Hoe een lintworminfectie wordt vastgesteld

Het is belangrijk om een ​​diagnose te stellen en een behandeling voor een lintworminfectie te zoeken, hoewel in veel gevallen een lintworminfectie geen symptomen veroorzaakt en de meeste mensen niet weten dat ze zijn geïnfecteerd.

Diagnose voor lintworminfectie wordt meestal gedaan door detectie van eieren en proglottiden (wormasegmenten) via een ontlastingstest, hoewel de lintwormen van veel patiënten worden gedetecteerd wanneer ze proglottiden vinden in hun eigen ontlasting of in het toilet.

Het is niet mogelijk om te bepalen welke soort lintworm er is zonder te testen, daarom is een diagnose noodzakelijk. Infectie met bepaalde soorten, met name de varkenslintworm (Taenia solium), draag het potentieel voor ernstige complicaties met langdurige effecten op het centrale zenuwstelsel, waardoor een juiste diagnose en behandeling cruciaal zijn.

Self-Checks

Lintwormen of lintwormsegmenten kunnen zichtbaar zijn in de ontlasting wanneer ze samen met een stoelgang worden doorgegeven. In het bijzonder kan een kopachtig deel van de lintworm met uitlopers en haakachtige structuren die zich hechten aan de darm, een scolex genoemd, worden gezien.

Scolices (meer dan één scolex) kunnen rond lijken, in de vorm van een diamant, of langwerpig, afhankelijk van de soort. Het is belangrijk om een ​​ontlastingsmonster met eventuele scolices naar een arts of naar een lab voor een ontlastingstest te brengen.

Labs en tests

Ontlastingsproeven

Een lintworminfectie kan worden vastgesteld door middel van een ontlastingstest. Lintwormen of eitjes verlaten het lichaam door door de darmen te gaan en eindigen uiteindelijk in de ontlasting. Het deel van de worm dat het lichaam verlaat, zal verschillen op basis van het type lintworm dat de infectie veroorzaakt.

Een ova en parasiet examen kan worden gebruikt omdat het zoekt naar eieren (eicellen) en parasieten (waaronder lintwormen). Om de ontlasting te testen, moet een patiënt een ontlastingsmonster verzamelen dat voor analyse naar een laboratorium wordt gestuurd. De technici zullen een microscoop gebruiken om te zoeken naar wormonderdelen zoals eieren of wormsegmenten die proglottiden worden genoemd. Elk type worm kan worden geïdentificeerd op basis van bepaalde kenmerken, zoals grootte, vorm en interne structuren. Het kan enkele dagen duren voordat deze test is voltooid en de resultaten moeten worden teruggestuurd naar een arts.

Ontlastingstesten kunnen op verschillende manieren worden voltooid, maar in de meeste gevallen worden fecale stoffen in een steriele plastic verpakking gedaan. In veel gevallen zal het lab een badkamer hebben die patiënten kunnen gebruiken om het monster te leveren. Als het thuis wordt gedaan, zal het lab vragen dat het ontlastingsmonster binnen een uur of twee van zijn collectie wordt afgeleverd, tenzij het op de juiste manier kan worden bewaard, hetzij door koeling of met een vloeibaar conserveermiddel. Samples moeten mogelijk ook over een paar dagen worden verzameld, omdat de Centers for Disease Control aanbeveelt dat drie verschillende monsters worden getest.

Als de test positief is voor een lintworminfectie, zal een arts een behandeling voorschrijven. Na de behandeling moet de ontlasting opnieuw worden getest om ervoor te zorgen dat de parasiet is verdwenen.

Bloedtesten

Infectie met de vislintworm (Diphyllobothrium latum) kan leiden tot een tekort aan vitamine B12 dat bloedarmoede kan veroorzaken. Een arts kan een bloedtest bestellen om te controleren op deze complicaties. Andere bloedonderzoeken kunnen ook worden gebruikt, maar dit is niet gebruikelijk.

