Hoe u uw schildklier medicijnen op de juiste manier gebruikt

Hypothyreoïdie is een aandoening waarbij de schildklier onvoldoende schildklierhormoon kan aanmaken voor de behoeften van het lichaam. Het doel van de behandeling met schildklierhormonen is om de functie van de schildklier te vervangen, het benodigde schildklierhormoon voor alle cellen van uw lichaam te krijgen en uw gevoel van energie en welzijn te verbeteren. Het meest voorkomende medicijn dat wordt voorgeschreven om de ziekte te behandelen, is levothyroxine (wat synthetische T4 is en wordt gebruikt door Synthroid en andere namen), hoewel sommige mensen veel beter voelen om T3 te nemen, zoals in de vorm van Cytomel, alleen of in combinatie met T4- of natuurlijke uitgedroogde schildklier, zoals Armor Thyroid.

Het is van cruciaal belang om uw schildklierhormoon correct te nemen, omdat uw lichaam dit hormoon mist en dit nodig heeft om alle functies uit te oefenen. Sommige medicijnen reageren op het schildklierhormoon en sommige stoffen en gedragingen voorkomen volledige absorptie. Hier is een overzicht van enkele van de huidige denkwijzen, hoewel het van cruciaal belang is om ook de bijsluiter bij de patiënt te lezen die bij uw recepten wordt geleverd, en spreek altijd met uw arts en apotheker over specifieke vragen.

Neem uw schildkliermedicatie niet in met voedsel

Voedsel kan de absorptie van veel geneesmiddelen, waaronder schildklierhormoon, vertragen of verminderen. Voedsel kan de absorptie van het medicijn dat u neemt beïnvloeden door het te binden, door de toegang tot absorptieplaatsen te verminderen, door de snelheid waarmee het oplost te veranderen of door de pH-balans van de maag te veranderen. Dit is de reden waarom veel artsen aanbevelen dat je voor het beste absorberen van je schildklierhormoon, het eerste ding de ochtend inneemt, op een lege maag, een uur voor het eten.

Als je het echter niet op deze manier kunt doen, consistentie wordt de sleutel. Als u uw schildklierhormoon met voedsel gaat gebruiken, neem het dan elke dag met voedsel, consequent. Als u bent overgestapt om het op een lege maag in te nemen, moet u ongeveer zes tot acht weken nadat u bent begonnen met het innemen van voedsel, nog een TSH-test ondergaan om ervoor te zorgen dat u de juiste hoeveelheid schildklierhormoon krijgt. Inname van het medicijn met voedsel kan de absorptie enigszins remmen, maar deze veiligheidscontrole zal ervoor zorgen dat uw dosering wordt geknepen als deze enigszins moet worden gewijzigd. Maar nogmaals, consistentie. Neem het niet een paar dagen in met voedsel, sommige dagen zonder, of je bent zeker van een onregelmatige absorptie en het zal moeilijker zijn om je TSH-niveaus te reguleren.

Wees niet bang voor vezels, maar weet dat het de absorptie kan belemmeren

Aangezien veel mensen op de schildkliervervangende therapie een extra strijd voeren om gewicht te verliezen, zijn vezelrijke diëten ook een probleem. Alles wat uw spijsverteringssnelheid of snelheid van absorptie van bestanddelen in de maag beïnvloedt, kan een effect hebben op uw opname van schildklierhormoon. Omdat vezelrijke diëten, ahem, de dingen een beetje versnellen, is het bekend dat ze de absorptie voor sommige mensen remmen. Dus, moet je vergeten om vezelrijk te eten?

