Testicular Cancer: Causes and Risk Factors
Inhoudsopgave:
balkanker (December 2024)
Testicular cancer is een ongebruikelijke vorm van kanker die jaarlijks meer dan 9.000 Amerikaanse mannen treft. Hoewel we de geheimen over de oorzaak van de ziekte nog niet hebben onthuld, geloven wetenschappers dat een combinatie van genetische, fysiologische en omgevingsfactoren een rol speelt. In de afgelopen jaren zijn niet minder dan 19 chromosomale mutaties gelinkt aan testiskankers. Jongere leeftijd, ras, een niet-ingedaalde testikel en testiculaire ontwikkelingsproblemen worden ook vaak geassocieerd met de ziekte.
Andere risicofactoren - waaronder paardrijden, competitie fietsen, roken, gewicht en vasectomie - worden al lang verondersteld om testiculaire kanker te veroorzaken of bij te dragen. Hoewel sommige van deze associaties plausibel zijn, zijn andere controversieel en onbewezen.
Genetica
Er zijn verschillende soorten testiskanker. De overgrote meerderheid wordt geclassificeerd als kiemcelkankers. Dit zijn kwaadaardige tumoren die ontstaan uit de cellen die spermatozoa produceren (onrijp sperma).
Over het algemeen zijn er twee soorten kiemcelkanker:
- seminomas zijn een type dat relatief langzaam groeit en zich verspreidt en voornamelijk voorkomt bij mannen tussen 25 en 45 jaar.
- Non-seminomen meestal van invloed op mannen in hun late tienerjaren tot begin jaren 30. Niet-seminomas zijn vaak agressief en verspreiden zich vaker (metastaseren).
Kankercellen van kanker hebben specifieke genetische veranderingen. Onder normale omstandigheden hebben de cellen van ons lichaam twee sets van 23 chromosomen - een set van elke biologische ouder. Sommige kiemcellen kankers, kunnen drie sets chromosomen (triploïde) en zelfs vier (tetraploïde) hebben.
Een karakteristieke genetische verandering die bijna alle kiemceltumoren gemeen hebben, is een extra kopie van een fragment van chromosoom 12 (isochromosoom 12p), een chromosomale anomalie geassocieerd met zowel testiculaire als ovariumkankers.
Meer dan bij andere soorten kanker, lopen deze mutaties sterk in families. Volgens wetenschappers van het Institute of Cancer Research in Londen is de snelheid van erfelijkheid van testiskanker 48,9 procent. Dat is een opvallende figuur, aangezien genetica meestal verantwoordelijk is voor minder dan 20 procent van het risico met andere vormen van kanker.
Het risico lijkt het grootst te zijn als u een broer heeft met teelbalkanker, waardoor uw risico met meer dan 800 procent toeneemt. Het hebben van een vader met zaadbalkanker verhoogt het risico viervoudig.
Veel voorkomende factoren
Over het algemeen zijn de meest voorkomende risicofactoren voor zaadbalkanker niet-aanpasbaar, wat betekent dat je ermee geboren bent of deze niet kunt veranderen. Hoewel genetica in veel van deze factoren een grote rol speelt, zijn er andere gerelateerd aan aandoeningen die na de geboorte voorkomen.
Leeftijd
Leeftijd speelt een belangrijke rol bij het risico van teelbalkanker voor zover de ziekte vooral mannen tussen de 15 en 35 jaar treft. Hoewel de ziekte zeldzaam is vóór de puberteit of na 50, komt deze soms voor. Volgens de American Cancer Society is de gemiddelde leeftijd ten tijde van de diagnose 33 jaar. Slechts ongeveer 6 procent van de gevallen betreft jonge jongens of tieners, terwijl 8 procent voorkomt bij 55-plussers.
Ras en etniciteit
Race is ook een potentiële risicofactor. Statistisch gezien hebben blanke mannen een viervoudig groter risico op zaadbalkanker dan zwarte en Aziatische mannen. Spaanse mannen hebben slechts iets minder risico dan blanke mannen. Inheemse Amerikaanse mannen vallen ondertussen ergens tussen blanken en zwarten in dit opzicht.
Wereldwijd is het risico op teelbalkanker het hoogst bij mannen in de Verenigde Staten en Europa en het laagst bij mannen in Azië en Afrika.
Niet-ingedaalde testikel (cryptorchidisme)
Een van de gevestigde risicofactoren voor teelbalkanker is een niet-ingedaalde zaadbal. In de loop van de normale mannelijke ontwikkeling, zullen de testikels typisch langs de inguinale gracht naar het scrotum afdalen tegen de tijd dat je geboren wordt. Als ze dit niet doen in de vierde maand, wordt de aandoening gediagnosticeerd als cryptorchidisme.
Hoewel de associatie slecht wordt begrepen, wordt aangenomen dat de verstoring van de spermatogenese (de ontwikkeling van spermatozoa uit kiemcellen) op de een of andere manier genetische veranderingen kan veroorzaken die zich vertalen in een verhoogd risico op kanker.
Vanuit een statistisch oogpunt hebben mannen met cryptorchidisme een achtvoudig verhoogd risico op teelbalkanker vergeleken met mannen zonder. Bovendien hebben mannen met een gedeeltelijk afstammende zaadbal minder kans om kanker te krijgen dan mannen met een zaadbal die in hun buik achterblijft.
Vreemd genoeg zal de kanker gewoonlijk, maar niet altijd, de niet-ingedaalde zaadbal beïnvloeden.
Carcinoma in Situ
Carcinoma in situ (CIS) is een abnormale weefselgroei die vaak wordt aangeduid als prekanker (hoewel niet alle gevallen van CIS kwaadaardig zullen worden). Volgens een studie van 2015 gepubliceerd in de Annalen van Oncologie mannen met de diagnose testis-CIS hebben in vijf jaar tijd een risico van niet meer dan 50 procent om zaadbalkanker te ontwikkelen.
Ondanks de toegenomen kans op een maligniteit, blijft er veel controverse bestaan over de vraag of artsen een GOS preventief moeten behandelen om te voorkomen dat het kankerpatiënt wordt.Tot op heden bestaat er nog geen consensus over wanneer u een testis-CIS moet behandelen of welk niveau van stralingsbehandeling geschikt is.
Als zodanig zullen de meeste artsen een wacht-en-wacht-benadering volgen in plaats van een man bloot te stellen aan mogelijk onnodige bestraling of operatie.
Testiculaire microlithiasis
Calciumafzettingen in de testikels, bekend als testiculaire microlithiasis, is een aandoening die wordt waargenomen bij ongeveer 20 procent van de mannen die moeite hebben om zwanger te worden. Hoewel microlithiasis alleen niet geassocieerd is met testiskanker, zal het risico op het ontwikkelen van een maligniteit bij mannen met testis-CIS bijna 10-voudig toenemen.
Andere mogelijke oorzaken
Er zijn andere omstandigheden die uw risico op teelbalkanker kunnen vergroten. Sommige hiervan worden sterk ondersteund door onderzoek, terwijl andere een relatief kleine toename van het risico met zich meebrengen.
Onder hen:
- Een voorgeschiedenis van zaadbalkanker is geassocieerd met een recidief bij ongeveer 10 procent van de mannen, en dit is meestal het gevolg van een van beide behandelingen of het ontbreken van routinematige nabehandeling.
- HIV kan uw risico op teelbalkanker verhogen vanwege de aanhoudende infectie die gepaard gaat met de infectie. Het bewijs tot nu toe is echter gemengd, waarbij sommige onderzoeken een 10-voudig verhoogd risico suggereren en andere helemaal geen associatie vertonen.
- syndroom van Klinefelter, een genetische aandoening waarbij een man een extra X-chromosoom heeft, werd in de jaren tachtig als een risicofactor geïdentificeerd. Recent onderzoek suggereert dat, hoewel de ziekte microcalcificatie in de testikels kan veroorzaken, het risico op teelbalkanker veel kleiner is dan eerder gedacht.
