Testicular Cancer: Symptoms, Causes, Diagnosis and Treatment

Meer dan 9.000 Amerikaanse mannen worden elk jaar geconfronteerd met de diagnose van zaadbalkanker. De ziekte wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van een kwaadaardige tumor in de testikels (teelballen) waar sperma en mannelijke hormonen worden geproduceerd. Testicular cancer wordt meestal geïdentificeerd door een pijnloze knobbel op de teelballen en kan gepaard gaan met symptomen als vermoeidheid, lage rugpijn, gezwollen lymfeklieren en een zwaarte in het scrotum.

De diagnose omvat zowel een echografie als een reeks bloedonderzoeken. Op basis van die resultaten kan de aangetaste zaadbal worden verwijderd. De analyse van de tumor en andere beeldvormingstests kunnen de arts gewoonlijk de informatie verschaffen die nodig is om de ziekte te kunnen traden en een behandelplan opstellen, dat gepaard kan gaan met chirurgie, chemotherapie of bestraling.

Hoewel een diagnose van zaadbalkanker alarmerend kan zijn, is de behandeling vandaag zo ver gevorderd dat de meeste mannen een volledige remissie van de ziekte bereiken, inclusief diegenen wiens kanker zich heeft verspreid.

symptomen

De meeste zaadbalkanker worden per ongeluk ontdekt tijdens het douchen, seks hebben of een niet-gerelateerd medisch onderzoek ondergaan (zoals een vruchtbaarheidstest of een routineus lichamelijk onderzoek). De tumor zelf zal meestal slechts een enkele zaadbal bevatten en eruit zien als een harde, pijnloze klomp, in grootte variërend van een korrel gerst tot een knikker.

Andere eerste tekenen en symptomen kunnen zijn:

• Scrotale zwelling
• Zwaarte in het scrotum
• Gelokaliseerde pijn of ongemak
• Lagere buik- of rugpijn (als de tumor is uitgezaaid naar lokale lymfeklieren)

Als de kanker zich verspreidt (uitgezaaid), kan dit leiden tot andere, ernstiger symptomen, afhankelijk van welk orgaan is aangetast.

Secundaire tumoren in de longen kunnen leiden tot kortademigheid en het ophoesten van bloed. Kanker die zich naar de hersenen heeft verspreid, kan verwarring, duizeligheid en andere neurologische symptomen veroorzaken. De kanker kan ook invloed hebben op hoe uw bloedcellen werken, waardoor de vorming van stolsels en de ontwikkeling van diepe veneuze trombose (DVT) wordt veroorzaakt.

Bepaalde soorten zaadbalkanker kunnen ook invloed hebben op uw hormonen en de abnormale vergroting van borstweefsel veroorzaken, ook bekend als gynaecomastie. Naarmate de ziekte vordert, kunnen chronische vermoeidheid en onverklaard gewichtsverlies ook voorkomen.

Hoewel het verschijnen van een knobbel misschien schrijnend is, is het belangrijk om te onthouden dat zaadbalkanker een relatief ongebruikelijke maligniteit is. Vaker wel dan niet, die klomp zal het resultaat zijn van een infectie of letsel dat alleen een arts kan diagnosticeren.

Hoe de symptomen van zaadbalkanker te herkennen

Oorzaken

Wat testiculaire kanker zo zenuwslopend maakt, is dat het de neiging heeft om mannen tussen de 15 en 35 jaar te beïnvloeden, een tijd in het leven waar gewoonlijk geen ernstige medische problemen worden verwacht.

Wat de ontwikkeling van kanker veroorzaakt, blijft een medisch mysterie.Wat we wel weten, is dat er een aantal genetische, fysiologische en leefstijlfactoren zijn die kunnen bijdragen aan uw risico.

In de afgelopen jaren hebben wetenschappers niet minder dan 19 genetische mutaties gevonden die direct verband houden met de testiskankers. Terwijl de familiegeschiedenis ooit werd verworpen als een belangrijke risicofactor, suggereert het huidige bewijs dat het hebben van een vader met zaadbalkanker uw risico op de ziekte met 200 procent verhoogt, terwijl het hebben van een broer het tot 400 procent verhoogt.

