Gescheurde ectopische zwangerschap Noodsymptomen

Een gescheurde buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een medisch noodgeval waarbij een bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder implanteert. Gewoonlijk bevindt een ectopische zwangerschap zich in een van de eileiders. Naarmate het groeit, kan het de buis scheuren of barsten. Dit resulteert in gevaarlijke inwendige bloedingen.

Een ectopische zwangerschap komt voor bij ongeveer één op de 50 zwangerschappen. Het is belangrijk om te weten dat een ectopische zwangerschap zich niet kan ontwikkelen tot een gezonde zwangerschap of baby. De moeder moet worden behandeld om risico's en complicaties te vermijden die levensbedreigend kunnen zijn.

symptomen

Als u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft, kunt u in het begin dezelfde symptomen krijgen als bij een vroege zwangerschap, zoals misselijkheid, vermoeidheid en gevoelige borsten. Bijkomende tekenen dat de zwangerschap buitenbaar is, ontwikkelen zich meestal zes tot acht weken na uw laatste normale menstruatie, maar kunnen zich gedurende het eerste trimester voordoen. Deze symptomen omvatten:

• Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
• Onregelmatige vaginale bloeding of spotting
• Krampen of pijn aan één kant of in de onderbuik
• Hoge hartslag

Als deze symptomen worden herkend, kan meestal een ectopische zwangerschap worden vastgesteld voordat deze scheurt. Meer dan 50 procent van de vrouwen heeft geen van de bovenstaande symptomen voordat een ectopische zwangerschap breekt.

Wanneer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap een breuk veroorzaakt, zijn er extra symptomen. Elk van de volgende redenen rechtvaardigt een onmiddellijk bezoek aan de eerste hulp:

• Plotselinge, ernstige buik- of bekkenpijn
• Duizeligheid of flauwvallen
• Pijn in de onderrug
• Pijn in de schouders (als gevolg van bloedlekkage in de buik die het diafragma beïnvloedt)

Wanneer moet u uw arts bellen (of 911)

Als u in de vroege zwangerschap bent en merkt dat u tekenen van ectopische zwangerschap vertoont, verbroken of niet, is het verstandig om uw arts te raadplegen voor een controle. Houd er rekening mee dat een gescheurde buitenbaarmoederlijke zwangerschap een echte medische noodsituatie is. Als je twijfelt of dit is wat er aan de hand is, ga dan meteen naar de eerste hulp.

Oorzaken

Bepaalde mensen lopen meer risico dan anderen om een ​​buitenbaarmoederlijke zwangerschap te ervaren. Schade aan de eileiders is vermoedelijk de oorzaak van de meeste ectopische zwangerschappen. Door littekens in de buis wordt voorkomen dat het bevruchte eitje door de buis en in de baarmoeder komt, waar een gezonde zwangerschap plaatsvindt.

Schade aan de eileiders komt vaker voor bij vrouwen boven de 35 jaar en bij vrouwen met deze kenmerken:

• Had behandelingen voor onvruchtbaarheid
• Had een vorige buitenbaarmoederlijke zwangerschap
• Had een eerdere eileidersoperatie gehad
• Had een afbinding van de eileiders
• Neusholteproblemen of ziekten
• Blootstelling in utero aan diethylstilbestrol (DES) (geldt alleen voor vrouwen die in 1971 of eerder zijn geboren, omdat het geneesmiddel toen van de markt werd gehaald)
• Werd zwanger tijdens het gebruik van een spiraaltje (spiraaltje)
• Een geschiedenis van een seksueel overdraagbare aandoening (SOA)
• Een geschiedenis van een gescheurde appendix
• Een geschiedenis van bekkenontsteking (PID)
• Littekens door endometriose
• Meerdere seksuele partners

Diagnose

Tests om een ​​ectopische zwangerschap te identificeren, ongeacht of deze is verbroken of niet, kunnen zijn:

• Zwangerschaptest
• ultrageluid
• Test van specifieke niveaus van zwangerschapshormonen in de bloedbaan
• Een monster van baarmoederslijmvlies genomen door een procedure die bekend staat als dilatatie en curettage (D & C)
• Laparoscopische operatie om de binnenkant van de buik te onderzoeken

Behandeling

Bijna alle ectopische zwangerschappen zullen behandeling vereisen. Behandelingsopties voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap omvatten momenteel medisch management of chirurgie. Farmacologische behandeling met methotrexaat kan worden gebruikt bij een vroege ectopische zwangerschap wanneer er geen risico is van een onmiddellijke breuk. Een operatie is nodig als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap is verbroken.

Bij een operatie wordt alleen de zwangerschap uit de buis verwijderd of de hele buis verwijderd. Bij gescheurde buitenbaarmoederlijke zwangerschapsgevallen waarbij veel bloed verloren is gegaan, hebt u mogelijk ook een bloedtransfusie nodig. Noodbehandeling kan aanvankelijke stabilisatie met zuurstof, vloeistoffen en het omhoog brengen van de benen boven het hartniveau vereisen.

Vrouwen vragen vaak: "Kan de baby in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ooit worden gered?" Helaas is het antwoord bijna altijd nee - althans met de huidige technologie. Meer dan 95 procent van de buitenbaarmoederlijke zwangerschappen komen voor in de eileiders, en met de groei van de foetus zou de zwangerschap bijna altijd scheuren zonder medische tussenkomst. Zorg ervoor dat uw arts uw toestand duidelijk uitlegt, zodat u begrijpt wat er is gebeurd. Het is normaal om te rouwen om het verlies van je zwangerschap en om emotionele steun of counseling.

Behandelingsopties voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap

complicaties

Mogelijke complicaties of langetermijneffecten van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn afhankelijk van vele factoren. De eerste zorg is bloedingen en vrouwen kunnen doodbloeden als er niet tijdig hulp wordt gezocht. Gelukkig is dit zeer zeldzaam in de Verenigde Staten met 21e-eeuwse medische zorg.

Ongeveer 70 procent van de vrouwen kan opnieuw zwanger worden (zonder hulp), zelfs als een buis via een operatie verloren gaat. Er is een risico van een terugkerende ectopische zwangerschap tussen 10 en 20 procent van de tijd. Uw arts zal u waarschijnlijk aanraden zorgvuldig te controleren tijdens de vroege zwangerschap als u weer zwanger wordt.

Een woord van heel goed

U kunt bedroefd en bedroefd zijn vanwege het verlies van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zoals bij elke vorm van miskraam. Het is normaal dat je schokken, woede of schuld voelt dat dit met je is gebeurd, vooral als je probeert zwanger te worden. Je zult te maken krijgen met hormonale veranderingen die je emoties kunnen intensiveren, maar ook kunnen bijdragen aan vermoeidheid, moeite met slapen en concentratiestoornissen. Neem contact op met je familie en vrienden voor emotionele steun. Counseling kan je ook helpen in deze moeilijke tijd.