Geschiedenis van misbruik van antibiotica bij vee

In de jaren vijftig maakten boeren een baanbrekende ontdekking: gezond vee dat antibiotica kreeg, kreeg meer gewicht. Hoewel de hoeveelheid gewicht die is opgedaan - ongeveer drie procent - misschien onbeduidend lijkt, kan in een grootschalige industrie waar elke ounce telt, zelfs een gewichtstoename van een paar pond per koe tientallen miljoenen dollars betekenen.

In 1995 keurde de FDA de toevoeging van antibiotica aan veevoer en water goed. Sinds die tijd hebben we een dramatische toename gezien in de prevalentie van resistente bacteriën (antibioticaresistentie). 20 procent van alle gemalen vlees bevat bijvoorbeeld salmonella die resistent is tegen geneesmiddelen. Veel mensen noemden deze verhoogde superbugprevalentie een klaroengeschal om de praktijk van het geven van antibiotica tegen gezonde dieren te verbieden. Op 3 januari 2017 werd het eindelijk illegaal om antibiotica toe te dienen aan runderen met als enig doel het verkrijgen van gewicht (een off-label gebruik).

Waarom vee wordt gegeven Antibiotica

Hoewel het exacte aantal moeilijk te meten is, wordt geschat dat jaarlijks tussen de 15 en 17 miljoen pond antibiotica aan vee wordt toegediend. Een andere schatting koppelt het aantal aan 18 procent van de 22,7 miljoen kilo antibiotica die in de Verenigde Staten per jaar worden geproduceerd.

Dierlijke dieren krijgen om vier redenen antibiotica:

• therapeutische toepassingen: om zieke dieren te behandelen
• Metaphylaxis: Wanneer een dier in een kudde of koppel ziek wordt en alle dieren een kortdurende antibioticabehandeling krijgen om verspreiding van de ziekte te voorkomen
• profylaxe: om ziekte bij vee te voorkomen
• Subtherapeutisch gebruik: waar antibiotica worden gebruikt voor gewichtstoename of verbeterde vleeskwaliteit bij vee

Soms moeten boeren hun dieren antibiotica geven voor therapeutische doeleinden of wanneer een ernstige infectie de kudde en de boerderij bedreigt. Een dergelijke toediening is kortdurend en bedoeld om infecties te bestrijden die al zijn ontstaan ​​of zich hebben verspreid. Echter, constant profylactisch of subtherapeutisch gebruik van antibiotica bij vee is zeer omstreden.

Gevaren van antibioticabeheersing bij vee

Met het routinematig gebruik van antibiotica bij vee, hebben we een hobbel gezien van het aantal antibioticaresistente bacteriën in de wereldbevolking. Bijvoorbeeld, hoewel eens zeldzaam, werd resistentie tegen fluorquinolonen veel gebruikelijker nadat de FDA boeren toestond om fluoroquinolonen zoals Baytril in diervoeder en water te zetten. (Op dit moment verbiedt de federale wetgeving het extralabel gebruik van Baytril, met andere woorden, dit medicijn kan alleen worden gebruikt om infecties bij dieren te behandelen.)

Onderzoekers geloven dat antibiotica die aan vee worden gegeven op lagere of subtherapeutische niveaus een aantal normale bacteriënflora doden.Door deze normale flora te doden, kunnen dieren hun voedsel beter verteren, is minder voedsel nodig om ze te voeren en wordt minder uitwerpselen geproduceerd. Sommige flora-resistente bacteriënflora slagen er echter in om de aanval van antibiotica te overleven en hun weg naar de voedselvoorziening te vinden. Wanneer mensen verkeerd gekookt voedsel consumeren, infecteert deze bacterie mensen. Bovendien tonen sommige onderzoeken aan dat handlers van deze dieren kunnen worden geïnfecteerd door deze resistente bacteriën door het vee aan te raken.

