Chemotherapiehavens Voordelen en risico's

Als uw arts een chemotherapiehaven voor chemotherapie heeft aanbevolen, wat betekent dit dan precies? Wat zijn de voor- en nadelen van een haven in vergelijking met andere toegangsmethoden, zoals een intraveneuze (IV) lijn of een PICC-lijn?

Laten we eens kijken naar wat een poort precies brengt de voordelen (de pro's) en de nadelen (de nadelen) van het hebben van een poort of port-o-cath, en manieren om complicaties zoals infectie of obstructie van de poort.

Wat is een haven voor chemotherapie?

Een chemotherapie-poort (ook bekend als een "port-a-cath") is een klein apparaat dat onder uw huid wordt geïmplanteerd om gemakkelijke toegang tot uw bloedbaan mogelijk te maken.

Wanneer wordt een poort gebruikt?

Een poort kan worden gebruikt om bloed af te nemen en medicijnen voor chemotherapie in te nemen. Het kan ook worden gebruikt als u transfusies van rode bloedcellen of bloedplaatjes nodig heeft. Zonder een poort of een PICC-lijn moet een nieuwe intraveneuze naald (IV) worden geplaatst elke keer dat u chemotherapie krijgt en aparte IV-lijnen moeten worden geplaatst als u IV-vloeistoffen of een bloedtransfusie nodig heeft.

chemotherapie

Of uw arts een poort aanbeveelt, kan van meerdere dingen afhankelijk zijn. Sommige chemotherapie medicijnen kunnen enkel en alleen worden gegeven via een poort, omdat ze te bijtend zijn om in een perifere ader te worden afgegeven.

Als u verschillende infusies van chemotherapie krijgt (sommige oncologen bevelen een poort aan als u meer dan vier behandelingen wilt), een poort is vaak gemakkelijker dan telkens een infuus in te brengen.

En sommige mensen hebben aderen die erg moeilijk toegankelijk zijn, waardoor een poort een betere optie is dan het plaatsen van een IV.

Om de beste beslissing voor u persoonlijk te nemen, moet u uw arts laten weten of technici het gemakkelijk of moeilijk hebben gevonden om bloed te nemen of in het verleden een infuus in uw hand of arm te plaatsen. (U hebt misschien een technische opmerking gehoord dat u een 'gemakkelijke stok' of een 'harde stok' bent).

Hoe wordt een poort ingevoegd?

Een poort wordt het vaakst ingevoegd tijdens een chirurgische ingreep op dezelfde dag die kan worden uitgevoerd met een lokaal anestheticum. De meeste artsen geven er de voorkeur aan dat uw poort ten minste één week voor aanvang van de chemotherapie wordt geplaatst (indien mogelijk) en onderzoeken suggereren dat het hebben van uw poort ten minste acht dagen voorafgaand aan een infusie het risico op complicaties vermindert. Als u een chirurgische ingreep voor uw kanker heeft, zoals een lobectomie voor longkanker of een borstamputatie voor borstkanker, kan uw chirurg een poort invoegen op hetzelfde moment dat uw andere operatie wordt uitgevoerd. Wanneer een poort tijdens de operatie wordt geplaatst, hebt u al een algemene verdoving op zijn plaats.

Tijdens het inbrengen, wordt een kleine ronde metalen of plastic schijf onder uw huid geplaatst door een incisie van 2,5 cm of 2 cm lang. Dit kan zich op uw bovenste borst of af en toe uw bovenarm bevinden. Deze poort wordt vervolgens bevestigd aan een katheterbuis die in een van de grote aderen nabij uw nek wordt geschroefd, zoals de ader van de subclavia of halsader, en eindigt bij de top van uw hart. Nadat uw poort is geplaatst, voert uw arts een röntgenfoto uit om te controleren of het einde van uw poort op de juiste locatie is.

Nadat je poort is geplaatst, zul je een lichte uitsteeksel van je huid opmerken, over de poort. Tijdens bloedafnames of chemotherapie-infusies zal een verpleegster een naald in uw poort steken in een gebied dat het "septum" wordt genoemd, een rubberafdichting die zich op uw poort bevindt. Omdat de poort volledig onder je huid ligt, kun je zwemmen en baden zonder je zorgen te maken over een infectie in je haven.

Voordelen en voordelen

Zoals bij elke chirurgische ingreep, zijn er zowel voor- als nadelen aan het plaatsen van een chemotherapiehaven. Er wordt verondersteld dat er elk jaar meer dan 5 miljoen poorten in de Verenigde Staten worden geplaatst, dus artsen zijn erg bekend met de procedure en zijn goed bestudeerd. De voordelen van het hebben van een chemotherapiehaven boven het gebruik van een traditionele IV zijn:

• Meer comfort: Een enkele naald door je huid steken is meestal alles wat nodig is om toegang te krijgen tot uw poort. Met IV-therapie en traditionele bloedafnames zijn soms veel naaldstaafjes nodig om een ​​goede ader te vinden, vooral als je aderen zijn beschadigd door herhaalde bloedafnames en infusies. (Chemotherapie kan veranderingen in uw ader veroorzaken die het heel moeilijk maken om met een naald door te prikken.)
• Voorkom vertragingen: Niet alleen voorkom je dat je verpleegster probeert een goede ader te vinden om bloed af te tappen of chemotherapie te geven, maar als je een poort hebt, kan dit de tijd die nodig is om je hand of arm klaar te maken voor de procedure verkorten.
• Het risico van "extravasatie" verlagen: Wanneer een IV wordt gebruikt, lekken medicijnen (extravaseren) meer in de weefsels rond uw hand of arm. Omdat veel chemotherapiemedicijnen bijtend zijn voor weefsel, kan een poort het risico op ontsteking in verband met lekkage van deze medicijnen verminderen.
• Gemakkelijker zwemmen en zwemmen: Omdat een poort volledig onder de huid ligt, kun je meestal zwemmen en zelfs zwemmen zonder je zorgen te maken over het risico op infectie.

