Doorbraakpijn - een overzicht

Doorbraakpijn en opflakkeringen zijn episodes waarbij de pijn niet volledig wordt beheerst door uw gebruikelijke medicatie.

Wat is doorbraakpijn?

Doorbraakpijn, ook wel episodische pijn en / of opflakkering genoemd, is de naam die aan pijn wordt gegeven - zowel kanker als niet-kanker gerelateerd, hoewel er veel meer bekend is over het type kanker - dat komt heel snel en ernstig voor wanneer je al bezig bent behandeld met langwerkende pijnstillers.

Bij een opflakkering doorbreekt de pijn uw routinemedicatie.

Doorbraakpijn kan ernstig genoeg worden om uit te schakelen of te immobiliseren. Om pijn te identificeren als doorbraakpijn, moet aanhoudende pijn die onder controle en stabiel is, meestal door medicatie, eerst aanwezig zijn.

Doorbraakpijn wordt gewoonlijk, maar niet altijd, ervaren op dezelfde plaatsen als de onderliggende aanhoudende pijn.

Als u vaak last krijgt van doorbraakpijn, kan dit zijn omdat uw aanhoudende pijn niet adequaat wordt behandeld; volgens een studie uit 2007 gepubliceerd in het tijdschrift Pijnmedicatie, als je vijf of meer afleveringen per dag hebt, is het misschien tijd voor een herbeoordeling, van zowel de oorzaak als het huidige behandelingsprotocol, met je arts.

Tot vijfennegentig procent van de mensen met aanhoudende rugpijn ervaart baanbrekende pijn, de auteur van de Pijnmedicatie onderzoeksrapporten. Een recentere (2015) studie, gepubliceerd in het tijdschrift Pijn bevestigt dat baanbrekende pijn veel voorkomt, waardoor het aantal op tachtig procent komt.

Wie krijgt doorbraakpijn?

Een studie uit 2018 gepubliceerd in het tijdschrift Pijnonderzoek en -behandeling ontdekte dat ongeveer zevenendertig procent van de patiënten met chronische lage rugpijn doorbraakpijn ervaart, en dat de prevalentie gelijk is tussen mannen en vrouwen. De meesten zijn ouder dan vijftig jaar.

Soorten doorbraakpijn

Deskundigen categoriseren doorbraakpijn op twee manieren: door de manier waarop het wordt veroorzaakt en het soort pijn.

Pijn kan incident, idiopathisch of einde van de dosis zijn. Hiervan is het subtype van doorbraakpijn het meest voorkomend. Het is meestal voorspelbaar en gerelateerd aan bewegingen zoals hoesten of omvallen in bed.

Maar incidentele doorbraakpijn kan ook onvoorspelbaar zijn. In dit geval kan dit te wijten zijn aan contractie of spasmen in spieren die zich in uw organen bevinden.

De auteur van de Pijnmedicatie In de studie wordt gemeld dat tot de helft van alle doorbraakpijn het incidenttype is.

Idiopathische doorbraakpijn heeft geen bekende oorzaak.

Over het algemeen duurt doorbraakpijn ongeveer 10 minuten om op te lopen naar volledige intensiteit en kan duren tot (een mediaan van) zestig minuten, volgens een 2009 British Journal of Anaesthia studie. Maar dit kan variëren afhankelijk van het subtype.

Als u bijvoorbeeld een doorbraakpijn heeft, een subtype waarbij de pijn optreedt net voor uw volgende, regelmatig geplande medicatiedosis, kan het zijn dat het langer duurt dan tien minuten voordat de pijn volledig is bereikt.; het kan ook langer dan zestig minuten duren.

Het tweede type indeling heeft betrekking op het lichaamssysteem dat verantwoordelijk is voor de pijn. Deze zijn somatisch, wat verwijst naar spier, viscerale, verwijzend naar organen en neuropathische of zenuwgerelateerde doorbraakpijn.

Als u last heeft van door zenuwpijn veroorzaakte doorbraakpijn, kunnen episodes korter en frequenter zijn dan het hierboven beschreven typische scenario. Deze timing kan dan bijdragen aan veranderde reacties op pijn en andere stimuli die vaak voorkomen bij mensen met zenuwpijn. Voorbeelden van dergelijke antwoorden zijn:

• allodynie
• hyperalgesie
• hyperpathie

Doorbraakpijn Medicijnen

Ongeacht het subtype of de timing van uw doorbraakpijn, zijn de symptomen vaak subjectief van aard, wat kan leiden tot gemiste diagnoses en te lage behandeling. Daarom is het belangrijk om nauwkeurig en grondig met uw behandelende arts te communiceren.

