Gebruik van tracheostomiechirurgie in de behandeling van slaapapneu

Ondanks de effectiviteit van meerdere behandelingen, waaronder behandeling met een positieve luchtwegdruk (PAP), zijn er enkele gevallen waarin meer invasieve therapie noodzakelijk blijkt. Het gebruik van tracheostomiechirurgie in slaapapneu blijft een grotendeels curatieve, zij het soms problematische, optie voor mensen met moeilijk te behandelen of levensbedreigende slaapgerelateerde ademhaling. Het is misschien geen eerste keus, maar voor sommigen kan het de laatste, beste optie zijn. Meer informatie over het gebruik van tracheostomie om slaapapneu te behandelen.

Wat is tracheostomie?

Tracheostomie is de chirurgische plaatsing van een incisie in de luchtpijp of luchtpijp aan de voorzijde van de nek. Een kleine plastic buis kan worden geplaatst om de opening vrij te houden. Deze opening laat de beweging van lucht toe zonder de bovenste luchtweg te gebruiken, waardoor de bovenste keel, tong, mond en neuspassages effectief worden omzeild. Wanneer slaapapnoe ernstig is, kan dit een noodzakelijke interventie zijn.

Waarom Tracheostomie gebruiken in slaapapneu?

Vóór de komst van continue positieve luchtwegdruk (CPAP) was tracheostomie een vaker gebruikte chirurgische behandeling om slaapapneu te genezen. Het werkt buitengewoon goed in het geval van obstructieve slaapapneu, die optreedt omdat de bovenste luchtweg instort tijdens de slaap, wat leidt tot herhaalde pauzes bij het ademen. Door het verwijderen van de weerstand van de bovenste luchtwegen, die wordt bereikt na tracheostomie zoals ademen door een opening in de keel, wordt slaapapneu sterk verbeterd. Dit kan het zuurstof- en kooldioxidegehalte en andere symptomen normaliseren.

Tracheostomie kan worden toegepast wanneer respiratoire insufficiëntie optreedt, en standaardtherapie, zoals CPAP of bilevel, wordt niet getolereerd of effectief. Dit kan voorkomen wanneer slaapapneu extreem ernstig is en mogelijk vaker voorkomt bij mensen die morbide obesitas hebben, zoals voorkomt bij obesitas-hypoventilatiesyndroom. Het kan ook nodig zijn bij kinderen met ontwikkelingsstoornissen die de ademhaling compromitteren.

Problemen met tracheostomie

Zoals met elke medische procedure, zijn er risico's en problemen die samenhangen met plaatsing van de tracheostomie, zoals:

• Spraak kan moeilijk worden en vereist aanpassingen zoals een 'tracheostomieknop'.
• Er kunnen aanzienlijke aanpassingsmoeilijkheden zijn, waaronder problemen met beperkingen en huwelijksproblemen.
• Er is een risico op infectie, met name terugkerende perioden van bronchitis.
• Een huidtransplantatie kan nodig zijn om overmatige littekens op de plaats van de luchtpijp te voorkomen.
• Bij patiënten met obesitas is de operatie zelf moeilijker en kan de tracheostomieknop ook problematischer zijn.

Een woord van waarschuwing voor zwaarlijvige patiënten

Bij het overwegen van een tracheostoma moeten obese patiënten zich er ook van bewust zijn dat ze een verhoogd risico op falen van de procedure kunnen hebben. In het geval van obesitas-hypoventilatiesyndroom, een variant van slaapapneu en ademhalingsfalen bij obese personen, kunnen er restproblemen zijn na tracheostomie. Verminderde kracht in de ademhalingsspieren of een verminderd vermogen om de longen volledig uit te zetten, kan resulteren in voortgezette ademstilstand ondanks de procedure.

Omdat effectieve niet-invasieve therapieën zoals CPAP, bilevel en andere ondersteunende apparaten nu beschikbaar zijn, wordt tracheostomie nu zelden gebruikt om slaapapneu te behandelen. Het kan echter een levensreddende optie zijn voor diegenen die het nodig hebben als een laatste redmiddel.