Absoluut niet! Omdat de voordelen van fruit, groenten en een vezelrijke voeding bekend zijn, is het probleem hier weer consistentie. Als u al een vezelrijk dieet regelmatig eet en regelmatig TSH-tests hebt gedaan, is uw doseringsniveau geschikt voor u, gezien uw dieet. Als u een nieuw schema begint met het eten van vezelrijk voedsel, is het plan om ongeveer zes tot acht weken na het veranderen van uw dieet schildklieronderzoek te laten doen, om er zeker van te zijn dat u de juiste hoeveelheid schildklierhormoon krijgt. Maar wees consistent. Spring niet rond, anders heb je een grillige absorptie en dat kan grote schade aanrichten op TSH levels en hoe je je voelt! Maar nogmaals, het nemen van uw schildklierhormoon op een lege maag op een lege maag, en minstens een uur wachten om te eten, zorgt voor maximale opname, wat uw dieet ook is.

Wees voorzichtig met het nemen van extra jodium of kelp

Terwijl sommige kruidkundigen en vitamine-voorstanders jodiumtabletten of kelp-supplementen aanbevelen (die rijk zijn aan jodium) voor mensen met schildklierproblemen, moet je uiterst voorzichtig over elke beslissing om jodium- of kelp-supplementen in te nemen als u een vervangende therapie met schildklierhormoon heeft. De gedachte achter het nemen van jodium of kelp is dat in veel delen van de wereld, krop en ziekte van de schildklier zijn gerelateerd aan jodiumtekort. In de Verenigde Staten en andere ontwikkelde landen komt jodiumtekort niet vaak voor, vanwege de toevoeging van jodium aan zout (gejodeerd zout) en andere voedingsproducten. In feite hebben de meest voorkomende vormen van schildklieraandoeningen die worden aangetroffen in de Amerikaanse auto-immuunziekten van de schildklier zoals de ziekte van Graves of de thyroïditis van Hashimoto niets te maken met jodiumtekort. Eigenlijk zijn thyroïden extreem gevoelig voor jodium en moet je voorzichtig zijn toe te voegen te veel jodium op het dieet omdat het de schildklier kan irriteren of verergeren. De meeste artsen zeggen zich geen zorgen te maken over wat gejodeerd zout of het jodium dat aanwezig is in een voedselproduct, zoals een incidenteel sushi-diner.

Maar zelfs alternatieve voedingsdeskundige Stephen Langer, auteur van Opgelost: The Riddle of Illness, het vervolgboek voor Broda Barnes ' Hypothyreoïdie: de onverwachte ziekte, adviseert om geen jodium- of kelp-supplementen te gebruiken voor mensen met een auto-immuunziekte van de schildklier.

Als u nog steeds een schildklier heeft, eet dan geen 'goitrogenic' voedsel in teveel

Goitrogene voedingsmiddelen zoals spruitjes, rutabaga, rapen, bloemkool, Afrikaanse cassave, gierst, babassu (een palmboom kokosnoot fruit populair in Brazilië en Afrika) kool en boerenkool kunnen fungeren als de antithyroid geneesmiddelen propylthiouracil en methimazol bij het uitschakelen van de schildklierfunctie, dus ze mogen niet in grote hoeveelheden worden gegeten door iemand die een schildklierhormoon vervangt en nog steeds een schildklier heeft. Deze voedingsmiddelen zijn echter erg gezond en het is prima om ze met mate te eten. Er wordt gedacht dat de enzymen die betrokken zijn bij de vorming van goitrogene materialen in planten kunnen worden vernietigd door koken, dus grondig koken kan het goitrogene potentieel minimaliseren.

Neem Antacida, Calcium en ijzer weg van uw schildkliermedicatie

Antacida-achtige tumoren of Mylanta, in vloeibare of tabletvorm, kunnen de absorptie van schildkliermedicijnen vertragen of verminderen en moeten daarom ten minste twee uur na het innemen van uw schildklierhormoon worden ingenomen.

Net als antacida kan calcium de absorptie van schildkliermedicijnen verstoren. U moet calcium minstens twee tot drie uur na het innemen van uw schildklierhormoon innemen. Hetzelfde geldt voor met calcium verrijkt sinaasappel- of appelsap. U moet uw schildklierhormoon niet tegelijkertijd met met calcium verrijkt sap innemen.

