santin AP en Fulanetto TW, rol van oestrogeen in de schildklierfunctie en groeiregeling. J Schildklier Res. 2011; 2011: 875125. DOI: 10.4061 / 2011/875125.
-
Tendon N, Zhang L, Weetman AP. HLA-associaties met de thyroïditis van Hashimoto. Clinical Endocrinology, 1991. 34: 383-386. DOI: 10.1111 / j.1365-2265.1991.tb00309.x.
-
Teng W, Shan Z, Teng X, et al. Effect van jodium-inname op schildklieraandoeningen in China. N Engl J Med 2006; 354: 2783-2793. DOI: 10.1056 / NEJMoa054022.
-
Vojdani A. Een potentiële link tussen Environmental Triggers en Auto Immunity. Auto-immuun Dis. 2014; 2014: 437.231. DOI: 10.1155 / 2014/437231.
Oorzaken en risicofactoren van de ziekte van Chagas
De ziekte van Chagas wordt veroorzaakt door een infectie met Trypanosoma cruzi. De schade veroorzaakt door de infectie hangt van veel verschillende factoren af.
Ziekte van Crohn: oorzaken en risicofactoren
Wetenschappers weten niet wat de ziekte van Crohn veroorzaakt, maar er zijn enkele werktheorieën over wat er speelt bij de ontwikkeling van deze vorm van IBD.
Ziekte van Lyme: oorzaken en risicofactoren
Hoewel de ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door geïnfecteerde teken, kunnen andere factoren bijdragen aan de symptomen, waaronder schimmelblootstelling en bepaalde klasse II HLA-genotypen.