Behandeling voor een tweede trimester Miskraam

Hoewel de oorzaken van een miskraam in het tweede trimester (of 'late miskraam') kunnen overlappen met een miskraam in het eerste trimester ('vroege miskraam') en doodgeboorte, verschilt de behandeling van miskraam in het tweede trimester vaak van een miskraam in het eerste trimester.

In tegenstelling tot een vroege miskraam, heeft u mogelijk niet zoveel keus in uw behandelingsopties. Uw zorgplan kan worden bepaald door omstandigheden buiten uw macht, zoals infectie of vroegtijdige breuk van membranen (ook wel de zak met wateren genoemd). Uw arts zal u adviseren over eventuele opties die u heeft en u helpen een weloverwogen beslissing te nemen over de juiste behandelingen voor uw individuele behoeften.

Houd er rekening mee dat deze behandelingen ook kunnen gelden voor vrouwen die een medisch aangegeven beëindiging nodig hebben.

D & E (dilatie en evacuatie)

Een D & E is een chirurgische ingreep waarbij de baarmoederhals wordt verwijd, wat vaak al vanaf de dag ervoor wordt gedaan. Op de dag van de procedure zal uw arts een gespecialiseerd chirurgisch apparaat gebruiken om de inhoud van de baarmoeder te verwijderen. Deze procedure omvat anesthesie; D & E is mogelijk niet mogelijk, afhankelijk van hoe ver je bent in je zwangerschap en wanneer de dood van de foetus werd gediagnosticeerd. Niet alle artsen zijn getraind om D & E uit te voeren; de meeste artsen zullen u echter doorverwijzen naar iemand die is als dit de juiste behandeling voor u is.

Medisch management

Medisch management is de meest gebruikelijke vorm van behandeling die wordt aanbevolen voor vrouwen die in het tweede trimester een miskraam hebben. Bij medisch management worden één of meer medicijnen gebruikt om cervicale verwijding te veroorzaken en kunnen de foetus en de placenta vaginaal produceren. De meest gebruikte medicijnen zijn misoprostol en mifepriston.

Misoprostol kan oraal worden ingenomen, in de wang worden gehouden tot het oplost of tegen de baarmoederhals wordt geplaatst door een arts om contracties te veroorzaken. Misoprostol kan alleen of in combinatie met mifepriston worden gebruikt.

Tijdens het tweede trimester wordt misoprostol meestal toegediend in een ziekenhuis waar u kunt worden gecontroleerd door verpleegkundigen en artsen voor het geval een verdere behandeling nodig is.

Mifepriston (soms bekend als RU-486 of Mifeprex) kan worden gebruikt als een "voorbehandeling" van misoprostol om de baarmoederhals voor te bereiden op geïnduceerde contracties. Niet alle medische zorgverleners of faciliteiten gebruiken mifepriston.

Pijnbestrijding

Ongemak is meestal intenser bij een late miskraam dan bij een vroege miskraam. Omdat de meeste verliezen in het tweede trimester plaatsvinden in het ziekenhuis, zijn uw opties voor pijnbestrijding divers. U kunt uw opties bespreken met uw verpleegkundige, arts en de anesthesist op afroep.

PCA (patiëntgecontroleerde analgesie): pijnstillers zoals morfine, Dilaudid of fentanyl die via een infuus worden gegeven, kunnen worden toegediend via een speciale pomp waarmee u een knop kunt gebruiken om uzelf een dosis medicatie te geven wanneer u het nodig heeft

Epiduraal: Narmmiddelen en pijnstillers kunnen worden toegediend via een buisje dat door een anesthesist in uw rug wordt geplaatst.

Andere behandelingen

Een van de meest voorkomende oorzaken van een late miskraam is een infectie. Infectie is vaak een gevolg van het vroegtijdig breken van het water. In deze gevallen kan uw behandeling bestaan ​​uit antibiotica om een ​​infectie te behandelen, opname in een ziekenhuisunit en mogelijk een speciale positionering om de zwangerschap aan te moedigen om door te gaan terwijl antibiotica worden gegeven.

Hoewel een zwangerschap kan worden gehandhaafd met gescheurde vliezen, is het infectierisico hoog en treedt misbehandelingen soms op ondanks interventie. Vaak treden deze miskramen snel op en zonder tussenkomst van een arts, vergelijkbaar met de "natuurlijke miskraam" die veel vrouwen in het eerste trimester ervaren.

Nazorg na tweede trimester Miskraam

Een miskraam in het tweede trimester is ongebruikelijk genoeg dat uw arts hoogstwaarschijnlijk enige vervolgtesten zal aanbevelen. Het type onderzoek hangt af van de bekende of vermoedelijke oorzaken van uw miskraam en kan een analyse van de placenta of foetus na de bevalling, evaluatie van uw baarmoeder, identificatie van de bacteriën of het virus dat de infectie veroorzaakte en analyse van uw bloed voor stollingsstoornissen omvatten.

Uw arts zal de juiste tests aanbevelen op basis van uw geschiedenis. Er kunnen dingen zijn die je kunt doen in toekomstige zwangerschappen om je kansen op een nieuwe late miskraam te verkleinen.