En ten slotte, ijzer, alleen of als onderdeel van een multivitamine of prenataal vitamine supplement, interfereert met de opname van schildklierhormoon. U moet uw vitamines niet tegelijk met uw schildklierhormoon met ijzer innemen en moet u er minstens twee uur tussen laten zitten.

Controleer de etiketten van koude medicijnen en decongestiva

De meeste verpakkingen van vrij verkrijgbare hoest- en verkoudheidsmiddelen en decongestiva zeggen: "Niet innemen als u een van de volgende …" hebt en vervolgens de schildklierziekte vermelden. Hoewel u altijd uw arts moet raadplegen, wordt algemeen erkend dat deze waarschuwing meer van toepassing is voor mensen met hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) dan hypothyreoïdie (traag werkende schildklier). Omdat deze geneesmiddelen stimulerende middelen bevatten, is het de logica dat iemand met hyperthyreoïdie voorkomt dat er nog meer stimulatie of druk op het hart van deze medicijnen wordt veroorzaakt. Dat gezegd hebbende, sommige mensen met hypothyreoïdie vinden wel dat ze gevoelig worden voor ingrediënten zoals pseudo-efedrine, wat je normaal gesproken zou vinden in Sudafed of andere decongestiva. Sommige artsen zullen u aanbevelen om slechts een gedeeltelijke dosis te proberen en te zien of u een reactie heeft, en pas dan proberen om uw weg omhoog te werken naar de normale dosis en te zien of het u stoort.

Als je synthetisch oestrogeen gebruikt, neem dan contact op met je arts

Vrouwen die oestrogeen nemen (hetzij als hormoonvervanging-d.w.z. Premarin-of in anticonceptiepillen) mei meer schildklierhormoon nodig hebben. Oestrogeen verhoogt de productie van het lichaam van een bloedeiwit dat schildklierhormoon eraan bindt, waardoor het inactief wordt. Vooral voor vrouwen zonder thyroïden kan het nodig zijn het doseringsniveau iets te verhogen, omdat er geen schildklier is om dit te compenseren. Na het starten van een oestrogeentherapie moet een vrouw altijd TSH-getest hebben om te zien of het oestrogeen invloed heeft op de totale TSH- en schildklierfunctie en kan een aanpassing van de dosis nodig zijn.

Weet dat deze geneesmiddelen op recept kunnen interfereren met het schildklierhormoon

Antidepressiva.Gebruik van tricyclische antidepressiva op hetzelfde moment als schildklierhormonen kan de effecten van beide geneesmiddelen verhogen en kan de werking van het antidepressivum versnellen. Zorg ervoor dat uw arts weet dat u een bent voordat u de ander voorschrijft.

Insuline.Insuline en soortgelijke orale antidiabetica voor diabetes kunnen de effectiviteit van schildklierhormoon verminderen. Zorg ervoor dat uw arts weet dat u een bent voordat u de ander voorschrijft. Als u insuline of een orale hypoglycemie gebruikt, moet u goed in de gaten worden gehouden tijdens de start van de behandeling met schildkliervervangende middelen.

Cholesterol-verlagende medicijnen (Cholestyramine of Colestipol- Colestrol, Questran, Colestid).Deze cholesterolverlagende medicijnen binden schildklierhormonen, en er moet een minimum van vier tot vijf uur verstrijken tussen het innemen van deze medicijnen en schildklierhormonen.

Anticoagulantia ("Bloedverdunners").Anticoagulantia (bloedverdunnende) medicijnen zoals Warfarin, Coumadin of Heparine kunnen af ​​en toe sterker worden in het systeem wanneer schildklierhormoon aan de mix wordt toegevoegd. Vergeet niet om uw arts op de hoogte te stellen als u een van de twee bent en een nieuw recept is toegevoegd.

Opmerking: het bovenstaande is GEEN complete lijst van alle geneesmiddelen die kunnen interageren met schildkliermedicijnen. Praat met uw apotheker of arts voor meer informatie.