Mogelijke nadelen van een chemotherapiehaven

Mogelijke risico's en problemen met betrekking tot een chemotherapiehaven zijn onder meer:

• Het risico van de chirurgische procedure om de poort te installeren:Elke chirurgische procedure kan het risico op infectie met zich meebrengen. Ongewoon complicaties (die bij minder dan één procent van de mensen optreden) van het inbrengen kunnen bloedingen omvatten (zoals als de vena subclavia wordt doorboord) en een pneumothorax (ineenstorting van de long) als uw longen per ongeluk worden gepuncteerd tijdens de procedure.
• Infectie:Het risico op infectie varieert in studies, maar is niet ongewoon. Als een poort geïnfecteerd raakt, moet deze vaak worden verwijderd en vervangen. Onderzoek evalueert methoden om dit risico te verkleinen, dus is het belangrijk om met uw oncoloog te bespreken hoe u uw poort goed kunt beheren.
• Trombose: Een stolsel kan zich in de poort of katheter vormen, waardoor het stopt met werken. Tussen 12 en 64 procent van de mensen met een poort die voor chemotherapie is geplaatst, krijgt een trombose (stolsel) in de katheter (waardoor de noodzaak voor de poort vaak wordt vervangen).
• Mechanische problemen waardoor de poort stopt met werken: In sommige gevallen kunnen mechanische problemen, zoals beweging van de katheter of scheiding van de poort van de huid, ertoe leiden dat een poort stopt met werken.
• Beperkingen in activiteit: Hoewel activiteiten zoals zwemmen en zwemmen meestal goed zijn, raadt uw oncoloog u aan oefeningen te doen om uw bovenlichaam of armen te versterken totdat uw poort is verwijderd.
• littekens: Gezien de ernst van de behandeling van kanker, is een litteken uit de haven een relatief klein nadeel. Maar sommige mensen vinden misschien een litteken op hun borst dat om cosmetische redenen verontrustend is of omdat het een symbool is dat je ooit door chemotherapie hebt gehad.

Voorkomen van infecties

Verschillende onderzoeken in de afgelopen jaren hebben gekeken naar methoden voor het verminderen van het risico van bacteriële kolonisatie op een poort en het daaropvolgende risico van infectie (sepsis). Sepsis is een "lichaamsbreed" infectie waarbij bacteriën in het bloed aanwezig zijn en zeer ernstig kunnen zijn. Hoewel het routinematig gebruik van antibiotica niet nuttig is gebleken, lijkt het wegspoelen van de katheter met een oplossing van antibioticum / heparine het risico te verminderen. Het reinigen van de huid is op dit moment niet erg gunstig gebleken, maar het gebruik van verbanden die zijn geïmpregneerd met antibiotica kan helpen. Er wordt ook gedacht dat het beveiligen van de poort met een andere methode dan hechtingen (hechtingen) het infectierisico kan verminderen. Zoals opgemerkt, is dit een gebied van actief onderzoek en kunt u uw oncoloog vragen wat momenteel wordt aanbevolen.

Risico op trombose

Stolling of trombose in een poort komt vaak voor en is een frequente reden waarom een ​​haven moet worden verwijderd en vaak vervangen. Routinematig doorspoelen van een poort met heparine en zoutoplossing lijkt niet veel verschil te maken, en er is ook geen vermindering waargenomen bij het gebruik van lage doses heparine (hoewel het de bloeding verhoogde). Degenen die een groter risico lopen zijn degenen die in het verleden een voorgeschiedenis van diepe veneuze trombose hebben gehad. De locatie van het uiteinde van de katheter kan ook een verschil maken. Over het algemeen is het risico op trombose in een poort echter aanzienlijk minder dan in een PICC-lijn.

Hoe het verschilt van een PICC-lijn

PICC staat voor "perifeer ingebrachte centrale katheter." Een PICC-lijn wordt meestal in een ader geplaatst voor kortere behandeling (bijvoorbeeld voor toegang die slechts een tot zes weken nodig is). PICC-lijnen worden in uw arm dichter bij uw huid (onderhuids) geplaatst en reiken niet zo dicht bij uw hart als een poortcatheter.

Hoe het is verwijderd?

Wanneer u en uw arts zeker weten dat uw poort niet langer nodig is, kan deze via een eenvoudige chirurgische procedure worden verwijderd.

Wat moet je weten als je een haven hebt?

Het is belangrijk om uw arts te vragen of uw haven speciale zorg nodig heeft, zoals doorspoelen met een medicijn om te voorkomen dat er stolsels ontstaan.

Wanneer moet u uw arts bellen?

Aangezien infectie de meest voorkomende complicatie is van het hebben van een poort, moet u contact opnemen met uw arts als u koorts krijgt of roodheid, zwelling, pijn of drainage rond uw poort opmerkt.