Uw arts moet op de hoogte zijn van u, uw medische geschiedenis, uw rugaandoening en uw recente pijn, omdat de behandeling waarschijnlijk individueel op u zal worden afgestemd. Het bijhouden van een pijngrafiek of dagboek zal u hier waarschijnlijk helpen, omdat het een vorm van zelfrapportage is waarop artsen de neiging hebben om in hun beoordelingen te vertrouwen. Uw arts gebruikt de informatie die u haar geeft over timing en frequentie, want als u die informatie, intensiteit en aanvang heeft om het type dat u heeft te bepalen en om een ​​bepaald snelwerkend opioïde medicijn aan te passen.

Medicatie die wordt gegeven voor doorbraakpijn wordt 'rescue-medicatie' genoemd.

Doorbraakpijn wordt meestal behandeld met kortwerkende opioïden of narcotica.

Wanneer doorbraakpijn kan worden voorspeld, kan uw arts preventief kortwerkende opioïden toedienen. Een heel ander type medicatie kan worden gegeven wanneer doorbraakpijn niet kan worden voorspeld.

Maar sommige artsen zijn het niet eens met het gebruik van verdovende middelen om doorbraakpijn te behandelen, en geloven in feite niet dat het fenomeen van doorbraakpijn zelfs echt is. Een samenvatting van 2011 van studies gepubliceerd in het tijdschrift Pijnarts vond geen wetenschappelijk bewijs voor het fenomeen van doorbraakpijn. De auteurs concluderen dat het gebruik van opioïden om het te behandelen verdacht is.

Zij rapporteren dat de behandeling van chronische niet-kankerpijn met opioïde narcotica het afgelopen decennium of zo is geëscaleerd, en beweren dat de toename van het voorschrijven heeft geleid tot een explosief gebruik door artsen, evenals misbruik van het medicijn, en vele complicaties, die zijn ook bekend als bijwerkingen van drugs.

Uit de hierboven genoemde studie uit 2018 bleek dat fentanyl, een narcotisch opioïde, de voorkeur geniet voor het beheersen van doorbraakpijn, en iets meer dan de helft van de patiënten die het voor dit doel gebruiken, doet dit via de neus.

Niet-medicamenteuze en at-home behandelingen voor doorbraakpijn

Niet-medicamenteuze behandelingen worden soms geïntegreerd met narcotische medicatie. Uw arts kan u adviseren om uw activiteit te beperken, ijs of warmte te gebruiken of andere therapieën thuis. Ze kan u ook verwijzen naar fysieke of massagetherapie of naar een specialist voor een zenuwblokkade.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• bronnen:

• Bennett D, et al. Consensuspanelaanbevelingen voor de beoordeling en het beheer van doorbraakpijn. Deel 1: Beoordeling. Pharm Ther. Mei 2005.

• Bennett D, et al. Consensuspanelaanbevelingen voor de beoordeling en het beheer van doorbraakpijn. Deel 2: Beheer. P & T-community. Juni 2005.

• Devulder J, et. al. Impact van opioïde rescue-medicatie voor doorbraakpijn op de werkzaamheid en verdraagbaarheid van langwerkende opioïden bij patiënten met chronische niet-kwaadaardige pijn. Br J Anaesth. Okt. 2009.

• Manchikanti L. Doorbraakpijn bij chronische niet-kankerpijn: feit, fictie of misbruik. Pijnarts. Maart-april 2011.

• McCarberg BH., De behandeling van doorbraakpijn. Pain Med. Jan-februari 2007.

• Payne, R., MD, erkenning en diagnose van doorbraakpijn. Pijnmedicatie. Vol. 8. 2007.

• Narayana A. National Breakthrough Pain Study: prevalentie, kenmerken en associaties met gezondheidsresultaten. Pijn. Februari 2015.

• Torres, L., et. al. Prevalentie en karakterisatie van doorbraakpijn in verband met chronische lage rugpijn in het zuiden van Spanje: een cross-sectionele, multicenter, observationele studie. Pijnonderzoek en -behandeling April 2018. doi: 10.1155 / 2018/4325271