Gemeenschappelijke mythen en misvattingen over pesten

Je hebt vast welbekende ideeën over pesten. Maar sommige van die overtuigingen zijn misschien niet waar. Hier is een lijst van de tien meest voorkomende mythes en misvattingen over pesten.

Mythe # 1: Alle pestkoppen zijn eenlingen en hebben geen vrienden

Er zijn eigenlijk veel verschillende soorten pesters. Het is dus een vergissing om te veronderstellen dat alle pestkoppen hetzelfde zijn. Sommige kinderen pesten anderen omdat ook zij gepest zijn, terwijl anderen pesten om de sociale ladder te beklimmen. Toch pesten andere kinderen mensen gewoon omdat ze dat kunnen.

Vaak wordt pesten ingegeven door een verlangen naar sociale macht. Met andere woorden, de bullebak is een sociale klimmer en wil zijn of haar status op school vergroten. Pesten wordt als effectief beschouwd omdat het de sociale orde op school controleert en manipuleert.

Mythe # 2: Pesters worstelen met zelfrespect

Uit onderzoek blijkt dat niet alle pestkoppen anderen overhalen omdat ze zich slecht voelen over zichzelf. In plaats daarvan zijn enkele van de meest agressieve kinderen ook zelfverzekerd en sociaal succesvol.Ze hebben zich gerealiseerd dat pesten hen helpt meer aandacht te krijgen, een bredere sociale kring te hebben en de macht op school te behouden.

Sterker nog, de beloningen die kinderen krijgen van roddelen, het verspreiden van geruchten en het verbannen van anderen kunnen aanzienlijk zijn. Om deze reden is het buitengewoon moeilijk om pesters te laten stoppen, vooral op de middelbare school.

Mythe # 3: gepest worden maakt je sterker en helpt bij het opbouwen van karakter

Pesten bouwt op geen enkele manier karakter op. Integendeel, het tranen karakter en verhoogt de kwetsbaarheden van het doelwit. Kinderen die gepest worden, lijden emotioneel en sociaal.

Gepest worden kan ervoor zorgen dat kinderen zich eenzaam en geïsoleerd voelen. En ze kunnen worstelen met zelfrespect en depressiviteit en humeurigheid ervaren. Pesten leidt ook tot problemen op school en tot meer ziektes. Ze overwegen zelfs zelfmoord.

Mythe # 4: kinderen worden gepest omdat ze een slachtoffer persoonlijkheid hebben

Hoewel het waar is dat sommige kenmerken, zoals verlegen of teruggetrokken zijn, de kans vergroten dat een kind gepest wordt, worden kinderen niet gepest vanwege hun persoonlijkheid. Kinderen worden gepest omdat de pestkop een keuze maakte om hen te richten.

Wanneer mensen pesten proberen uit te leggen door aan te geven dat een kind een slachtofferpersoonlijkheid heeft, geven ze het slachtoffer de schuld voor het pesten. De schuld en verantwoordelijkheid voor het pesten vallen op de bullebak, niet op het doelwit. Bovendien, het labelen van kinderen door te zeggen dat ze een slachtofferpersoonlijkheid hebben, laat de pestkop los en impliceert dat als er iets anders aan het slachtoffer was, het pesten nooit zou zijn gebeurd.

Mythe # 5: Pesten is geen big deal, het zijn gewoon kinderen die kinderen zijn

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is pesten geen normaal onderdeel van het opgroeien. En het is een grote deal. Pesten kan ernstige gevolgen hebben. Behalve dat het de academische prestaties, geestelijke gezondheid en fysiek welzijn van het doel beïnvloedt, kan pesten ook tot zelfmoord leiden. Wat meer is, sommige van de emotionele littekens van pesten kunnen een heel leven duren. Studies tonen bijvoorbeeld aan dat volwassenen die als kinderen werden gepest, vaak een lager zelfbeeld hebben en worstelen met depressies.

Mythe # 6: kinderen die gepest worden moeten leren hoe ze de situatie op hun eigen manier kunnen aanpakken

Volwassenen pesten vaak pesten af ​​met een schouderophalen. Het idee is dat kinderen "er gewoon mee om moeten gaan". Maar kinderen kunnen pestsituaties niet alleen aan. Als ze dat zouden kunnen, zouden ze dat waarschijnlijk wel doen. Wanneer volwassenen zich bewust zijn van een pestsituatie, zijn ze verplicht om het op de een of andere manier aan te pakken. Zonder interventie van volwassenen zal het pesten worden voortgezet.

Mythe # 7: Mijn kinderen zouden het mij vertellen als ze gepest zouden worden

Helaas laat onderzoek zien dat kinderen vaak stil zijn over pesten. Hoewel er een aantal redenen zijn waarom kinderen het niet vertellen, zijn ze meestal te beschaamd om erover te praten of te bang dat de situatie erger zal worden.

Dientengevolge is het erg belangrijk dat ouders en leerkrachten de tekenen van pesten kunnen herkennen. Het is nooit een goed idee om op kinderen te rekenen om u op de hoogte te houden. Zelfs kinderen met uitstekende relaties met hun ouders zullen zwijgen over pesten.

Mythe # 8: Als mijn kind gepest wordt, is de eerste stap in het aanpakken van pesten het oproepen van de ouders van de bullebak

In de meeste gevallen is het geen goed idee contact op te nemen met de ouders van de pestkop. Niet alleen zal een gesprek waarschijnlijk verhit raken, maar het kan ook een situatie verergeren. In plaats daarvan is de beste manier om te beginnen met de docent of een beheerder bij het melden van pesten. De meeste scholen hebben een anti-pestbeleid dat beschrijft hoe om te gaan met pesters. Zorg ervoor dat u een persoonlijke vergadering aanvraagt ​​en volg deze op om er zeker van te zijn dat het probleem wordt aangepakt.

Mythe # 9: Pesten gebeurt niet op My Child's School

Wanneer een schokkend verhaal over pesten de krantenkoppen haalt, is het gemakkelijk om de mindset te gebruiken dat zoiets nooit zou gebeuren op de school van jouw kind. De ongelukkige waarheid is dat pesten overal gebeurt en niet erkennen dat dit uw kind in gevaar kan brengen. Ga in plaats daarvan op zoek naar tekenen van pesten en houd de communicatielijnen open voor uw kind. Pesten gebeurt overal, ongeacht ras, religie of socio-economische status.

Mythe # 10: Pesten is gemakkelijk te herkennen

Pesters zijn slim. Ze weten waar leraren en andere volwassenen meestal zijn. Het gevolg is dat pesten vaak gebeurt wanneer volwassenen er niet zijn om het te zien. Pesten vindt bijvoorbeeld vaak plaats op de speelplaats, in de badkamer, in de bus, in een drukke gang of in de kleedkamer.

Bovendien zijn pesters getalenteerde kameleons. In feite zijn de meest relationeel agressieve kinderen degenen die in staat zijn om charmant en charismatisch te lijken op het juiste moment. Wat meer is, deze kinderen zijn sociaal slim. Ze gebruiken dezelfde vaardigheden om leraren, beheerders en ouders te manipuleren die ze gebruiken om hun leeftijdsgenoten te verwonden. Om deze reden moeten volwassenen op zoek gaan naar omstanders voor hulp bij het melden van pesten.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen?