Wat is een begraafhoop en waarom wordt het gebruikt?

Een cairn bestaat uit stenen en rotsen van verschillende groottes die opzettelijk op elkaar zijn gestapeld of los gestapeld, d.w.z. zonder mortel of een bindmiddel, om een ​​visueel opvallende markering of landmark te creëren. Het uiterlijk van cairns, en de redenen voor hun oprichting, varieert sterk.

Een cairn kan visueel bestaan ​​uit een handvol stenen die een kleine stapel vormen tot honderden tonnen stenen die op bergen lijken en het landschap domineren, zoals de Ierse Loughcrew, een oude begraafplaats die rond 3000 voor Christus werd aangelegd.

Mensen hebben al duizenden jaren cairns gebouwd om wandel- of jachtroutes te markeren; voor religieuze, astronomische of verdedigingsdoeleinden; en om zowel de doden te eren als begraafplaatsen aan te duiden, om verschillende andere redenen.

Een beroemde, moderne steenhoop staat aan de voet van de K2, de op één na hoogste berg ter wereld. In 1953 probeerde een Amerikaanse expeditie de nog niet bereikte top te overwinnen toen klimmer Art Gilkey ziek werd en uiteindelijk stierf ondanks pogingen om zijn leven te redden.

De steenhoop gemaakt aan de voet van de K2 diende oorspronkelijk als een gedenkteken voor Gilkey (wiens stoffelijk overschot verloren was tot 1993), maar dient nu als een gedenkteken voor elke klimmer die zijn of haar leven verliest tijdens een poging de berg te veroveren. Veel van dergelijke slachtoffers zijn daadwerkelijk begraven op de site van het Gilkey-monument.

Word Origin

Het moderne Engelse woord cairn is afgeleid van de Schotse term "carne", die is ontstaan ​​uit het Gallische woord "carn", wat een "hoop stenen of rotsachtige heuvel" betekent. Het is waarschijnlijk dat de term cairn een linguïstische oorsprong heeft met het woord 'hoorn', dat in het Latijn 'karnon' in het Grieks en 'cornu' wordt genoemd.

Synoniemen

Een cairn wordt soms een kruiwagen of grafheuvel genoemd, hoewel dit technisch incorrecte referenties zijn omdat beide uit stenen / rotsen bestaan en aarde of vuil.