Spierstarheid na een beroerte
Inhoudsopgave:
- Hoe spierstijfheid een invloed heeft op beroertepatiënten
- Oefening
- medicijnen
- Elektrische stimulatie voor stijfheid
Spierstijfheid of hypertonie treedt op wanneer er te veel spierspanning is en de armen of benen stijf worden en moeilijk te bewegen zijn. De spiertonus wordt bepaald door signalen die van de hersenen naar de zenuwen reizen en de spieren laten weten wanneer ze moeten samentrekken.
Wanneer de gebieden in de hersenen of het ruggenmerg die verantwoordelijk zijn voor het controleren van deze signalen worden beschadigd, treedt spierstijfheid op.
Hypertonie kan om vele redenen voorkomen, waaronder beroerte, hersentumor, hersentrauma, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose, neurologische afwijkingen (zoals hersenverlamming) of toxines die de hersenen beïnvloeden.
Hoe spierstijfheid een invloed heeft op beroertepatiënten
Spierrigiditeit beperkt vaak de beweging van de gewrichten, waardoor het moeilijk wordt voor ledematen om normaal te bewegen.
Het kan verschillende delen van het lichaam beïnvloeden. Als het de benen beïnvloedt, wordt de gang van de persoon stijf en veroorzaakt het problemen om een evenwichtig gevoel te behouden, wat resulteert in vallen.
Ernstige gevallen kunnen ertoe leiden dat gewrichten op hun plaats worden gezet, of "bevroren", ook wel gewrichtscontracturen genoemd.
Hypertonia wordt soms spasticiteit genoemd, maar spasticiteit is een specifiek type hypertonie waarbij spierspasmen door beweging worden verhoogd. Patiënten met spasticiteit hebben over het algemeen overdreven reflexreacties.
In stijfheid, een ander type hypertonie, hebben de spieren hetzelfde niveau van stijfheid, onafhankelijk van de mate van beweging. Stijfheid treedt meestal op bij ziekten waarbij het basale ganglia-gebied van de hersenen betrokken is, zoals de ziekte van Parkinson.
Oefening
Hoewel spierrigiditeit beweging bemoeilijkt, kan beweging mensen met hypertonie helpen om zoveel mogelijk beweging te behouden en de kwaliteit van leven te verbeteren.
Rehabilitatiebehandeling en fysiotherapie gericht op een reeks bewegingsoefeningen en actieve rekoefeningen kunnen helpen bij het verbeteren van hypertonie. Ergotherapie kan patiënten ook helpen activiteiten van het dagelijks leven en de kwaliteit van leven te herwinnen en te behouden.
medicijnen
Orale medicatie, focale injecties en fysiotherapie worden voorgeschreven om de symptomen van hypertonie te verminderen en het actieve en passieve functioneren te verbeteren.
Spierontspannende geneesmiddelen zoals diazepam, dantroleen en baclofen kunnen worden voorgeschreven als een orale medicatie, hoewel baclofen ook via een pomp kan worden toegediend als een injectie in de hersenvocht.
Botulinumtoxine, of Botox, wordt ook gebruikt om hypertonie in specifieke regio's te verlichten omdat de effecten gelokaliseerd zijn en geen invloed hebben op het hele lichaam.
Elektrische stimulatie voor stijfheid
Sinds enkele jaren wordt neuromusculaire elektrische stimulatie (NMES) gebruikt om patiënten met een beroerte met spierstijfheid te behandelen.De behandeling omvat het gebruik van een apparaat dat elektroden gebruikt om een elektrische impuls over te brengen op de huid over geselecteerde spiergroepen. De NMES, een therapeutisch apparaat ontworpen voor thuisgebruik, zorgt ervoor dat spieren samentrekken als een vorm van lichaamsbeweging of fysiotherapie.
Een meta-analyse uit 2015 van 29 studies wees uit dat behandeling met NMES de spasticiteit en het bewegingsbereik verminderde in vergelijking met een controlegroep. De auteurs van de studie concludeerden dat de behandeling samen met andere modaliteiten zou moeten worden opgenomen om patiënten met spierrigiditeit te helpen.
- Delen
- Omdraaien
- Tekst
- NINDS Hypertonia-informatiepagina. Website van het National Institute of Neurological Disorders and Stroke.
- Stein C, Fritsch CG, Robinson C, Sbruzzi G, Plentz RD. Effecten van elektrische stimulatie in spastische spieren na een beroerte: systematische review en meta-analyse van gerandomiseerde, gecontroleerde trials. Beroerte. 2015 aug; 46 (8): 2197-205. doi: 10.1161 / STROKEAHA.115.009633. Epub 2015 14 juli. Terugblik.
Verschillen tussen een beroerte en een TIA
Meer informatie over de overeenkomsten en verschillen tussen een beroerte en een voorbijgaande ischemische aanval (TIA).
Haarverlies kan een teken zijn van een verhoogd risico op een beroerte
Studies tonen aan dat personen die last hebben van alopecia areata het risico van een beroerte dubbel ervaren. Lees meer over dit verhoogde risico op een beroerte.
Hoe een hoofdpijn een teken van een beroerte kan zijn
Lees over de link tussen hoofdpijn en beroertes, en hoe u een beroerte-gerelateerde hoofdpijn kunt onderscheiden van een goedaardige primaire hoofdpijn.
