Hoesten en hartfalen: cardiale hoest uitgelegd

De meeste mensen associëren hoesten met een long- of luchtwegprobleem, niet met het hart. Maar het is niet ongebruikelijk voor mensen met hartfalen om significante hoestbuien te ervaren. In feite kan een hoest een belangrijk teken zijn dat de behandeling van hartfalen ontoereikend is - of dat de behandeling zelfs problemen kan veroorzaken.

Hartfalen

Hoewel het totaal klinkt en catastrofaal is - zoals een stroomstoring - betekent 'hartfalen' niet dat het hart stopt, dat is hartstilstand. Integendeel, hartfalen betekent gewoon dat het pompvermogen van het hart zodanig is aangetast dat het hart niet altijd in staat is om alle eisen van het lichaam aan te houden.

Hartfalen kan het gevolg zijn van een verscheidenheid aan hartaandoeningen, waaronder coronaire hartziekte (CAD), hypertensie, hypertrofische cardiomyopathie, diastolische disfunctie en hartklepaandoening, naast verscheidene andere. Meer dan een miljoen mensen worden elk jaar in het ziekenhuis opgenomen met hartfalen.

Mensen met hartfalen kunnen zwakte, vermoeidheid, slechte inspanningstolerantie, ongewone dyspnoe (kortademigheid) ervaren tijdens het sporten of liggen (een symptoom dat orthopneu wordt genoemd), oedeem (zwelling) in de enkels en soms hoesten.

Een veelvoorkomend probleem met hartfalen is dat, vanwege het inefficiënte pompvermogen van het hart, bloed dat vanuit de longen terugkeert naar het hart de neiging heeft om een ​​back-up te maken, hetgeen pulmonale congestie veroorzaakt. Dit is de reden waarom mensen met hartfalen vaak "congestief hartfalen" hebben.

Bij pulmonale congestie kan vloeistof (en zelfs een beetje bloed) in de longblaasjes (luchtblaasjes) van de longen lekken. Deze longvloeistof is wat grotendeels verantwoordelijk is voor de dyspneu die vaak wordt ervaren door mensen met hartfalen. Omdat hoesten de manier is waarop het lichaam de luchtwegen en luchtpijppassages opruimt, is het logisch dat hoest ook kan ontstaan ​​door pulmonale congestie.

Cardiale hoest

Hoesten dat wordt veroorzaakt door hartfalen kan verschillende vormen aannemen. Een nat hoest dat schuimend sputum produceert dat roze gekleurd kan zijn met bloed, komt vrij vaak voor bij hartfalen. Zwaar piepen en zwaar ademhalen kan ook gepaard gaan met hoestbuien, een borrelend gevoel in de borst of zelfs een fluitend geluid uit de longen.

Indrukwekkende hoestsymptomen zoals deze zijn meestal een teken dat hartfalen aanzienlijk slechter is geworden, en inderdaad gaat een dergelijke hoest gewoonlijk gepaard met een algemene opflakkering van symptomen van hartfalen.

Deze symptomen omvatten waarschijnlijk dyspnoe, orthopneu, oedeem en zelfs paroxismale nachtelijke dyspnoe (midden in de nacht wakker worden uit de slaap, hijgend en hoestend). Mensen met deze ernstige vorm van hart hoest zijn over het algemeen ziek genoeg om medische hulp te zoeken zonder veel aanleiding.

Cardiale hoest kan ook een veel minder ernstige vorm aannemen.Sommige mensen met hartfalen ontwikkelen een vervelende, meer chronische, drogere hoest die een kleine hoeveelheid wit of roze schuimend slijm kan produceren. Sommigen met deze minder ernstige vorm van hoest in het hart kunnen het afschrijven als te wijten aan een andere oorzaak en kunnen mogelijk geen medische hulp zoeken.

Als ze echter een arts uitstellen, zullen de symptomen van hartfalen waarschijnlijk al veel te lang erger worden. Dus iedereen aan wie is verteld dat ze hartfalen hebben, moet nooit het begin van hoest negeren, ook al vinden ze het tamelijk mild.

Raadpleeg uw arts als u hartfalen en een nieuw begin van hoest hebt, ongeacht hoe mild of ernstig dit is.

Medicijnen-gerelateerde hoest

Ironisch genoeg is hoesten ook een veel voorkomende bijwerking van een klasse medicijnen die vaak wordt voorgeschreven voor hartfalen: ACE-remmers (angiotensine-converting enzyme). ACE-remmers zijn nuttig voor hartfalen, omdat ze de bloedvaten verwijden, waardoor het hart gemakkelijker bloed kan pompen.

Deze medicijnen produceren echter een hoest bij ongeveer vier procent van de mensen die ze gebruiken. De hoest geassocieerd met ACE-remmers is een irritante, droge hoest die geen sputum produceert.

Hoewel er rapporten zijn die suggereren dat het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) de hoest veroorzaakt door ACE-remmers kan verbeteren, moet bij de grote meerderheid van de mensen met dit probleem het medicijn worden stopgezet. Vaak kan de ACE-remmer worden omgeschakeld naar een angiotensine II-receptorblokker (ARB), die veel van dezelfde voordelen heeft als de ACE-remmer, maar die hoesten minder vaak veroorzaakt. Een verandering in medicatie kan helpen om een ​​droge, huilende hoest als gevolg van ACE-remmers te verlichten.

Een woord van heel goed

Cardiale hoest is een belangrijk teken dat hartfalen verergert. In de meeste gevallen zal dit symptoom - en het verslechterende hartfalen - reageren op een aanpassing van de behandeling van hartfalen. Om deze reden mogen mensen met hartfalen het begin van hoest nooit negeren.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Heart Failure Society of America, Lindenfeld J, Albert NM, et al. HFSA 2010 Uitgebreide hartfalenrichtlijn. J Card Fail 2010; 16: e1.
• McMurray JJ, Adamopoulos S, Anker SD, et al. ESC-richtlijnen voor de diagnose en behandeling van acute en chronische hartinsufficiëntie 2012: de taakgroep voor de diagnose en behandeling van acute en chronische hartfalen 2012 van de European Society of Cardiology. Ontwikkeld in samenwerking met de Heart Failure Association (HFA) van de ESC. Eur Heart J 2012; 33: 1787.

• Yancy CW, Jessup M, et al. ACCF / AHA Richtlijn voor de behandeling van hartfalen: een rapport van de American College of Cardiology Foundation / de Amerikaanse Heart Association Task Force over praktijkrichtlijnen. Circulatie 2013; 128: E240.