Een eierdonor zijn: wat je moet weten voordat je het ermee eens bent

Eiceldonatie is een prachtig geschenk voor een echtpaar dat geen baby kan krijgen zonder jouw hulp. Het is een kans niet alleen om deze wereld nieuw leven in te blazen, maar ook om een ​​nieuw gezin te helpen creëren. De financiële compensatie is ook leuk.

Toch is eiceldonatie niet voor iedereen. Je moet er eerst voor zorgen dat je begrijpt wat erbij komt kijken. Het kost weken van toewijding. U zult zich op uw gemak moeten voelen met het indienen van veel medische procedures, waarvan sommige met mogelijk ernstige risico's met zich meebrengen. Het goedkeuren van eiceldonoren kan emotioneel belastend zijn.

In geen geval uitgebreid, het volgende geeft u een idee van wat er speelt bij het doneren van uw eieren.

Opmerking: het is van vitaal belang dat u ook een psycholoog, een advocaat die bekend is met reproductieve wetgeving en uw huisarts of persoonlijke gynaecoloog raadpleegt of spreekt voordat u doorgaat met eiceldonatie.

Wat heeft het te betekenen: Is eiceldonatie voor u?

Eiceldonatie is een invasief medisch proces dat gedurende vele weken plaatsvindt. Er kunnen ook psychologische uitdagingen zijn met eiceldonatie, daarom is psychologische screening en consultatie onderdeel van het pre-donorproces. Hoewel bureaus dikwijls potentiële donoren verzekeren dat eischenatie "volkomen veilig" is, zijn er enkele ernstige risico's, zelfs als die risico's zeldzaam zijn. Er is ook een gebrek aan langetermijnonderzoek naar eiceldonoren, dus artsen weten niet hoe eiceldonatie uw gezondheid op de lange termijn kan beïnvloeden.

Vrouwen besluiten om een ​​aantal redenen te doneren, waarbij de beste is de wens om een ​​paar te helpen een baby te krijgen. Als je eerste blootstelling aan eiceldonatie plaatsvindt via een door eierdonor gewilde advertentie, kan er een tendens zijn - althans in het begin - om je op het geld te concentreren. Het geld voor eiceldonatie wordt gegeven in ruil voor alle tijd en moeite die je doorbrengt bij het doneren van je eieren, en daar is een goede reden voor.

Voordat u gaat doneren, moet u basisvaardigheden voor vruchtbaarheid en gynaecologie hebben. Dit omvat bekkenexamens, transvaginale echografie, bloedonderzoek en seksueel overdraagbare ziektetests. U kunt ook worden gevraagd om genetische tests te laten uitvoeren (u kunt ervoor kiezen om de resultaten van die tests niet te zien als u dat wenst) en op enig moment in het proces een onaangekondigde screening op geneesmiddelen krijgen.

Tijdens de donatiecyclus moet je aanwezig zijn veel doktersafspraken en hebben meerdere echo's en bloedonderzoeken (bijna dagelijks gedurende een paar weken). Je zult jezelf injecteren met vruchtbaarheidsmiddelen, ook dagelijks, en soms meerdere injecties op één dag. Uiteindelijk zul je een chirurgische procedure doorlopen, waarbij een echogeleide naald wordt gebruikt om de eieren op te halen. De naald zal door je vaginawand naar je eierstokken gaan. Er is risico verbonden aan deze medische procedures.

De vruchtbaarheidsdrugs die je neemt - als je wordt geaccepteerd en ermee doorgaan - hebben ook serieuze potentiële risico's voor je gezondheid. Het zijn dezelfde medicijnen die vrouwen door de IVF-behandeling zelf krijgen. Een van de grootste risico's is het ovariële hyperstimulatiesyndroom of OHSS. Vruchtbaarheidsmiddelen zorgen ervoor dat uw eierstokken opgezwollen en zwaar worden met vocht. Dit kan uit de hand lopen en ernstige medische problemen veroorzaken.

In zeldzame gevallen kan OHSS vruchtbaarheidsbedreigend worden (u kunt een eierstok verliezen) of zelfs levensbedreigend zijn. Uw risico op OHSS is groter dan bij een vrouw met vruchtbaarheidsproblemen, omdat uw eierstokken graag follikels produceren.

Er zijn andere risico's voor IVF en de verschillende vruchtbaarheidsmiddelen, waarvan de meeste ongemakkelijker dan gevaarlijk zijn. Toch is het niet leuk om hoofdpijn te krijgen, je opgeblazen te voelen, opvliegers te ervaren of stemmingswisselingen te hebben.

Het vinden van kansen voor eischonatie

Sommige vrouwen leren over eiceldonatie na het zien van een advertentie in een universiteitskrant of een flyer, op zoek naar mogelijke donors. Anderen worden door een vriend of familielid gevraagd of ze bereid zijn om hun eicellen te doneren. En sommigen lezen over of hebben gehoord over eiceldonatie en zoeken actief zelf naar een kans.

Als u actief op zoek bent naar een gift, moet u overwegen contact op te nemen met …

• Lokale vruchtbaarheidsklinieken: veel klinieken hebben eiceldonorprogramma's. Ze matchen u met klanten die naar hun kliniek komen en IVF nodig hebben voor eiceldonatie.
• Ei-donoragentschappen: eiceldonatiebureaus sluiten gewoonlijk contracten af ​​met veel verschillende vruchtbaarheidsklinieken en cliënten. Sommige agentschappen werken met families in grote geografische gebieden, dus reizen kan deel uitmaken van het eiceldossier.

Of u nu een eierdonoradvertentie zoekt of zelf op zoek bent naar een donatiemogelijkheid, het is belangrijk dat u de kliniek of het bureau zorgvuldig onderzoekt. Houd er ook rekening mee dat er oplichters zijn en dat niet elke advertentie die u ziet legitiem is.

Hier zijn enkele dingen om in gedachten te houden:

Onderzoek het bureau of de kliniek online. Een professioneel ogende website is geen belofte van iets, maar het helpt. Kijk om te zien hoeveel informatie wordt verstrekt op de website.

Is het eiceldonatieproces duidelijk uitgelegd? Lijkt de website erop dat iemand er veel over nadenkt, of ziet het er snel samen uit? Zijn ze op voorhand over compensatie en vereisten voor eiceldonoren en risico's? (Ja, er zijn serieuze risico's. Het is belangrijk dat u ze kent, en nog belangrijker dat ze ze allemaal duidelijk aan u uitleggen.)

Bel het bureau of de kliniek en interview ze.Wanneer u het bureau of de vruchtbaarheidskliniek oproept, vraag dan naar het personeel. Hoe lang hebben ze gewerkt in geassisteerde reproductie? Welke opleiding en referenties hebben ze? Vraag hen om referenties. Als ze je niet de namen geven van vrouwen die in het verleden voor hen gedoneerd hebben, wees dan op je hoede.

Het is normaal om als donor gekozen te willen worden en dit verlangen om geaccepteerd te worden kan je doen vergeten dat je hier ook een keuze hebt. Goede eiceldonoren zijn erg gewild. Zorg dat ze de juiste kliniek of instantie zijn voor jou voordat je ze laat beoordelen of je de juiste pasvorm hebt voor hen.

Vraag naar compensatie.Ontdek hoe de vergoeding voor eiceldonatie wordt behandeld. Wordt het in escrow gehouden door een juridisch bedrijf met een goede reputatie? Je zou niet in de positie moeten zijn van "gewoon vertrouwen" dat ze je zullen betalen.

Over compensatie gesproken, hoeveel bieden ze aan?De gemiddelde vergoeding voor eiceldonatie ligt tussen $ 3.500 en 8.000. Als de kliniek, het bureau of de advertentie $ 10K of meer biedt, houd er dan rekening mee dat dit niet gebruikelijk is. Je moet erg achterdochtig zijn over compensatiebeloften van meer dan $ 25.000.

Vraag mensen die je kent over het bureau of de kliniek.Vraag andere studenten, vraag het aan uw gynaecoloog. Ze hebben misschien goede (of slechte) dingen over een bepaalde kliniek of instantie gehoord.

Wat je ook doet, vertrouw de informatie die je verzamelt van online mensen niet. Klinieken en agentschappen staan ​​erom bekend dat ze "scouts" op prikborden plaatsen. Die online vriend die je vertelt hoe goed een kliniek of een kliniek is, is misschien geen echte eiceldonor of vruchtbaarheidspatiënt.

Bevestig hun professionele associaties.Als ze een vruchtbaarheidskliniek zijn, controleer dan of ze lid zijn van de ASRM en de Society of Assisted Reproductive Technologies (SART). U kunt ook hun succespercentages controleren op de website van Center for Disease Control.Je denkt misschien dat dit niet van toepassing is op een donor, maar een goed slagingspercentage voor de patiënten kan ook een betere ervaring voor de donor betekenen.

Gebruik gezond verstand en volg je instincten.Als je je ongemakkelijk voelt wanneer je belt of een afspraak hebt met een bureau of kliniek, of als iets niet goed voelt, ga dan niet met hen mee.

Stel vragen voordat u een contract tekent of ga akkoord met medische screening.Zorg ervoor dat u al uw vragen stelt voordat u akkoord gaat met medische screening en voordat u een contract tekent. Als de antwoorden niet goed voor je zijn, of als ze je vragen niet beantwoorden, ga dan niet door met wat dan ook.

Ontmoet niemand alleen of geef informatie over zonder grondig onderzoek.Ga er niet mee akkoord om alleen met iemand af te spreken en geef uw informatie niet aan iedereen. Bekijk ze voordat u persoonlijke informatie vrijgeeft.

Wat gebeurt er voordat je doneert

Nadat u uw onderzoek hebt gedaan en hebt besloten dat het bureau of de kliniek er één is waarmee u wilt werken, zullen zij hun screeningproces starten. Een deel hiervan is om te bepalen of je een goede kandidaat bent voor eiceldonatie, en een deel is om de beoogde ouders te helpen de informatie te vinden die ze nodig hebben om de juiste eiceldonor voor hun gezin te kiezen.

Het screening- en intake-proces omvat meestal …

Algemeen lichamelijk en bekkenexamen: Net zoals uw jaarlijkse well-check en pap-uitstrijkje, maar misschien wat uitgebreider.

Gedetailleerde persoonlijke en familie medische geschiedenis: Wees bereid om veel vragen te beantwoorden over niet alleen uw gezondheid, maar ook de gezondheid van uw gezin. Dit omvat het delen van lichamelijke en geestelijke gezondheidsinformatie van uw biologische ouders, grootouders en broers en zussen. Je moet ook eerlijk zijn over elk voormalig drugsgebruik of riskant seksueel gedrag (zoals prostitutie).

Deze stap van het donatieproces kan een probleem zijn als u bent geadopteerd of als u geen contact hebt met uw biologische familie. Omdat medische geschiedenis van de familie van cruciaal belang is, kunt u mogelijk niet doneren als u deze informatie niet kunt verstrekken.

Persoonlijke niet-medische geschiedenis: Het kiezen van een eiceldonor is een emotioneel complex proces. De familie die je bestand kiest, wil waarschijnlijk alles weten over je hobby's, je educatieve doelen en prestaties, en je fysieke kenmerken. Het gezin is misschien op zoek naar iemand die vergelijkbaar is met zichzelf of heeft andere criteria voor het kiezen van een eiceldonor, maar het komt er uiteindelijk op neer dat zij zullen proberen u te leren kennen door middel van uw antwoorden op persoonlijke vragen.

Bloed werk: Er zal basisbloedwerk zijn om uw algehele gezondheid, maar ook vruchtbaarheidsspecifieke testen te evalueren. U wordt getest op overdraagbare ziekten, waaronder HIV, hepatitis B en hepatitis C. U kunt ook worden gevraagd om genetische tests te laten uitvoeren, vooral als de beoogde vader of spermadonor drager is van genetische ziekten.

Bekken echografie: Tijdens het screeningproces wordt echografie gebruikt om uw vruchtbaarheidspotentieel en de gezondheid van uw eierstokken te evalueren. Tijdens de donatiecyclus zelf, wordt echografie gebruikt om de stimulatie van uw eierstokken te controleren. Misschien heb je nog nooit een transvaginale echografie gehad. Over het algemeen gaat het om een ​​slanke transducer en een ultrasone machine. De staf wordt vaginaal ingebracht. Vervolgens gebruikt de technicus de toverstaf om ultrasone beelden van uw baarmoeder, eierstokken en andere bekkenorganen te krijgen.

Het is niet pijnlijk, maar het kan ongemakkelijk zijn. U hebt een transvaginale echografie nodig voordat u als eiceldonor bent goedgekeurd. Tijdens de donorcyclus heb je een aantal van deze examens.

Een psychologische screening: Het doel is vooral om ervoor te zorgen dat u het donorproces en de bijbehorende risico's begrijpt. Het is ook om u te helpen de emotionele en ethische aspecten van donatie te overdenken. Psychologisch testen kan worden gedaan om ervoor te zorgen dat de donatie psychologisch niet schadelijk voor je is en om te voorkomen dat bepaalde erfelijke psychische aandoeningen worden doorgegeven. Sommige organisaties vragen ook IQ en persoonlijkheidstesten. Dit is gewoon een andere informatie die de familie kan gebruiken om te beslissen welke donor ze moet kiezen.

Sommige aspecten van donatie kunnen voor sommige mensen emotioneel schrijnend zijn. Bijvoorbeeld, tenzij het een open of bekende donatie is (waarbij het contact enigszins kan voortduren na donatie), zult u waarschijnlijk niet weten wat er met uw eieren gebeurt. Je zult niet weten of ze resulteren in een succesvolle zwangerschap en een levende geboorte. Als de donatie is gesloten, hebt u ook geen contact of informatie over het kind die voortvloeit uit de donatie, als de behandeling succesvol is. Dat kan voor sommige mensen moeilijk zijn.

Screening van uw partner: Het doneren van uw eieren omvat niet alleen u, maar ook uw partner. Als u getrouwd bent, zijn testen en screening vereist. Als dit niet het geval is, kan dit van je partner worden gevraagd, maar het wordt sterk aanbevolen. Je partner wordt getest op soa's en hiv. De psychologische screening moet ervoor zorgen dat hij het eiceldonatieproces begrijpt en accepteert uw deelname.

Een gedetailleerde uitleg over wat eischonatie met zich meebrengt: Het eischonorproces is gecompliceerd. U zult een schema volgen voor bloedonderzoek, dagelijkse instructies voor zelfinjectie en frequente echo's. U zult zich tijdens het donatieproces moeten onthouden van geslachtsgemeenschap en u zult waarschijnlijk tijd vrij moeten nemen om te werken.

Het is belangrijk om op te merken dat de tijd tussen screening en inname en de feitelijke donatie maanden van elkaar kan liggen. Je zult het donatieproces niet doorlopen tot een gezin je eiceldossier kiest, en het is moeilijk te zeggen wanneer of wanneer dat zal gebeuren.

Ondertekening op de stippellijn: Juridische overwegingen

Een essentieel onderdeel van eiceldonatie is het ondertekenen van wettelijke overeenkomsten.In veel gevallen zal de kliniek of het agentschap een advocaat hebben die hun kant vertegenwoordigt.

Ze kunnen wel of niet vermelden dat je de mogelijkheid hebt om je eigen advocaat in te huren. Het wordt ten zeerste aanbevolen dat u uw eigen advocaat inschakelt om uw belangen te beschermen en dat die advocaat het contract zorgvuldig controleert voordat u zich aanmeldt. Dit moet u waarschijnlijk zelf betalen, maar het is de kosten waard.

