De betaalbare zorgwet of Obamacare

Aangekondigd in de wet door president Barack Obama in 2010, is de Patient Protection and Affordable Care Act verantwoordelijk voor de meest ingrijpende hervormingen van het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem sinds de passage uit 1965 van Medicare en Medicaid.

Achtergrond

Heetig betwist langs de partijlijnen, verzetten de republikeinen zich tegen de Affordable Care Act, spottend de term Obamacare gebruiken om de wet te beschrijven. In 2012 had president Obama de term Obamacare omarmd, en het wordt nu veel gebruikt door zowel aanhangers als tegenstanders van de wet. Maar de controverse over ACA ging na zijn passage, met talrijke hofuitdagingen aan de wet verder; de wetgeving blijft controversieel onder het bestuur van Trump.

Wat Zijn de hervormingen?

Sommige van de hervormingen geïmplementeerd door de Affordable Care Act omvatten het opzetten van Health Insurance Exchanges of marktplaatsen, waar individuen, gezinnen en kleine bedrijven gegarandeerde, door een probleem gekwalificeerde zorgverzekeringsplannen kunnen kopen met betaalbare premies. Deze plannen voldoen aan het individuele mandaat van de ACA, waardoor degenen die geen ziekteverzekering hebben, een ziektekostenverzekering kopen.

De ACA biedt kopers met een laag of middelgroot inkomen subsidies om het kopen van een ziektekostenverzekering betaalbaarder te maken (in aanmerking komende werknemers hebben geen inkomen boven 400 procent van het armoedeniveau, of $ 98.400 voor een gezin van vier personen) en subsidies om eigen risico te verminderen kosten voor geschikte ingeschreven personen (inkomen kan niet hoger zijn dan 250 procent van het armoedeniveau of $ 61.500 voor een gezin van vier in 2018). Tegelijkertijd legt de wet een belastingboete op aan degenen die onverzekerd blijven; de boete is in 2014 van kracht geworden en is tegen 2016 geleidelijk opgeschoten naar het maximumniveau.Het zal worden gecorrigeerd voor inflatie in de toekomst, maar voor 2017 en 2018 was de inflatiecorrectie $ 0, dus de boete is sinds 2016 onveranderd gebleven (wetgeving die de senaat in december 2017 heeft aangenomen die de individuele mandaatboete zou intrekken, maar verschillen met het huis versie moest worden verzoend, dus voorlopig is er niets veranderd aan de mandaatboete).

De ACA verhindert dat verzekeraars weigeren om mensen met een reeds bestaande aandoening te dekken of om hogere premies in rekening te brengen vanwege een reeds bestaande aandoening. Dit geldt zowel op als buiten de beurzen en vertegenwoordigt een belangrijke verandering ten opzichte van de manier waarop de individuele markt vóór 2014 in bijna elke staat functioneerde.

De ACA schakelde de jaarlijkse en levenslange doppen uit voor hoeveel een verzekeringsmaatschappij betaalt voor de gedekte gezondheidszorg van een verzekerde en beperkt de maxima voor eigen risico.

De ACA vereist ziekteverzekeringsplannen in de individuele en kleine groepsmarkten om tien essentiële gezondheidsvoordelen te dekken. Een van de essentiële categorieën voor gezondheidsvoordelen is preventieve zorg, en een breed scala aan preventieve zorgdiensten moet worden gedekt zonder kostendeling.

De ACA vereist dat grote werkgevers - die met 50 of meer fulltime equivalente werknemers - een betaalbare minimum-waarde ziektekostenverzekering aanbieden aan alle fulltime (30+ uur per week) werknemers, of een sanctie riskeren onder de gedeelde verantwoordelijkheid van de werkgever. Werkgevers moeten ervoor zorgen dat de dekking als betaalbaar wordt beschouwd voor de werknemer, maar er is geen betaalbaarheidstest voor de kosten van het dekken van gezinsleden onder het plan. Vanwege de manier waarop dit werkt en hoe de beschikbaarheid van de beschikbaarheid bij de uitwisselingen wordt bepaald, kunnen sommige mensen geen betaalbare dekking krijgen vanwege wat wordt aangeduid als de 'familie glitch'.

De meeste van de bovenstaande bepalingen zijn niet van toepassing op plannen met grootmoeder en grootvader.

Sommige delen van de Affordable Care Act zijn vertraagd of geëlimineerd

Sommige delen van de ACA zullen nooit worden geïmplementeerd: het Supreme Court heeft een bepaling afgewezen die federale Medicaid-financiering zou hebben teruggetrokken naar staten die Medicaid niet aan meer mensen aanboden. Dit heeft geresulteerd in een dekkingsgat, waarbij 2,4 miljoen mensen in 18 staten in wezen geen realistische toegang tot dekking hebben.

Bovendien herriep het Congres de langdurige zorgvoorziening van de ACA, bekend als de KLASSE-wet, in januari 2013 nadat het ministerie van Volksgezondheid en Human Services had vastgesteld dat het onwerkbaar was.

Talrijke aspecten van de ACA liepen vertraging op, inclusief de gedeelde verantwoordelijkheid van de werkgever (deze werd van kracht in 2015, in plaats van 2014, en was pas volledig geïmplementeerd tot 2016), de Cadillac Tax (nu van kracht in 2020), en de beëindiging van niet-grootvaderlijke, niet-ACA-conforme plannen die vóór 2014 zijn uitgegeven (deze plannen zijn overgangsregelingen of "grootmoeders", en ze mogen van kracht blijven tot eind 2018, naar goeddunken van staten en zorgverzekeraars).