- Hoge hoogte is geïmpliceerd als een risicofactor, waarschijnlijk als gevolg van de verhoogde productie van geslachtshormonen tijdens de puberteit. Hoewel het onderzoek tot nu toe beperkt was, concludeerde een studie uit 2014 van Yale University dat je om de twee centimeter boven de gemiddelde hoogte van 5 voet, 9 inch uitkomt, je risico op kanker neemt met 13 procent toe.
Daarentegen is aangetoond dat vroege puberteit, waarvan wordt vermoed dat het een risicofactor is, geen effect heeft op het persoonlijke risico van testikels bij mannen.
Lifestyle risicofactoren
Leefstijlfactoren lijken niet zo'n grote rol te spelen in zaadbalkanker als bij andere vormen van de ziekte. Toch zijn er enkele die bijdragen.
Roken
Hoewel roken geassocieerd is met niet minder dan 16 soorten kanker, inclusief die welke de longen, mond, keel, blaas, nieren, alvleesklier, maag, lever, darm, baarmoederhals en eierstokken aantasten, is de rol ervan bij teelbalkanker veel minder duidelijk. Hoewel het zeker aannemelijk is dat sigaretten kunnen bijdragen, gezien het kankerverwekkende effect en de invloed op geslachtshormonen, moet onderzoek de veronderstelling nog ondersteunen.
Hoewel dit niet mag suggereren dat roken "veilig" is, is niet aangetoond dat stoppen met sigaretten het risico van testiculaire kanker vermindert (hoewel het uw risico op andere gezondheidsrisico's drastisch kan verminderen). Bovendien is er geen verband tussen het risico van teelbalkanker en of u bent begonnen met roken tijdens de adolescentie of later in het leven.
Marihuana
Interessant, hetzelfde kan niet gezegd worden voor marihuana. In feite hebben een aantal recente onderzoeken (inclusief een uitgebreide systematische review van studies uitgevoerd door in 2015) geconcludeerd dat wekelijks gebruik van marihuana niet alleen het risico op testiculaire kanker met 250 procent verhoogt, maar waarschijnlijk ook tot meer agressieve vormen van de ziekte zal leiden.
Volgens het onderzoek kan blootstelling aan delta-9-tetrahydrocannabinol (THC), de psychoactieve stof in cannabis, de spermatogenese verstoren op dezelfde manier als een niet-ingedaalde zaadbal.
zwaarlijvigheid
Gewicht is een andere factor die al dan niet kan bijdragen aan uw risico op teelbalkanker. Sommige onderzoeken hebben zelfs een omgekeerd effect aangetoond, waarbij een verhoogde body mass index (BMI) het relatieve risico van de ziekte kan verminderen.
Een waarschijnlijke verklaring hiervoor is de impact van obesitas op geslachtshormonen. Overweeg dat de hoogte bijvoorbeeld grotendeels wordt bepaald door de genetica die tijdens de puberteit hogere of lagere niveaus van geslachtshormonen teweegbrengt. Daarentegen is obesitas geassocieerd met verminderde mannelijke hormoonspiegels, wat een vreemd beschermend effect kan hebben. Dit wordt ondersteund door bewijs dat heeft aangetoond dat overgewicht noch uw risico op teelbalkanker, noch uw kans op relaps na de behandeling vergroot.
Dit, nogmaals, zou niet moeten suggereren dat het aantrekken van een paar extra kilo's een goede zaak is. Als u te zwaar bent en een behandeling van zaadbalkanker krijgt, kan uw risico op cardiovasculair risico omhoogschieten. Dit komt omdat behandeling van zaadbalkanker vaak leidt tot hypogonadisme (lage testosteronproductie), een aandoening die nauw samenhangt met het metabool syndroom.
Mythen en misvattingen
Toen de voormalige wielrenner van de Tour de France, Lance Armstong, in 1996 werd gediagnosticeerd met teelbalkanker, werd grotendeels aangenomen dat jarenlange fietstochten op de fiets de oorzaak waren. Het is een verwaandheid die tot op de dag van vandaag voortduurt, wat suggereert dat repetitieve handelingen zoals fietsen, paardrijden of motorrijden de belangrijkste oorzaak zijn van testiskanker, zo niet de primaire oorzaak.
