Hoe om te gaan met en te ontmoedigen bij peuters

Het is niet ongebruikelijk voor peuters om te bijten, en meestal is het gewoon een manier waarop ze frustratie uiten die ze nog niet in woorden kunnen verwoorden. Toch wordt het soms meer een probleem. Wat kan er gebeuren als bijten niet wordt aangepakt en wat kan je doen om het te laten stoppen?

Laten we een kijkje nemen bij het bijten van peuters, enkele redenen waarom het voorkomt of aanhoudt, welke maatregelen je kunt nemen om bijten te verminderen, en hoe ermee om te gaan wanneer het gebeurt.

Bijten bij peuters

Bijten is gebruikelijk bij peuters en wordt vanuit een psychologisch perspectief beschouwd als "normaal" in deze leeftijdsgroep. Naar schatting wordt tussen een derde en de helft van alle peuters in de kinderopvang ooit gebeten. Bijten bij peuters kan de manier zijn waarop kinderen frustratie of aandacht nodig hebben voordat ze andere manieren hebben om dit te doen (zoals praten).

Wanneer peuters bijten, is het verontrustend voor alle betrokkenen: ouders, verzorgers en de kinderen. Terwijl bijten gebruikelijk is bij jonge kinderen, stoppen de meeste peuters die bijten als ze een paar keer gecorrigeerd zijn. Er zijn echter enkele peuters die zullen blijven bijten ondanks pogingen om het gedrag te corrigeren.

Sommige kinderen leren bijten van het kijken naar anderen die hun zin krijgen door te bijten. Soms kan bijten zelfverdediging zijn. Peuters hebben geen controle over de impulsen en bijten kan een reactie zijn op overstimulatie. Herhaaldelijk bijten voor veel peuters kan een aandachtzoekend gedrag zijn, omdat peuters gewoonlijk de voorkeur geven aan negatieve aandacht, helemaal geen aandacht.

Verbindingen tussen peuters en bijvertragingen

Peuters met spraak- en taalvertragingen kunnen zich niet uitdrukken tegenover andere kinderen of volwassenen. Veel peuters hebben ook moeite om te begrijpen wat anderen tegen hen zeggen. Deze communicatieve moeilijkheid frustreert spraak vertraagde kinderen en kan ertoe leiden dat ze anderen in reactie daarop bijten.

Door spraak en taal uitgestelde peuters kunnen bijten gebruiken om hun interacties met anderen in hun omgeving te beheersen. Voor kinderen met spraakproblemen kan bijten zeggen: "Stop met me lastig te vallen. Ik speelde ermee."

Manieren om bijtgedrag te voorkomen en bij te leren:

Als het gaat om bijten bij peuters, is een greintje voorkomen zeker het spreekwoordelijke medicijn waard. Er zijn een aantal dingen die je kunt doen om de kans te verkleinen dat je peuter bijt. Als u door deze preventiemethoden heen kijkt, voelt u zich dan niet als ouder beoordeeld. Hoewel je een aantal dingen kunt doen om het bijten te verminderen, zullen sommige peuters nog steeds bijten ondanks dat ze de meest liefhebbende en zorgzame ouders hebben. Om bijten te verminderen of voorkomen, volgen hier een paar tips:

• Verwijs peuters die achterlopen in de spraak- en taalontwikkeling voor evaluatie en testen op leerstoornissen. Logopedie kan helpen bij het vertragen van spraak om bijten en ander probleemgedrag te verminderen.
• Houd peuters nauwlettend in de gaten. Volwassenen moeten in de kinderopvang bij kinderen rondgaan in plaats van op afstand te kijken. Als je middenin de activiteiten van de peuters bent, zul je ook meer geneigd zijn om gedragingen en emoties te zien die zouden kunnen resulteren in bijten.
• Wees alert op meningsverschillen en grijp in voor bijten vindt plaats. Soms is het een goed idee om kinderen "het zelf te laten uitwerken", maar andere keren hebben ze een volwassene nodig om in te grijpen en tussenbeide te komen.
• Modelleer de juiste taal voor alle peuters in een klas of thuis. Dit helpt hen om geschikte manieren te leren om met frustraties om te gaan. Modelleringstaal kan de kinderen helpen de communicatievaardigheden te ontwikkelen om op de juiste manier te spelen.
• Wees geduldig. Het ontwikkelen van taalvaardigheid kost tijd. Peuters hebben misschien enkele maanden interventie en doorverwijzing nodig om nieuwe spraakvaardigheden en gepast gedrag te leren.

