Vertebrale eindplaatdefinitie en schade

Vertebrale eindplaat is de plaats die feitelijk dient als een interface tussen de tussenwervelschijf en het bot (van het wervellichaam) eronder. Bij de eerste overweging kan het lijken alsof een eindplaat niet volledig bot is en niet volledig kraakbeen, maar een combinatie van beide.

En misschien heb je gelijk. Volgens het artikel "De rol van de vertebrale eindplaat bij pijn in de onderrug", is de eindplaat een dubbellaag van kraakbeen en bot die scheiding creëert tussen de meer buigzame schijf en de stijve wervel.

In de lage rug draagt ​​de wervelkolom veel belasting en is onderhevig aan sterke bewegingskrachten. Aan de andere kant ontbreken de schijven in bloedvaten. Als de tussenliggende substantie tussen de twee, worden de eindplaten geladen met zowel sterk te zijn om wervelbreuk te voorkomen en poreus te zijn om voedingsstoffen te helpen stromen tussen cellen in de schijf en capillairen in het bot, Lotz, et. zeg maar.

Eindplaten zijn misschien wel het meest kwetsbare gebied van de schijven en kunnen gemakkelijk worden beschadigd als ze worden samengedrukt. Wanneer dit gebeurt, kan dit de communicatieactiviteit tussen ontstekingsstoffen op de schijf en de bloedvaten in het beenmerg vergroten. Een beschadigde eindplaat, Lotz, en collega-onderzoekers zeggen, kan een site bieden voor reactief beenmerg met prolifererende zenuwen die gevoelig zijn voor bewegingen, veranderingen in posities (d.w.z. mechanische stimuli) en ook voor chemische stimuli.

Schade aan eindplaat op MRI

Het probleem is dat dit soort geïnnerveerde beschadiging van de eindplaat moeilijk te detecteren is met diagnostische beeldvormingstests zoals MRI. Om deze reden zeggen Lotz, Fields en Liebenberg dat hoewel innervatie van de eindplaatschade een bron van chronische lage rugpijn kan zijn, dokters het waarschijnlijk niet veel zullen overwegen bij het evalueren van hun patiënten.

Volgens Nguyen, Poiraudeau en Rannou kan MRI mogelijk veranderingen in de botlaag van de eindplaat detecteren die kunnen worden geassocieerd met degeneratieve schijfaandoeningen en chronische lage rugpijn. Dit worden Modic-wijzigingen genoemd. De onderzoekers beweren dat dergelijke veranderingen gerelateerd kunnen zijn aan lokale ontstekingen en suggereren dat Modische veranderingen een biomerker kunnen zijn voor het identificeren van een verband tussen de botveranderingen en pijn bij bepaalde typen patiënten met lage rugpijn. Dit kan op zijn beurt meer gerichte back-therapieën mogelijk maken.