Antibioticaresistentie is een groot probleem voor de volksgezondheid. Volgens Landers en co-auteurs is er "steeds meer algemene erkenning dat antibioticagebruik bij voedseldieren een belangrijke bijdrage levert aan menselijke infecties met antibioticaresistente bacteriën."

Hoewel subtherapeutische toediening van antibiotica bij vee waarschijnlijk bijdraagt ​​tot een verhoogde prevalentie van resistente stammen van salmonella, E. coli, enzovoort, in menselijke populaties, is het feitelijke bewijs dat een verhoogde prevalentie van deze superbacteriën tot ziekte heeft geleid, ongrijpbaar. Bovendien is verhoogde prevalentie van geneesmiddelresistente bacteriën in geen geval uitsluitend toe te schrijven aan het gebruik van uitsluitend antibiotica door vee. Antibiotica-misbruik en overregulering dragen ook bij aan het probleem. Samen met waarschuwingen voor hogere kosten veroorzaakt door het stopzetten van toediening van subtherapeutische antibiotica, halen vleesproducenten ook deze andere redenen in hun argument om de praktijk te handhaven.

Wat doet de FDA over het misbruik van antibiotica in vee?

Lobby's zijn krachtige krachten. Deze realiteit in combinatie met het feit dat het meeste openbare beleid gebaseerd is op de mening van deskundigen en consensus de weg naar hervorming lang heeft gemaakt. In 2013 stelde de FDA echter Guidance For Industry # 213 of GFI # 213 voor, een vrijwillig voorstel voor een verstandig gebruik van antibiotica bij vee. In december 2016 heeft de FDA deze leidraad bijgewerkt. Ook in 2016 zijn fabrikanten van antibiotica voor dieren akkoord gegaan met het wijzigen of verwijderen van labels die het gebruik van menselijke antibiotica voor het mesten van vee bevorderen. Bijgevolg is het off-label gebruik van antibiotica bij vee nu illegaal.

Terugblikkend, moedigde GFI # 213 de makers van veterinaire antibiotica aan om antibiotica van receptvrij over te nemen naar recept en vereiste dat een dierenarts deze medicijnen toedient. De hoop was dat door antibiotica minder toegankelijk en beter gecontroleerd te maken, boeren deze zouden gebruiken medicijnen alleen voor ziekte en ziektepreventie.

Na verloop van tijd kwamen Elanco en Zoetis, twee van de grootste fabrikanten van antibiotica voor dieren, overeen om te voldoen aan richtsnoer # 213. Bovendien spraken Tyson, Purdue en Foster Farms allemaal af om hun praktijk van het toedienen van subtherapeutische antibiotica aan vee in te perken. Ondertussen wilden McDonald's, Popeye's en Wendy's niet langer vlees kopen van producenten die antibiotica gebruikten voor subtherapeutisch gebruik. Uiteindelijk kwamen alle producenten van dierlijke antibiotica in de sector overeen om informatie te verwijderen van etiketten die het gebruik van antibiotica voor gewichtstoename bij vee promoten. Eindelijk, net als in Canada, sommige Europese landen en Zuid-Korea, is deze praktijk nu illegaal in de Verenigde Staten.

Bottom Line

Verhoogde antibioticaresistentie - vooral in onze laatste toevluchtsoorden als fluorochinolonen - kan op een dag betekenen dat deze medicijnen niet langer werken. We worden niet langer beschermd door onze medicijnen! Met dieren die dezelfde antibiotica nemen als wij, is vooral de angst voor antibioticaresistentie opvallend. Dieren zoals varkens dienen als perfecte incubators voor de selectie en recombinatie van geneesmiddelresistente bacteriestammen. In feite, wanneer deze bacteriën recombineren in vee, worden eilanden van genetisch materiaal (integrines genoemd) meestal uitgewisseld, wat leidt tot meervoudige resistentie (niet enkelvoudig). Het is een zeer positieve stap dat de praktijk van het geven van antibiotica voor gewichtstoename nu verboden is in de Verenigde Staten.