De Rome-criteria voor prikkelbare darmsyndroom (IBS)

Prikkelbare darm syndroom (IBS) wordt grotendeels geclassificeerd als een voorwaarde voor uitsluiting. Met andere woorden, IBS wordt meestal gediagnosticeerd nadat alle andere oorzaken van symptomen, zoals infectie of ziekte, zijn uitgesloten. Dit is kostbaar, tijdrovend en tamelijk ongemakkelijk voor zowel patiënten als artsen. Aan het eind van de jaren '70 en het begin van de jaren 80 begonnen onderzoekers IBS nader te beschouwen als een ernstige aandoening en geen psychosomatisch probleem.

Op het 13e Internationale Congres van Gastro-enterologie in Rome in 1988, in Rome, bepaalde een groep artsen criteria om IBS nauwkeuriger te diagnosticeren. Bekend als de 'Rome Criteria', deze reeks richtlijnen die de symptomen schetst en parameters toepast zoals frequentie en duur, maakt een meer accurate diagnose van IBS mogelijk.

De Rome-criteria hebben sinds de oorspronkelijke start verschillende revisies en updates ondergaan. Dit heeft ertoe geleid dat het steeds nuttiger is bij het diagnosticeren van IBS. De nieuwste incarnatie was 6 jaar lang in ontwikkeling en nam de input van 117 experts.

De Rome IV-criteria

De Rome IV-criteria voor IBS zijn:

"Terugkerende buikpijn, gemiddeld 1 dag / week in de laatste 3 maanden, in verband met twee of meer van de volgende criteria *:

• Gerelateerd aan ontlasting
• Geassocieerd met een verandering in frequentie van ontlasting
• Geassocieerd met een verandering in vorm (uiterlijk) van ontlasting.

* Criterium vervuld voor de laatste 3 maanden met symptoombegin ten minste 6 maanden voorafgaand aan de diagnose."

In de echte taal betekent dit dat een persoon voor de diagnose van IBS de afgelopen 3 maanden ten minste 1 dag per week symptomen heeft gehad. De symptomen kunnen ook verband houden met ontlasting (voorbijgaan aan ontlasting of poepen), gepaard gaan met een verandering in hoe vaak iemand naar de badkamer gaat en optreden samen met een verandering in hoe de ontlasting eruit ziet (zoals harder of losser worden). Er moeten twee van deze drie tekens voorkomen met de symptomen.

Tijd is een andere belangrijke factor in de Rome Criteria: niet alleen moeten de tekenen en symptomen aanwezig zijn in de afgelopen 3 maanden, ze moeten minstens 6 maanden geleden zijn begonnen. Dit betekent dat IBS niet eerder dan 6 maanden na het begin van de symptomen kan worden gediagnosticeerd.

Er is veel meer aan de Rome Criteria en er is een veelheid aan informatie beschikbaar voor artsen over het gebruik ervan om patiënten te diagnosticeren en te behandelen. Bij elke update verfijnt de Rome Criteria verder hoe IBS en andere functionele condities worden gediagnosticeerd. Het is van een paar regels naar veel genuanceerder en gedetailleerder gegaan, wat artsen helpt bij het beoordelen van de tekenen en symptomen van IBS. Verre van een homogene toestand te zijn, is IBS een spectrum en kunnen mensen verschillende vormen ervan ervaren, waaronder diarree - overheersend en obstipatie - overheersend, en alternerend tussen constipatie en diarree.Bovendien kunnen er verschillen zijn in hoe mannen en vrouwen de toestand beschrijven en erop reageren, en daarom proberen de Rome Criteria dat ook vast te leggen.

Andere symptomen van IBS

Symptomen die hierboven worden genoemd in het korte fragment uit de Rome Criteria zijn niet noodzakelijk de enige indicatoren van IBS. Extra-intestinale symptomen van IBS kunnen zijn:

• Misselijkheid
• Vermoeidheid
• Volledige sensatie na zelfs een kleine maaltijd
• braken

Geschiedenis van de Rome Criteria

De Rome-criteria werden aanvankelijk niet breed geaccepteerd, maar werden na hun eerste herziening beter ontvangen. Deze tweede versie, gemaakt in 1992 en bekend als Rome II, heeft een langere periode toegevoegd aan de symptomen en pijn als indicator. Rome III heeft verder uitgebreid wat wel en niet als IBS wordt beschouwd en werd in 2006 goedgekeurd.

De eerste poging om de symptomen van IBS te classificeren, stond bekend als de Manning Criteria. Later werd ontdekt dat deze criteria niet specifiek genoeg zijn en onbetrouwbaar zijn voor gebruik bij mannen met IBS. Ondanks deze tekortkomingen was de Manning Criteria een zeer belangrijke stap in het definiëren van de symptomen van IBS.

De Manning Criteria zijn:

1. Begin van pijn in verband met vaker voorkomende stoelgang
2. Verlaten ontlasting geassocieerd met het begin van pijn
3. Pijn verlicht door passage van ontlasting
4. Merkbaar opgeblazen gevoel op de buik
5. Gevoel van onvolledige evacuatie voor meer dan 25% van de tijd
6. Diarree met slijm meer dan 25% van de tijd