Dit is niet waar. Jaren van onderzoek hebben nog geen enkel verband aangetoond tussen deze of enige andere zware lichamelijke activiteiten en het risico op zaadbalkanker.
Dit zijn niet de enige factoren die ten onrechte zijn gekoppeld aan testiskanker. Ondanks wat sommige mensen je misschien vertellen, kun je geen zaadbalkanker krijgen als gevolg van:
- Testicular letsel
- vasectomie
- Een strakke broek dragen
- Een mobiele telefoon in je zak dragen
- Een urineweginfectie
- Een vergrote prostaat
Interessant is dat prostaatkanker ook geen verband houdt met een verhoogd risico op teelbalkanker, maar het tegenovergestelde lijkt niet waar te zijn.Huidig bewijs suggereert dat het hebben van zaadbalkanker het risico van een man op prostaatkanker met gemiddeld tot hoog risico met maar liefst 500 procent kan verhogen, wat duidt op een grotere behoefte aan nabehandeling.
Welke tests worden gebruikt om Testicular Cancer te diagnosticeren? Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen- Accardo, G.; Vallone, G.; Esposito, D. et al. Testiculaire parenchymale afwijkingen bij Klinefelter-syndroom: een kwestie van kanker? Onderzoek van 40 opeenvolgende patiënten. Asi een J Androl. 2015; 17 (1): 154-8. DOI: 10.4103 / 1008-682X.128514.
- Akers, O.; Ekbom, A.; Sparen, P. et al. Lichaamsgrootte en zaadbalkanker. J Nat Cancer Institute. 2000; 92 (13): 1093-96. DOI: 10.1093 / jnci / 92.13.1093.
- Gurney, J.; Shaw, C.; Stanley, J. et al. Blootstelling aan cannabis en risico op teelbalkanker: een systematische review en meta-analyse. BMC-kanker. 2015; 15: 897. DOI: 10.1186 / s12885-015-1905-6.
- Kier, M.; Lauritson, J.; Almstrup, K. et al. Screening op carcinoom in situ in de contralaterale testikel bij patiënten met zaadbalkanker: een populatie-gebaseerd onderzoek. Annal Oncology. 2015; 26 (4): 737-42. DOI: 10.1093 / annonc / mdu585.
- Lerro, A.; McGlynn, K.; en Cook, M. Een systematische review en meta-analyse van de relatie tussen lichaamsgrootte en testiskanker. Brit J Cancer. 2010; 103: 1467-1474. DOI: 10.1039 / sj.bjc.6605934.
- Litchfield, K.; Thomson, H.; Mitchell, J. et al. Kwantificering van de erfelijkheid van testiculaire kiemceltumor met behulp van zowel populatie-gebaseerde en genomische benaderingen. Wetenschappelijke rapporten. 2015; 5: 13.889. DOI: 10.1038 / srep13889.
- Markt, S.; Miller, R.; O'Donnell, E. BMI bij diagnose en bijwerkingen bij mannen met kwaadaardige testiculaire kiemceltumoren. J Clin Oncology. 2015; 33 (suppl 7): 400. DOI: 10.1200 / jco.2015.33.7-suppl.400.
- Riggins, A. en Siddiqui, M. Ontwikkeling van tussen- en hoog-risico prostaatkanker na testiskanker. J Clin Oncology. 2015; 33 (suppl 7): 177. DOI: 10.1200 / jco.2015: 33.7_suppl.177.
COPD en Lung Cancer Risk, Recognition and Treatment
Chronische obstructieve longziekte is een onafhankelijke risicofactor voor longkanker. Lees wat u moet weten als u COPD heeft.
Lung Cancer and Depression: Symptoms, Causes and Treatment
Depressie is ernstiger dan triest zijn voor mensen met longkanker. Hoe verschilt dit van verdriet en wat zijn de symptomen en behandelingen?
Testicular Cancer: Symptoms, Causes, Diagnosis and Treatment
Testiculaire kanker, hoewel zeldzaam, is zeer goed te behandelen. Hier is wat u moet weten over de symptomen, diagnose en behandeling, inclusief chemotherapie.