Relatie, erfelijkheid en andere genetische factoren voor longkanker

Het is bekend dat sommige kankers, zoals eierstokkanker en darmkanker, in families voorkomen. Hoewel de rol van erfelijkheid bij longkanker minder bekend is, verhoogt het risico op kanker in sommige gevallen door het hebben van een familiegeschiedenis van longkanker. Longkanker heeft meer kans om te worden gerelateerd aan een genetische aanleg bij vrouwen, bij niet-rokers en bij longkanker bij jonge volwassenen. Over het algemeen is geschat dat 1,7 procent van de longkankers tot de leeftijd van 68 jaar erfelijk zijn. Laten we eens kijken naar enkele manieren waarop een familiegeschiedenis van longkanker het risico van een individu kan beïnvloeden.

Hoe nauw een familielid verbonden is

Het hebben van een eerstegraads familielid (ouder, broer of zus of kind) met longkanker verdubbelt ruwweg het risico op het ontwikkelen van longkanker. Dit risico is groter voor vrouwen dan voor mannen, en sterker bij niet-rokers dan rokers. Het hebben van een tweedegraads familielid (een tante, oom, nicht of neef) met longkanker verhoogt het risico met ongeveer 30 procent.

Mensen die meer kans hebben op erfelijke longkanker

Er zijn sommige groepen mensen die eerder een erfelijke aanleg voor longkanker hebben dan anderen. De gemiddelde leeftijd voor longkanker op dit moment is 71. Mensen met longkanker die jonger zijn dan deze, suggereren dat genetica mogelijk een rol speelt. Zelfs als iemand heeft gerookt maar slechts 50 is, is dit zeer waar.

Mannen en vrouwen zijn ongeveer even waarschijnlijk om kanker te ontwikkelen op dit moment. Longkanker bij vrouwen heeft echter meer kans op een genetische component. Vrouwen zullen ook op jonge leeftijd longkanker ontwikkelen.

In sommige delen van de wereld lijkt familiale longkanker veel vaker voor te komen dan andere. In Xuanwei City in de provincie Yannan in China is de incidentie van erfelijke longkanker bijvoorbeeld erg hoog.

Roken, longkanker en erfelijkheid

Rokers die longkanker krijgen, hebben minder vaak een familiegeschiedenis dan niet-rokers die longkanker ontwikkelen. Dat gezegd hebbende, voor degenen die een genetische aanleg hebben voor longkanker, lijkt roken dat risico te versterken.

Type longkanker en erfelijkheid

Studies variëren in de soorten longkankers die de grootste erfelijke component hebben, maar die met niet-kleincellige longkanker, in het bijzonder longadenocarcinoom, hebben meer kans op een familiegeschiedenis van longkanker dan die met kleincellige longkanker.

Een recente bevinding is dat niet-rokers met niet-kleincellige longkanker wiens tumoren een EGFR-mutatie hebben, een grotere kans hebben om een ​​familiegeschiedenis van longkanker te hebben dan degenen die een ALK-herrangschikking of KRAS-mutatie hebben.

Borstkankergen (BRCA2) en risico op longkanker

Onlangs is ook vastgesteld dat mensen met een BRCA2-mutatie, een van de mutaties die wordt aangetroffen bij mensen met genetische borstkanker, een groter risico lopen op het ontwikkelen van longkanker. Deze mutatie wordt gevonden in ruwweg twee procent van de mensen met een Europese afkomst en wordt autosomaal dominant geërfd (als een van je ouders de mutaties bij zich draagt, heb je een 50:50 kans om het zelf te erven).

Genen zoals de BRCA-genen worden als tumorsuppressorgenen beschouwd. Deze genen coderen voor eiwitten die beschadigd DNA in cellen repareren (van schade die kan optreden als gevolg van omgevingsblootstellingen zoals roken of schade die optreedt in de normale metabolische processen in het lichaam.) Men denkt dat een reeks mutaties in het DNA in cellen voorkomt (mutaties in genen die de groei en regulatie van de cel regelen) is wat leidt tot de ontwikkeling van kanker.

Naast het verhogen van het risico op borstkanker en eierstokkanker (onder andere), bleken rokers die een BRCA2-mutatie hebben bijna tweemaal de kans te hebben om longkanker te ontwikkelen. (Het risico op longkanker was ook hoger dan normaal voor niet-rokers met de mutatie.) Rokers die deze mutatie droegen bleken een verhoogd risico te hebben, voornamelijk voor plaveiselcel-longkanker, een vorm van niet-kleincellige longkanker. Op dit moment zijn er geen specifieke aanbevelingen met betrekking tot screening voor mensen met de mutatie, maar degenen die bezorgd zijn, kunnen met hun arts praten over de mogelijkheid van CT-screening op longkanker als ze andere risicofactoren hebben, zoals een geschiedenis van roken of blootstelling aan radon in hun huis.

Andere genetische veranderingen en risico op longkanker

Het onderzoek is jong, maar door de onthulling van het menselijk genoom kunnen onderzoekers zoeken naar genetische veranderingen naast BRCA2-mutaties die het risico op longkanker kunnen verhogen. Het is waarschijnlijk dat genetische testen in de toekomst belangrijke informatie kunnen geven over wie het risico loopt op longkanker, zodat geschikte screening en monitoring kan worden uitgevoerd.

Somatische versus Germ-lijn mutaties

Praten over genmutaties en kanker kan heel verwarrend zijn, vooral nu veel mensen genetisch getest worden op hun tumoren. Wanneer moleculaire profilering op een tumor wordt uitgevoerd, zijn de gevonden mutaties meestal somatische mutaties, dat wil zeggen mutaties in de genen die na de geboorte optreden. Kiemlijnmutaties daarentegen zijn mutaties die worden geërfd van een ouder.

Ras, longkanker en erfelijkheid

Zwarten met eerstegraads familieleden die longkanker hebben gehad, hebben een groter risico op vroegtijdige longkanker dan blanken. Dit risico neemt verder toe bij degenen die roken.

Andere kankers en erfelijke longkanker

In het algemeen lijkt het hebben van een familiegeschiedenis van kanker anders dan longkanker het risico niet te vergroten dat u longkanker zult ontwikkelen. Aan de andere kant van de vergelijking is het echter waarschijnlijker dat degenen die meer dan één primaire longkanker ontwikkelen een genetische aanleg hebben die bijdraagt ​​aan hun kanker.

Wat moet ik doen als ik een familiegeschiedenis van longkanker heb?

CT-screening op longkanker is een optie voor sommige mensen, hoewel het momenteel alleen wordt aanbevolen voor mensen tussen de 55 en 74 jaar, die roken of gestopt zijn in de afgelopen 15 jaar, en minstens 30 jaar oud zijn in het packagen van roken. Afhankelijk van uw risicofactoren, kunnen u en uw arts kiezen voor screening buiten deze parameters. Voordat we wanhopen over die genen die door mama en papa aan ons zijn doorgegeven, moeten we in gedachten houden dat veel oorzaken van longkanker te voorkomen zijn. Stoppen met roken (als u rookt), uw huis testen op radon, gezond eten, trainen en voorzichtig zijn met het vermijden van beroepsoorzaken kunnen allemaal helpen om het risico op het ontwikkelen van longkanker te verlagen, of u nu een familiegeschiedenis heeft of niet.