Fysiek examen

Een lichamelijk onderzoek mag niets opleveren voor de meeste lintworminfecties, hoewel het belangrijk is om nieuwe tekens en symptomen te bespreken, zelfs als deze geen verband houden met het spijsverteringskanaal. In het geval van cysticercosis (infectie met varkenslintworm) is er de mogelijkheid dat cysten zich onder de huid vormen. Een arts kan deze cysten voelen tijdens een lichamelijk onderzoek.

In het geval van een infectie met de runderlintworm, Taenia saginata, het is mogelijk dat er eieren gevonden kunnen worden tijdens een onderzoek van het perianale gebied (de huid rond de anus). De eieren kunnen worden verzameld door een stukje cellofaan tape op het perianale gebied aan te brengen. De eieren blijven aan de tape plakken en de tape kan op een dia worden gelegd voor onderzoek onder een microscoop.

In beeld brengen

In het geval van een varkenslintworminfectie die zich heeft verspreid over de darm en naar andere organen en lichaamsweefsels, kunnen beeldvormingstests nodig zijn om cysten te zoeken en te bepalen of er enige andere schade is.

Volgens het Merck-handboek zijn ontlastingstests mogelijk niet positief voor varkenslintwormen bij 50 procent of meer van de mensen met cysticercose. Twee beeldvormingstests die vaak worden gebruikt om cysticercose of neurocysticercosis te diagnosticeren bij mensen met symptomen van infectie in het zenuwstelsel zijn computertomografie (CT) -scan en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI).

CT-scan

Een CT-scan is een soort röntgenfoto die wordt gebruikt om afbeeldingen te maken van de organen, weefsels en structuren in het lichaam. De voorbereiding voor deze test kan het vooraf vasten van enkele uren omvatten. Contrastkleurstof kan via een IV worden toegediend om bepaalde delen van het lichaam beter te kunnen zien.

Deze test houdt meestal in dat u op een tafel ligt die in de CT-machine zal glijden. De machine zal ronddraaien om de beelden te maken, en het zal belangrijk zijn om stil te blijven of de adem inhouden op tijdstippen zoals geïnstrueerd door een technicus.

MRI

Een MRI is een beeldvormende test die kan worden gebruikt om structuren in het lichaam te zien, inclusief de wervelkolom en de hersenen. Het is pijnloos en niet-invasief, hoewel in sommige gevallen contrastkleurstof kan worden gegeven in een IV voor een beter zicht op bepaalde delen van het lichaam.

Patiënten zullen op een tafel liggen die in de MRI-machine glijdt, wat een grote buis is. Oordopjes of koptelefoons kunnen worden aangeboden omdat het apparaat een bepaalde hoeveelheid ruis kan maken.

Differentiële diagnoses

De meeste mensen met een lintworminfectie hebben geen symptomen, maar als er gastro-intestinale symptomen zijn, zoals diarree en buikpijn, kan het nodig zijn om andere spijsverteringsstoornissen uit te sluiten, zoals:

• appendicitis
• enteritis (ontsteking van de dunne darm)
• galblaasontsteking
• gastro-enteritis
• irritable bowel syndrome (IBS)

In het geval van cysticercose en neurocysticercosis (wanneer het centrale zenuwstelsel wordt aangetast omdat de infectie zich verspreidt), kan het nodig zijn om aandoeningen uit te sluiten die symptomen zouden kunnen veroorzaken in andere delen van het lichaam buiten het spijsverteringskanaal en / of in de centraal zenuwstelsel, inclusief:

• hersenabces
• encefalitis
• epilepsie
• hersenvliesontsteking
• tumoren

Hoe lintworminfectie wordt behandeld Was deze pagina nuttig? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Global Health - Division of Parasitic Diseases. "Diagnose van parasitaire ziekten." Centrum voor ziektecontrole en Preventie. 10 maart 2014.
• Irizarry L. "Lintwormbesmetting." Medscape. 11 september 2017.
• Pearson R. "Taenia Solium (varkenslintworm) Infection and Cysticercosis." Merck Manual Professional Edition. Augustus 2016.