• Verplaats gefrustreerde peuters naar een andere speelplaats of help ze bij het uitbreken van een geschil een ander speeltje of andere activiteit te kiezen. Gebruik indien nodig een time-out.
• Houd speelruimtes overzichtelijk en gevuld met voldoende speelgoed en benodigdheden voor alle peuters.
• Zorg voor voldoende ruimte om te spelen zonder te verdringen. Sommige peuters hebben meer persoonlijke ruimte nodig dan andere, en als dit niet wordt gehonoreerd, kan bijten voorkomen.
• Alle peuters hebben een schema-structuur en routines nodig om te begrijpen wat van hen wordt verwacht. Stel voorspelbare routines vast.
• Houd aan de energie- en voedingsbehoeften van peuters. Zorg voor passende voeding, speeltijd en dutijd.
• Behoud een rustige atmosfeer in klaslokalen. Vermijd over-stimulerende peuters met ruw spel.

Wat te doen als peuters bijten

Ondanks al je preventieve inspanningen kunnen peuters nog steeds bijten. Hier zijn enkele tips over wat te doen als een peuter bijt:

• In de kinderopvang moet het personeel worden getraind om op te bijten. Ze moeten ook een training in eerste hulp bij bijten krijgen. Eerste hulp bij prikwonden zoals bijt kan enigszins afwijken van de eerste hulp bij andere soorten verwondingen zoals scheurwonden.
• Neem contact op met de ouders als de beet medische aandacht vereist. Ouders moeten altijd worden geïnformeerd als hun kind bijt of gebeten is.
• Laat de bijtende peuter zien dat het kind dat hij heeft geblesseerd wordt geholpen. Meer aandacht schenken aan het gebeten kind versterkt het feit dat bijten niet OK is. Als het bijtende kind bereid en rustig is, kan dit een leerzaam moment zijn om over empathie te praten.
• Verspreid de situatie door de kinderen weg te halen van anderen totdat ze zijn gekalmeerd.
• Reageer snel op het bijten, want de aandachtsgebieden van peuters zijn kort.
• Sta nooit toe dat iemand de peuter bijt om 'hem te leren dat het pijn doet'.
• Wees voorbereid om ouders uit te leggen hoe je het bijten hebt aangepakt. Stel ze gerust met de stappen die je zet om te voorkomen dat peuters in de toekomst bijten.
• Probeer de situatie of frustratie te begrijpen die de beet heeft veroorzaakt en de emoties van het kind te valideren. Als een ander kind bijvoorbeeld het speelgoed van de peuter heeft gestolen, laat het kind dan weten dat hij boos was. Praat dan over betere methoden om met die woede om te gaan als het opnieuw zou moeten gebeuren. Bijten kan een gelegenheid zijn om uw kind te leren over haar gevoelens.
• Vergeet niet om de focus op het gedrag te houden in plaats van op het kind. Bijvoorbeeld, zeggen dat het niet OK is als je bijt, is beter dan zeggen u zijn niet OK als je bijt. Het gebruik van OK of niet OK is vaak beter dan te zeggen dat iets goed of slecht is, omdat het informatief is in plaats van bestraffend.
• Welke methoden je ook gebruikt om met het bijten om te gaan, probeer te voorkomen dat je een kind beschaamd maakt.

Een woord van heel goed op bijten bij peuters

Als je peuter bijt, is er waarschijnlijk helemaal nood. Dit omvat het kind of de volwassene die gebeten is, uw rol als de ouders of de crèche van uw kind en de gevoelens van de peuter die resulteerden in bijten op de eerste plaats.

Als dit een "eerste keer" -beet is, is het belangrijk om naar de situatie te kijken die in de beet resulteerde. Soms gebeurt pesten zelfs bij peuters, en het negeren van de bullebak en het straffen van het gepeste kind kan leiden tot verdere gedragsproblemen langs de lijn.

Voor een kind dat blijft bijten, is een evaluatie van spraak en taal belangrijk omdat er een verband is tussen bijt- en spraakvertragingen. In dit geval kan het bijten de "rode vlag" zijn die een kind de hulp biedt die ze nodig heeft bij het aanpakken van de leerstoornis.

Het belangrijkste is dat de betrokken volwassenen zich rustig en respectvol gedragen. Ouders van het gebeten kind zullen waarschijnlijk boos zijn over de veiligheid van hun kind, maar schreeuwende beschuldigingen zullen niet helpen.Evenzo kunnen de ouders van het kind dat bijt misschien in verlegenheid worden gebracht of willen ze beschuldigingen uiten over de oorzaak van het bijten in de eerste plaats, maar dit is niet nuttig. Kinderopvangaanbieders kunnen vanuit een andere invalshoek bezorgd zijn over de juridische aspecten van bijten. Kinderen modelleren het gedrag van volwassenen in hun midden, en peuters moeten zien dat een situatie zoals bijten, ongeacht hoe emotioneel je je vanbinnen voelt, zorgvuldig en respectvol kan worden aangepakt.