Tussenvertebrale gewrichtdefinitie en soorten wervelkolompijn

Ooit afgevraagd hoe uw wervelkolom, die zesentwintig botten in de lengte overspant, in beweging kan komen zonder u pijn te doen? Of waarom doet het pijn als je beweegt?

De wervelkolom maakt gebruik van een aantal inherente, maar ingewikkelde, anatomische mechanismen bij het uitvoeren van zijn verantwoordelijkheden voor het ondersteunen van een rechte lichaamshouding en het bewegen in verschillende richtingen.

De meest fundamentele van deze mechanismen is het tussenwervelgewricht.

Wat is de tussenwervelschijf?

Het tussenwervelgewricht bestaat uit twee aangrenzende wervels met daartussen een kussen.

Deze fundamentele elementen van het tussenwervelgewricht werken samen als een eenheid en hun doel is het vergemakkelijken van de beweging van de wervelkolom. Chirurgen, artsen, chiropractici en ruggengraat en biomechanische specialisten verwijzen naar een intervertebrale gewrichtseenheid als een "bewegingssegment".

De ontmoetingspunten van de bovenste en onderste ruggengraatbeenderen die een tussenwervelgewricht vormen, zijn het wervellichaam vooraan en de wervelboog aan de achterkant.

Schokdemping wordt verschaft tussen de twee botten door middel van een tussenwervelschijf, een schokabsorberende structuur die een vloeistof, geleiachtige substantie in het midden heeft. Deze vloeibare substantie, de nucleus pulposus genaamd, is ingesloten door stevige vezels die zich aan de buitenkant bevinden. De taaie buitenste vezels zijn gezamenlijk bekend als de annuleuze fibrosus.

Aan de achterkant wordt de beweging van het bewegingssegment zowel gefaciliteerd als beperkt door kleine facetgewrichten, die zich tussen de wervelbogen bevinden.

De tussenwervelschijf is vaak de plaats van pijn en daar kunnen een aantal aandoeningen heersen. Sommige, zoals een hernia, zijn meestal het gevolg van letsel, terwijl andere, zoals degeneratieve schijfaandoeningen, meestal verband houden met het verouderingsproces.

Beweging in alle richtingen, met inbegrip van naar voren buigen, terugbuigen, kantelen en / of draaien, vindt plaats aan de vele tussenwervelgewrichten langs de lengte van de wervelkolom. Ligamenten gemaakt van taaie bindweefsels van bindweefsel helpen bij het stabiliseren van de tussenwervelgewrichten tijdens de beweging en ondersteunen de kolom tijdens het dragen van het gewicht.De facetverbindingen, die hierboven zijn genoemd, bevinden zich aan de achterzijde van de kolom en dragen hoofdzakelijk bij aan spinale stabilisatie, d.w.z. het beperken van overmatige hoeveelheden beweging.

Spinale fusie en het tussenwervelgewricht

Spinale fusie-operatie, zoals de naam al doet vermoeden, is een procedure die twee of meer tussenwervelgewrichten samenvoegt. Soms worden fusies gedaan samen met een discectomie, terwijl op andere momenten de discectomie alleen wordt gegeven.

Spinale fusie wordt vaak uitgevoerd op meer dan één bewegingssegment; in dit geval is tijdens de operatie meer dan één tussenwervelschijf gesmolten.

Scoliose-chirurgie is hier een goed voorbeeld van, maar zeker niet het enige voorbeeld. Het doel van scoliosechirurgie is om de mate van rotatie en / of buiging in een reeks aangrenzende wervels te verminderen.

Van de vele soorten wervelkolomchirurgie is spinale fusie de meest voorkomende, waarbij lumbale (lage rug) spinale fusie het vaakst verreweg wordt gegeven. Lumbale spinale fusie komt zo vaak voor dat onderzoekers de taak op zich hebben genomen de effectiviteit ervan te evalueren.

Sommigen betreffen de specialisten van de wervelkolom zeggen dat lumbale spinale fusie chirurgie wordt gegeven wanneer en waar dit niet noodzakelijk is, en dat dit niet altijd leidt tot pijnverlichting en / of verbeterd fysiek functioneren bij patiënten.

Deyo, et. al. publiceerde een onderzoek in de Tijdschrift van de American Board of Family Medicine getiteld "Overtreinende chronische rugpijn: tijd om u terug te trekken?" De onderzoekers rapporteren over vier gerandomiseerde klinische studies waarin spinale fusie werd gevonden voor degeneratieve schijfaandoeningen zonder dat sciatica relatief beperkte voordelen opleverde voor patiënten in vergelijking met operaties voor wervelfracturen of misvormingen.

De auteurs becommentariëren het, hoewel er geen echte reden was waarom meer spinale fusies zouden moeten worden gedaan, het gebruik van deze medische technologie schoot maar liefst tweehonderdtwintig procent omhoog tussen de jaren 1990 en 2001 in de Verenigde Staten. Ze zeggen ook dat deze opmars versnelde in 1996, toen de fusionkooi, die toen een nieuw type instrumentatie was, werd goedgekeurd door de FDA.

Deyo, et. al., verklaren dat deze FDA-goedkeuring kan hebben bijgedragen tot de toename van het aantal lumbale spinale fusieprocedures dat is gegeven.

En ten slotte zegt het team van Deyo dat tijdens dat decennium de claims van Medicare voor spinale chirurgie met veertig procent zijn gestegen. Dit omvatte een stijging van zeventig procent van de algemene operaties van de spinale fusie en een honderd procent toename van het gebruik van implantaten zoals de fusionkooi.

Uw tussenwervelschijven beschermen tegen verwonding, slijtage en scheurtjes en onnodige chirurgie

Zoals bij de meeste soorten rugklachten, is regelmatige lichaamsbeweging een van de beste manieren om potentiële verwondingen af ​​te weren en / of de spinale aandoeningen gerelateerd aan slijtage te verminderen of uit te stellen.

Het ontwikkelen en onderhouden van een goede houding-uitlijning is een andere geweldige manier om hetzelfde te doen.

Het bezoeken van een erkende fysiotherapeut voor een programma dat is toegesneden op uw individuele behoeften, kan een belangrijke bijdrage leveren aan het gezond en pijnvrij houden van uw wervelkolom.

En een 2018-studie gepubliceerd in het tijdschrift Wervelkolom ontdekte dat het hebben van een lumbale discectomie-operatie eerder in je leven kan leiden tot de behoefte aan een lumbale fusie later. In feite zeggen de auteurs dat de kans ongeveer drie keer zo groot is voor diegenen die een discectomie hadden als voor degenen die dat eerder niet hadden gedaan. Ze waarschuwen dat de snelheid van operaties voor lumbale hernia steeds hoger wordt, vooral voor degenen die ouder zijn dan zestig.