Wat te doen als u na een operatie niet kunt urineren

Het volledige onvermogen om te urineren na een operatie, een aandoening die urineretentie wordt genoemd, wordt als een noodsituatie beschouwd als u niet langer in het ziekenhuis bent en u geen urine kunt produceren. Het kan om verschillende redenen voorkomen.

Het is belangrijk dat u onmiddellijk een behandeling aanvraagt ​​bij uw chirurg of bij een spoedeisende medische instelling. Als de blaas niet wordt geleegd, kan ernstige schade aan uw blaas en nieren worden toegebracht.

symptomen

• Een merkbaar volle blaas; kan zichtbaar zijn als zwelling van de buik bij dunne mensen
• Het ongemak of de pijn van een volle blaas
• Onvermogen om te urineren, ondanks het voelen van de drang
• Pijn in de onderbuik, vooral onder de navel

Een echt volle blaas kan behoorlijk pijnlijk zijn, maar de meeste mensen zijn niet bekend met de blaaspijn en kunnen de oorzaak van de pijn misschien niet identificeren, alleen dat hij aanwezig is. Afgezien van de pijn, wanneer de blaas geen urine meer kan vasthouden, gaat de vloeistof terug in de nieren, wat schade kan veroorzaken als de druk niet snel wordt verlicht. In extreme gevallen kan de blaas zelfs scheuren wanneer hij geen urine meer kan bevatten.

Als u merkt dat u niet kunt plassen of pijn begint te krijgen omdat u niet genoeg kunt urineren om uw blaas te ledigen en urine zich ophoopt, is het tijd om naar een behandeling te zoeken.

Oorzaken

Het onvermogen om te urineren na een operatie wordt meestal veroorzaakt door een aandoening die neurogene blaas wordt genoemd, een type blaasdisfunctie die de zenuwimpulsen van de hersenen naar de blaas verstoort. De blaas ontvangt het signaal niet te leeg en blijft vullen, ondanks eventuele pijn of trauma die kan optreden.

Voor patiënten zonder urinelozing voorafgaand aan een operatie, wordt het probleem vaak toegeschreven aan een combinatie van risicofactoren zoals abdominale chirurgie, algemene anesthesie, pijnstillers en vloeistoffen gegeven door IV tijdens de operatie.

In zeldzame gevallen kan een chirurgische fout, zoals het per ongeluk afsnijden van een van de buizen die urine transporteren, het probleem veroorzaken. Deze complicatie is zeer zeldzaam en wordt meestal gedetecteerd voorafgaand aan het verlaten van het ziekenhuis.

Andere minder voorkomende oorzaken

• Prostaatvergroting: kan chronische urineretentie veroorzaken omdat de vergrote prostaat de verplaatsing van urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam belemmert.
• "Droopy" blaas: de blaas kan lager in de buik glijden (meestal bij vrouwen die meerdere kinderen hebben gehad) waardoor problemen ontstaan ​​met de verplaatsing van urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam.
• Anti-angst medicijnen
• Zenuwbeschadiging van de blaas door een operatie, trauma, bevalling
• Antidepressiva medicijnen
• Anticholinergische medicijnen (vaak gebruikt voor een overactieve blaas)
• Antihistaminegeneesmiddelen
• Ruggenmergletsel en defecten
• Verstopping van de urethra, de buis die urine uit de blaas haalt, door verstopping of compressie zoals blaasstenen of obstipatie.

Behandeling

De behandeling voor een volle blaas die niet reageert op herhaalde pogingen om te plassen is een urinekatheter, een steriele buis die door de urethra in de blaas wordt ingebracht om de urine uit de blaas te verwijderen. Het probleem kan acuut zijn, een kortdurende maar ernstige complicatie, of het kan chronisch zijn, een aanhoudend probleem dat weken, maanden of langer aanhoudt.

Patiënten die urineretentie ervaren, kunnen worden geïnstrueerd in methoden voor zelfkatheterisatie door medisch personeel, zodat de blaas kan worden afgetapt als dat nodig is mocht het probleem zich herhaaldelijk voordoen.

De aandoening zal doorgaans binnen twee weken na de operatie worden doorgegeven.Als het na de herstelfase blijft bestaan, kan uw chirurg of familiearts tests bestellen om te bepalen wat het probleem en de beste behandelingsduur veroorzaakt.

Problemen met het legen van de blaas

Een minder ernstige vorm van urineretentie die na de operatie kan optreden, kan een vertraging veroorzaken bij het urineren, of het kan voelen alsof de blaas nog steeds vol is na een succesvolle reis naar de badkamer. Dit is geen noodgeval, maar het moet met uw chirurg worden besproken, vooral als het aanhoudt.

Sommige patiënten kunnen plassen, maar ze voelen dat hun blaas niet volledig wordt geleegd. Dit moet ook worden gemeld omdat dit kan leiden tot urineweginfecties. Een verandering in medicijnen kan vaak problemen met de blaas corrigeren.

Een woord van heel goed

Een dramatische vermindering van de hoeveelheid urineproductie moet zorgen baren, vooral als er geen duidelijke reden is. Urine moet meerdere keren per dag worden geproduceerd en bij goede hydratatie urineren sommige personen zo vaak als per uur. Een dramatische afname van de urineproductie en -frequentie kan uitdroging of een bepaald type blaasprobleem betekenen. Als er geen urineproductie aanwezig is, drastisch is afgenomen en / of sprake is van blaaspijn, zoek dan medische hulp.