Oorzaak en behandeling van lage rugstijfheid

Rugstijfheid wordt meestal veroorzaakt door spierkramp of lumbale artritis. De beste manier om de oorzaak van de stijfheid van de lumbale wervelkolom te onderscheiden is het begin van de symptomen.

Mensen met stijfheid veroorzaakt door lumbale wervelkolomartritis hebben gewoonlijk gestaag toegenomen symptomen na jaren van een verergerend probleem. Aan de andere kant is spierstijfheid meestal gerelateerd aan acuut trauma (zoals een onjuist zwaar gewicht tillen) waarbij de rugspieren de rugspieren raken en immobiliseren. Beide zijn veelvoorkomende gebeurtenissen, die gedeeltelijk verband houden met het ouder worden en het toenemende aantal gevallen van obesitas.

Volgens een onderzoek van de Duke University zal bijna 80 procent van de Amerikanen op enig moment in hun leven minstens één onderrugletsel ervaren, waarvan de frequentie slechts het tweede punt van de gewone verkoudheid is.

Oorzaken

Bij het karakteriseren van rugstijfheid met of zonder acute pijn, zullen artsen in het algemeen twee veel voorkomende oorzaken onderzoeken: houthal en lumbale wervelkolom artrose.

Lumbale stam

Een lumbale strain is de meest voorkomende oorzaak van rugstijfheid. Dit probleem treedt op als gevolg van een letsel aan de rugspieren en ligamenten die de wervelkolom ondersteunen. Patiënten kunnen zich wel of niet de eerste gebeurtenis herinneren die hun spierspasmen veroorzaakte, maar de symptomen van een lumbale spierspanning kunnen ernstig zijn.

De spanning zal optreden rond de spieren die de wervelkolom ondersteunen:

• Extensoren (rug- en bilspieren)
• Flexors (buikspieren en heupspieren)
• Obliques of rotators (zijspieren)

Diagnostische tests zijn meestal niet nodig, tenzij de stijfheid en pijn langer dan twee weken aanhouden. Als dat het geval is, bestelt uw arts een röntgen- of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) om de onderliggende oorzaak te achterhalen.

Lumbale wervelkolom artrose

Lumbale wervelkolom artrose is een progressieve aandoening waarbij de gewrichten van de wervels zijn beschadigd door langdurige slijtage. Naarmate de artritis vordert, beginnen kraakbeen en schijven in de lumbale wervelkolom te dunner en verdwijnen, wat leidt tot stijfheid en pijn als het bot wrijft tegen het bot. Hierdoor kunnen bewegingen zoals buigen, bukken en draaien erg moeilijk worden.

Hoewel röntgenfoto's artrose kunnen bevestigen door botbeschadiging, botsporen (osteofyten), botremodellering (ossificatie) en het verlies van gewrichtskraakbeen te detecteren, kunnen ze minder bruikbaar zijn in vroege artritis wanneer de tekenen minder zichtbaar zijn.

Ervaring met een clinicus is cruciaal bij het maken van een goed geïnformeerde diagnose bij afwezigheid van definitief beeldmateriaal.

Behandeling

De behandeling van deze twee aandoeningen is anders en daarom is het belangrijk voor patiënten om de oorzaak van hun symptomen te bepalen voordat een behandelingsprogramma wordt gestart. Over het algemeen zullen de meeste patiënten met rugstijfheid baat hebben bij de volgende behandelingen:

• Lichte activiteit wordt geadviseerd bij het overwinnen van rugstijfheid. In het verleden, bedrust was de eerste lijn van de behandeling, maar dat is zelden het geval bij allesbehalve de meest ernstige rugletsel. De meeste artsen bevelen vandaag lichte activiteit aan in plaats van volledige immobilisatie. Terwijl je het tillen en draaien moet vermijden, kan het uitvoeren van lichte activiteit juist heel nuttig zijn bij het verlichten van ongemak.
• IJs- en hittetoepassing kan zeer nuttige behandelingen zijn bij het verlichten van rugstijfheid. In het bijzonder, zachtjes verwarmen van de wervelkolom voordat activiteiten kunnen helpen om pijnlijke spieren los te maken en te ontspannen en enige spanning in de lumbale wervelkolom te verlichten.
• Vrij verkrijgbare pijnstillers kan ook heel nuttig zijn. De eenvoudigste, en vaak de meest effectieve, zijn niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) en Aleve (naproxen). Terwijl voorgeschreven spierverslappers en NSAID's zoals Celebrex (celecoxib) kunnen worden gebruikt als de vrij verkrijgbare geneesmiddelen falen, mogen opiaten nooit voor typische lage rugstijfheid worden gebruikt.

• Zachte rug strekt zich uit en oefeningen kunnen ook helpen om lage rugstijfheid te verminderen. Een eenvoudig programma van therapeutische activiteit kan nuttig zijn, of veel patiënten kunnen profiteren van activiteiten zoals yoga of Pilates.

Zoals vermeld, zijn er specifieke behandelingen voor de bovengenoemde aandoeningen die kunnen worden nagestreefd als je eenmaal een duidelijk begrip hebt van de oorzaak van wervelkolomstijfheid, maar deze eenvoudige behandelingen moeten je op weg helpen in de goede richting.

6 Veel voorkomende oorzaken van lage rugpijn