Vragen en problemen die in uw contract moeten worden behandeld, omvatten (maar zijn niet beperkt tot):

• Welke wettelijke rechten of plichten heeft u met betrekking tot een kind dat voortvloeit uit uw eiceldonatie? (Het juridische contract moet duidelijk zijn dat u er geen hebt.)
• Hoeveel compensatie ontvangt u?
• Hoe zal dat geld worden gehouden en op welke momenten zal het worden verdeeld tijdens het eiceldonatieproces?
• Wat gebeurt er als de cyclus wordt geannuleerd? (Dit kan om een ​​aantal medische redenen voorkomen tot zelfs de dag van het ophalen van het eitje. Op dit moment zal de donor onderworpen zijn geweest aan vele medische procedures en injectiedagen.)
• Wie heeft het laatste woord over wat er gebeurt met gecryopreserveerde eieren die niet worden gebruikt? Of de embryo's die het gevolg zijn van de eieren?
• Wat gebeurt er met ongebruikte embryo's? (De beoogde ouders kunnen ervoor kiezen om ze gecryopreserveerd te houden, meer kinderen te krijgen, ze te doneren voor onderzoek of ze te laten verwijderen. Je hebt mogelijk een beperkt zeggenschap over wat er gebeurt met ongebruikte embryo's in het contract.)
• Welk contact heeft de donor en het gezin vóór, tijdens en na het donatieproces?
• Welke contacten heeft de donor met het kind als gevolg van de donatie? Wat is het protocol als het kind contact probeert op te nemen met de donor voordat hij 18 jaar oud wordt? (Met genetische services zoals 23andMe, zelfs met een gesloten donatie, kan dit soort situatie gemakkelijk voorkomen.)
• Mag je het hebben over je eiceldonatie-ervaring, en zo ja, wat kun je zeggen en wat kun je niet zeggen? Het contract kan bijvoorbeeld uw mogelijkheid beperken om te zeggen welke kliniek of locatie de donatie plaatsvindt. U zult zeer waarschijnlijk worden beperkt om persoonlijke informatie over de beoogde ouders en het kind te delen.
• Welke ziekteverzekering valt onder de dekking van de ziektekostenverzekering? Als het beleid wordt gekocht door de beoogde ouders, welke beperkingen zijn er dan? Wie is verantwoordelijk voor de medische kosten van de eischonor die niet door de ziekteverzekering worden gedekt? Hoe zit het met gezondheidsproblemen die zich kort na de donatie voordoen als gevolg van complicaties?
• Wie is verantwoordelijk voor de reiskosten van de eiceldonor? Staat dit los van de vergoeding voor donatie?
• Wanneer vindt de donatiecyclus en medische afspraken plaats?
• Waar vinden alle behandelingen en medische procedures plaats?
• Als u verplicht bent om uw medische geschiedenisinformatie bij te werken, aan wie moet u die informatie dan geven en hoe vaak? Als het kind een genetische ziekte blijkt te hebben, zijn de ouders dan verplicht om u hiervan op de hoogte te brengen? Zo ja, hoe wordt die informatie doorgegeven?

Dit is slechts een begin van wat moet worden gedekt door een donorcontract voor eicellen. Het is echt in uw eigen belang om een ​​advocaat te raadplegen die bekend is met het reproductieve familierecht voordat u zich aanmeldt.

Wat er gebeurt tijdens de donatiecyclus

Zoals eerder vermeld, omvat de donatiecyclus zelf veel medische afspraken, bloedonderzoek, echografieën en injecties met vruchtbaarheidsmedicijnen. U krijgt zeer strikte instructies over wanneer u de injecties moet geven. U zult waarschijnlijk ook worden verteld om tijdens en vlak na het eierstimulatieproces geen geslachtsgemeenschap te hebben.

Als u een gedetailleerd beeld wilt krijgen van wat u kunt verwachten, lees dan over IVF-behandeling of het proces voor het bevriezen van eieren. Als donor lijkt het behandelingsprotocol sterk op dat van een vrouw die via haar eigen eieren IVF doormaakt. Het belangrijkste verschil is dat bij een IVF-behandeling, na het ophalen van het ei, er een embryotransfer is. Met eiceldonatie is het ophalen van eieren de laatste medische procedure voor u. De embryotransfer vindt plaats bij de beoogde moeder of een surrogaat.

