Triterpenen eten en kankerrisico verminderen

Lupeol, ook bekend als fagarsterol, is een natuurlijke verbinding die wordt aangetroffen in bepaalde planten in het tropische regenwoud, maar ook in bepaalde voedingsmiddelen. Lupeol is van groot belang voor wetenschappers die natuurlijke verbindingen bestuderen die potentiële therapeutische eigenschappen hebben. Onderzoek is beperkt tot in vitro en dierstudies, dus het is heel vroeg in de ontdekkingsfase, maar Lupeol lijkt ontstekingsremmende en anti-kanker eigenschappen te hebben in sommige van deze onderzoeken.

Wat is Lupeol?

Lupeol behoort tot een groep verbindingen die triterpenen worden genoemd. Triterpenen zijn belangrijke componenten van plantencelmembranen. Deze verbindingen werken op dezelfde manier als cholesterol in dierlijke celmembranen, dat wil zeggen, ze helpen de bilagen in plantencelmembranen stabiel te houden. Triterpenen zijn het onderwerp geweest van 25 verschillende klinische onderzoeken en zijn van belang voor hun cholesterolverlagende eigenschappen.

In het Westen wordt geschat dat we ongeveer 250 mg per dag triterpenen eten, meestal afgeleid van plantaardige oliën, granen, fruit en groenten. De inname van triterpenen kan veel hoger zijn in mediterrane landen en in populaties met de kenmerkende diëten rijk aan olijfolie.

Lupeol is een triterpeen met bijzonder interessante biologische activiteit. Studies die informatie verschaffen over de biologische activiteit van Lupeol suggereren dat het een multi-doelagent is. Belangrijke moleculaire wegen betrokken bij ontsteking en kanker worden verondersteld betrokken te zijn.

Wat zijn de bronnen van Lupeol?

Zanthoxylum is een geslacht van ongeveer 250 soorten bomen en struiken in de citrusfamilie, afkomstig uit warme gematigde en subtropische gebieden over de hele wereld. Sommige van de soorten hebben geel kernhout en de vrucht van verschillende soorten wordt gebruikt om de specerij, Sichuan-peper, te maken. Leden van het geslacht worden ook soms gebruikt als bonsaiboompjes. De schors is gebruikt in de volksgeneeskunde voor kiespijn, koliek en reuma. Goede bronnen van Lupeol in dit geslacht omvatten Zanthoxylum riedelianum, een van de hoogste bomen van de lagere Peruviaanse Amazone. Interessant is dat Lupeol ook wordt gevonden in een plant uit de Filippijnen, Ficus pseudopalma, dat is gebruikt als een kruidengeneesmiddel voor nierstenen en diabetes. Van een verscheidenheid aan verschillende planten is nu bekend dat ze goede bronnen van Lupeol zijn, en Lupeol wordt zelfs aangetroffen in groenten zoals witte kool, peper, komkommer, tomaat; en in fruit zoals olijf-, vijgen-, mango-, aardbei- en rode druiven.

Zal Rainforest Compound helpen bij de behandeling en preventie van kanker?

Onderzoeken hebben aangetoond dat diëten die rijk zijn aan fytochemicaliën (waarvan Lupeol er maar één is) het risico op verscheidene veel voorkomende kankers aanzienlijk kunnen verminderen met wel 20 procent.

Of Lupeol nuttig zal blijken bij de behandeling van kanker valt nog te bezien, maar bevindingen uit in vitro en tot nu toe uitgevoerde dierstudies zijn interessant geweest. Misschien net zo bemoedigend is het feit dat Lupeol, bij zijn effectieve therapeutische doses, geen toxiciteit lijkt te vertonen tegen normale bestudeerde cellen en weefsels. Dat gezegd hebbende, veiligheid en toxiciteit zijn niet geëvalueerd in humane klinische onderzoeken en de resultaten kunnen verschillen van in vitro en dierstudies.

Een programma aan de School voor Geneeskunde en Volksgezondheid van de Universiteit van Wisconsin-Madison heeft de gunstige effecten van Lupeol op verschillende soorten kanker onderzocht, zoals prostaat-, huid-, pancreas- en borstkanker. Op basis van studies die betrekking hebben op de behandeling van kankercellen uit verschillende cellijnen, gelooft deze groep dat Lupeol het vermogen heeft om op meerdere moleculaire routes in te werken.

Hoe zit het met bloedkankers?

Studies met Lupeol zijn zeer voorlopig en verder onderzoek is nodig om licht op deze vraag te werpen. In de tussentijd beloven bevindingen uit verschillende eerdere studies dat ze blijven werken.

Een studie uitgevoerd door Aratanechemuge en collega's toonde aan dat Lupeol apoptose induceert (geprogrammeerde celdood) van menselijke promyelocytische HL-60-leukemiecellen.Deze studie toonde aan dat Lupeol veranderingen in de celkernen induceert en fragmentatie van DNA (een kenmerk van apoptose) op een manier die afhangt van de gegeven dosis Lupeol.

Een andere groep onderzoekers, Cmoch en collega's, toonden aan dat Lupeol celdood induceert in een verscheidenheid van verschillende kankercellijnen, waaronder T-lymfoblastische leukemie en multipel myeloom.