Ectopische zwangerschap Oorzaken en risicofactoren

Strikt genomen is de oorzaak van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap een bevruchte eicel die ergens buiten de baarmoeder wordt geïmplanteerd. De implantatie vindt plaats ongeveer negen dagen na de eisprong.

Bij een ectopische of eileiderszwangerschap vindt de implantatie van de zygote / embryo meestal plaats in de eileiders. Aangezien de groei van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in de eileiders de buizen zou doen scheuren vóór het einde van het eerste trimester, kan de zwangerschap niet leiden tot de geboorte van een baby. In feite is een onbehandelde ectopische zwangerschap een medisch noodgeval en kan dodelijk zijn als het scheurt zonder een onmiddellijke behandeling. Gelukkig heeft een bewustzijn van tubaire zwangerschappen en goede medische zorg nu geresulteerd in veel betere resultaten dan in het verleden.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar net als bij andere vormen van zwangerschapsverlies treedt een ectopische zwangerschap vaak op zonder duidelijke risicofactoren.

Deze risicofactoren zijn verdeeld in "hoog", "matig" en "laag" risico afhankelijk van de sterkte van de associatie met ectopische zwangerschappen. Met andere woorden, een "hoge" risicofactor verhoogt het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap veel meer dan een "lage" risicofactor.

Hoge risicofactoren

• Vorige ectopische zwangerschap - Vrouwen die één buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad, hebben ongeveer 17 keer meer kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap dan een vrouw die geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft gehad.
• Abnormale eileiders - Anatomische afwijkingen van de eileiders kunnen implantatie in de buizen veel waarschijnlijker maken dan bij vrouwen zonder tubaire afwijkingen.
• DES-gebruik door de moeder - Er is aangetoond dat het medicijn DES (of diethylstilbestrol) aangeboren afwijkingen van de baarmoeder veroorzaakt bij meisjes van moeders die het middel tijdens de zwangerschap hebben gebruikt. De eileiders bij deze meisjes kunnen ook worden gevormd op een manier die de ectopische zwangerschap waarschijnlijker maakt. Artsen stopten met het voorschrijven van DES aan zwangere vrouwen in de vroege jaren 1970; de meerderheid van de vrouwen die vandaag zwanger worden, is niet blootgesteld.
• endometriose - Vrouwen met endometriose hebben een verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Endometriose kan resulteren in de vorming van littekenweefsel en verklevingen die het vermogen van het bevruchte ei om de baarmoeder te bereiken kunnen verstoren.

• Geschiedenis van tuba chirurgie - Na chirurgische ingrepen waarbij de eileiders betrokken zijn, zoals afbinden van de eileiders, kan een ectopische zwangerschap waarschijnlijker zijn. Ongeveer een derde van de vrouwen die zwanger worden na een afbinden van de eileiders, krijgt een ectopische zwangerschap.
• Gebruik van een IUD-apparaat - Anticonceptieve spiraaltjes (IUD's) worden al lang als een risicofactor voor ectopische zwangerschap beschouwd, maar onderzoekers zijn van mening dat spiraaltjes het risico op ectopische zwangerschap niet technisch verhogen. Integendeel, als een conceptie optreedt, heeft de zwangerschap een verhoogd risico om ectopisch te zijn. Over het algemeen is het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vier tot tien keer hoger dan bij iemand zonder spiraaltje, maar dit varieert aanzienlijk, afhankelijk van het type spiraaltje. Dit risico lijkt veel hoger te zijn als de conceptie optreedt terwijl een Mirena op zijn plaats zit dan bij een Paragard.

Matige risicofactoren

• Geschiedenis van seksueel overdraagbare aandoeningen of bekkenontstekingsziekte - Seksueel overdraagbare aandoeningen, waarvan sommige kunnen leiden tot een bekkenontstekingsziekte, kunnen leiden tot littekens in de eileiders, waardoor het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap toeneemt. Een voorgeschiedenis van PID wordt geassocieerd met een risico dat twee tot tien keer hoger is dan bij een vrouw die geen PID heeft gehad.
• Geschiedenis van onvruchtbaarheid - Sommige medische factoren die onvruchtbaarheid veroorzaken, kunnen ectopische zwangerschap ook waarschijnlijker maken. Bovendien wordt gedacht dat sommige van de geneesmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt om onvruchtbaarheid te behandelen het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen verhogen.
• Meerdere seksuele partners - De reden waarom het hebben van meerdere seksuele partners het risico verhoogt, is waarschijnlijk het gevolg van een verhoogde kans op het krijgen van een seksueel overdraagbare aandoening.
• Blootstelling aan sigarettenrook - Hoe groter de blootstelling aan sigarettenrook, hoe groter het risico op ectopische zwangerschap. In studies hebben vrouwen die roken een risico dat vier keer tot 20 keer hoger is dan vrouwen die niet roken.

Lage risicofactoren

• Douchen - Sommige artsen denken dat douchen er mogelijk toe kan leiden dat abnormale bacteriën in de vagina hoger in het voortplantingskanaal stijgen en leiden tot ontsteking van de buizen.
• Afgelopen buikchirurgie - In enkele studies leken vrouwen met een appendectomie of laparotomie een licht verhoogd risico op een miskraam te hebben.
• Leeftijd - Risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap neemt gestaag toe met de leeftijd, waarbij moeders ouder dan 40 het hoogste risico lopen.
• Verkorte abortussen - Vrouwen die twee of meer electieve abortussen hebben gehad, kunnen een licht verhoogd risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben, hoewel het onderzoek hierover niet doorslaggevend is.