Naast leeftijd en genetica omvatten andere veel voorkomende risicofactoren:

• Race, waarbij blanke en Spaanse mannen vier keer meer kans hebben om de ziekte te krijgen dan mannen van andere rassen
• Een niet-ingedaalde zaadbal, bekend als cryptorchidisme, dat uw risico met 800 procent verhoogt
• Carcinoma in situ (CIS), een precancereuze aandoening, waardoor je 50% kans hebt om meer dan vijf jaar zaadbalkanker te krijgen

In tegenstelling tot andere soorten kanker lijkt levensstijl een minder belangrijke rol te spelen in de ontwikkeling van de ziekte. Onderzoek met betrekking tot het roken van sigaretten en obesitas heeft vaak geen meetbare impact laten zien en heeft in sommige gevallen geconcludeerd dat het relatieve risico kleiner is dan groter.

De enige uitzondering is marihuana. Volgens onderzoekers in Nieuw-Zeeland is het wekelijkse gebruik van cannabis niet alleen geassocieerd met een toename van 250 procent van het risico op zaadbalkanker, maar ook ernstiger vormen van de ziekte.

Aan de andere kant zijn bepaalde aandoeningen die algemeen worden verondersteld om zaadbalkanker te veroorzaken - inclusief verwonding, vasectomie, paardrijden en fietsen - op geen enkele manier verbonden met de ziekte.

Testicular Cancer Oorzaken en risicofactoren

Diagnose

Er zijn een aantal standaardhulpmiddelen die worden gebruikt bij de diagnose van zaadbalkanker. Ze helpen niet alleen kanker als oorzaak te bevestigen of uit te sluiten, ze kunnen onderscheid maken tussen verschillende soorten kanker, waarvan sommige agressiever zijn of minder reageren op therapie.

De overgrote meerderheid van de testiculaire kankers worden kiemceltumoren genoemd, die ontstaan ​​uit cellen die de voorlopers van volwassen sperma produceren (spermatozoa genoemd). Deze worden verder onderverdeeld in twee belangrijke subtypes: langzamere tumoren die voortschrijden, bekend als seminomas, en meer agressieve types, bekend als non-seminoom.

Om met het onderzoek te beginnen, zal de arts meestal een echografie gebruiken om de groei te visualiseren en een reeks bloedonderzoeken om tumormarkers te detecteren die consistent zijn met kanker. De echografie (die geluidsgolven gebruikt om interne organen te bekijken) is vooral belangrijk omdat het kan helpen onderscheid te maken tussen een goedaardige en kwaadaardige tumor van de zaadbal. Over het algemeen zien seminoma's op echografie er homogener uit dan niet-seminomen, maar de test kan geen betrouwbaar onderscheid maken tussen de twee tumortypen.

Op basis van het bewijs kunnen de artsen doorgaan met de volgende fase van de diagnose, een radicale inguinale orchidectomie. Dit is een chirurgische procedure waarbij de zaadbal en de tumor permanent worden verwijderd. Hoewel dit overmatig lijkt - het verwijderen van een zaadbal om een ​​ziekte te diagnosticeren - wordt dit alleen gedaan omdat de verstoring van de cellen, zelfs met een naaldbiopsie, de kanker kan verspreiden.

Een orchiectomie wordt alleen uitgevoerd als alle diagnostische symptomen, waaronder een visueel onderzoek van de tumor, zeer positief zijn. De weefsels kunnen vervolgens worden geanalyseerd door een patholoog, waarvan de resultaten kunnen worden gebruikt voor de volgende fase van de diagnose die bekend staat als de stadiëring van kanker.

Kanker stadiëring bepaalt de omvang van de metastase en zal beeldvormingstests omvatten, zoals een CT-scan of MRI, om te controleren op tekenen van kanker in de longen, hersenen en andere organen. Op basis van het verzamelde bewijsmateriaal zal de patholoog de ziekte in het algemeen als volgt presenteren:

• Fase 1 betekent dat de kanker beperkt is tot de testikels.
• Stage 2 betekent dat de kanker zich heeft verspreid naar de lymfeklieren.
• Fase 3 betekent dat de kanker op afstand is uitgezaaid.

Welke tests worden gebruikt om Testicular Cancer te diagnosticeren?

Behandeling

Als u een positieve diagnose van teelbalkanker heeft gehad, kan de behandeling gepaard gaan met chirurgie, chemotherapie of bestraling. Hoewel de keuze grotendeels wordt bepaald door de stadiëring en classificatie van de tumor, is ook klinische expertise nodig om de voordelen van de consequenties van de verschillende behandelmethoden te wegen.

Chirurgie

Voor een stadium 1 of stadium 2 niet-seminomas, kan een operatie genaamd een retroperitoneale lymfeklierdissectie (RPLND) worden uitgevoerd zodra u genezen bent van de orchiectomie. RPLND wordt gedaan om de fase van de zaadbalkanker beter te vinden. Omdat niet-seminoma's vaker metastaseren, wordt een RPLND gebruikt als een manier om verdere verspreiding van de ziekte te voorkomen. Een RPLND kan ook na chemotherapie worden gebruikt om eventuele kankerachtige resten te verwijderen.

chemotherapie

Chemotherapie omvat het gebruik van toxische geneesmiddelen die zich richten op snel replicerende cellen zoals kanker. De geneesmiddelen worden gewoonlijk in combinatie gebruikt voor het behandelen van stadium 2 en stadium 3 seminomen, evenals stadium 1, stadium 2 en stadium 3 niet-seminomen.

Chemotherapie wordt intraveneus (in een bloedader) toegediend in verschillende cycli die elke drie tot vier weken worden toegediend. De duur en de keuze van geneesmiddelen zal gebaseerd zijn op de ernst van de ziekte en het type tumor dat u heeft.

De drie meest voorkomende medicamenteuze therapieën worden aangeduid met de volgende afkortingen:

• BEP: bleomycine + etoposide + platinol (cisplatine)
• EP: etoposide + platinol (cisplatine)
• VIP: VP-16 (etoposide) of vinblastine + ifosfamide + platinol (cisplatine)

Bij mannen die geen hoge dosis chemotherapie kunnen verdragen, kan een stamceltransplantatie worden onderzocht om de productie van bloedcellen te "stimuleren".De procedure wordt alleen gebruikt onder specifieke omstandigheden en omvat het oogsten van stelen cellen uit uw eigen bloedbaan.

Bestralingstherapie

Straling wordt voornamelijk gebruikt om stadium 2-seminomen te behandelen en wordt minder vaak gebruikt in adjuvante (preventieve) therapie voor de behandeling van stadium-1-seminomen. Straling is niet effectief in de behandeling van niet-seminomen in welk stadium dan ook, zelfs in adjuvante therapie.

In gevallen waarin de aangetaste lymfeklieren ofwel te groot of te wijdverspreid zijn, kan chemotherapie als alternatief worden aanbevolen.

Behandelingsopties voor zaadbalkanker

Een woord van heel goed

Hoe eng de ziekte ook lijkt, testiculaire kanker is een van de meest behandelbare kankers. Dankzij de vooruitgang in chemotherapeutische geneesmiddelen bereiken we nu vijfjaarsoverlevingspercentages van 99 procent in stadium 1 teelbalkankerpatiënten. Bovendien is de vijfjaarsoverleving voor stadium 3 teelbalkanker ongeveer 73 procent.

Dit moet echter niet suggereren dat u enige speelruimte hebt in de diagnose of behandeling van de ziekte. Vroege diagnose vertaalt zich niet alleen in hogere genezingspercentages maar veel minder behandelingsgerelateerde complicaties of bijwerkingen.

Daartoe zullen veel artsen een maandelijks testicular self-exam (TSE) aanbevelen om te controleren op verdachte klontjes of gezwellen tijdens een douche of bad. Hoewel niet is aangetoond dat de praktijk de incidentie van de ziekte vermindert, kan het vanuit een individueel standpunt een groot verschil uitmaken of u vroeg of laat de diagnose krijgt.

Hoe herken ik de symptomen van zaadbalkanker? Was deze pagina nuttig? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Fuller, K. Diagnosis of Testicular Cancer. J Nursing Practitioner. 2014; 10 (6): 437. DOI: 10.1016 / j.nurpra.2014.03.006.
• Gurney, J.; Shaw, C.; Stanley, J. et al. Blootstelling aan cannabis en risico op teelbalkanker: een systematische review en meta-analyse. BMC-kanker. 2015; 15: 897. DOI: 10.1186 / s12885-015-1905-6.
• Hanna, N. en Einhorn, L. Testicular Cancer. N Engl J Med. 2014; 371: 2005-16. DOI: 10.1056 / NEJMra1407550.
• Litchfield, K.; Thomson, H.; Mitchell, J. et al. Kwantificering van de erfelijkheid van testiculaire kiemceltumor met behulp van zowel populatie-gebaseerde en genomische benaderingen. Wetenschappelijke rapporten. 2015; 5: 13.889. DOI: 10.1038 / srep13889.
• Amerikaanse Preventieve Services Task Force. Laatste Aanbeveling: Testicular Cancer: Screening. Rockville, Maryland; uitgegeven december 2016.