Na eiceldonatie

Na het ophalen van het ei, ga je naar huis en herstel je. U zou de volgende dag terug kunnen keren naar normale activiteiten, hoewel u er mogelijk voor wordt geadviseerd gedurende een tijdje geen geslachtsgemeenschap te hebben gehad. Dit komt omdat sommige eieren gemist kunnen zijn en uw risico om zwanger te raken - met meerdere baby's! - hoog is.

Je moet opletten voor symptomen van OHSS. Overmatig opgeblazen gevoel en beknoptheid zijn de meest voorkomende symptomen. Omdat dit serieus kan worden, moet u de fertiliteitskliniek dit laten weten.

Hoogstwaarschijnlijk zullen het opgeblazen gevoel en ongemak vanzelf verdwijnen nadat je je menstruatie hebt gehad. In zeldzame gevallen kan OHSS echter ernstig worden en tot een risico voor uw vruchtbaarheid of uw leven leiden.

Als je ervaart …

• Ernstige bekkenpijn
• Aanhoudend braken of misselijkheid
• Snelle gewichtstoename
• Verminderd urineren
• Kortademigheid
• Pijn of roodheid in het been (mogelijk door een bloedstolsel)

Neem onmiddellijk contact op met uw arts.

Compensatie voor eischonatie

Typische vergoeding voor eiceldonatie is tussen de $ 3.500 en 8.000. Soms kunnen bureaus of geclassificeerde advertenties bedragen van meer dan $ 15.000 bieden als de eischonor bepaalde fysieke, academische, religieuze of culturele kenmerken heeft. Of dit ethisch verantwoord is, is zeer twijfelachtig.

Vergeet niet dat u niet voor de eieren zelf wordt betaald, maar de tijd en het ongemak om door de procedures te gaan. In feite is het illegaal om betaling te ontvangen in ruil voor menselijke organen of weefsels. Als je lichaam minder eieren produceert dan de kliniek of het gezin had gehoopt, zou je compensatie niet moeten worden verlaagd.

U zult waarschijnlijk belasting moeten betalen over het inkomen dat u verdient met eiceldonatie, dus zorg ervoor dat u een percentage van wat u ontvangt voor belastingtijd apart zet. Praat met een accountant voor advies over hoe hiermee om te gaan.

Terwijl u onderhandelt over de betaling met het bureau of de kliniek, moet u duidelijk maken wie uw medische kosten en eventuele reiskosten dekt. Dit zou boven en buiten moeten zijn wat u ontvangt voor de eiceldonatie tijd zelf.

Ook moet het geld voor uw donatie in escrow worden gehouden terwijl u het donatieproces doorloopt. Er moeten specifieke datums of behandelingsmijlpalen worden ingesteld voor wanneer u delen van de betaling ontvangt. Je moet niet "gewoon vertrouwen" dat je betaald krijgt.

Opmerking voor donoren van vrienden en familie: betaling aan een eiceldonator komt uit de zakken van de beoogde ouders. Deze vergoeding wordt niet betaald door de vruchtbaarheidskliniek of het bureau. Soms is er verwarring wanneer een familie of vriend aanbiedt om hun eieren te doneren. Hoewel bekend - donoren geven ook royaal van hun tijd en kunnen er financieel voor worden gecompenseerd, is het belangrijk dat u begrijpt dat de financiële last op uw vriend of familielid ligt dat de eieren ontvangt.

Een woord van heel goed

Eiceldonoren hebben hoge verantwoordelijkheden en lopen een medisch risico. Als je denkt dat je dit kunt doen, dan is het goed voor je! Uw gift, als u de screeningfase doorloopt, is het grootste geschenk dat u ooit aan iemand anders kunt geven.

Als u na het lezen van dit artikel echter besluit dat eiceldonatie niet voor u is, is daar niets mis mee. Het belangrijkste is dat je het idee serieus hebt overwogen en rekening hebt gehouden met je leven en je gevoelens. Het is beter om te besluiten om nu niet te doneren, in plaats van het screeningproces alleen door te nemen om een ​​gezin in de steek te laten dat zijn hart heeft gelegd op uw donorbestand.