Desmopressin (DDAVP) gebruiken om kinderen met bedplassen te behandelen

Het receptmedicijn desmopressine (ook wel DDAVP genoemd) is een medicijn dat een natuurlijk hormoon in het lichaam nabootst en wordt gebruikt voor de behandeling van nachtelijke enuresis of bedplassen, evenals andere aandoeningen. Als gedragsbehandelingen mislukken, is desmopressine het meest effectieve middel om kinderen te helpen de bedplassen te stoppen. Wat is desmopressine, hoe werkt het en wat zijn de mogelijke bijwerkingen?

Toepassingen

Desmopressine wordt het meest gebruikt om bedplassen te behandelen bij kinderen van zes jaar of ouder. In deze situatie moet de beperking van vloeistoffen de toediening van het medicijn bij het naar bed gaan vergezellen. Deze beperking moet gewoonlijk een uur voor het nemen van desmopressine duren tot de volgende ochtend (of ongeveer acht uur nadat de medicatie is ingenomen).

Desmopressine wordt ook gebruikt voor de behandeling van andere, minder vaak voorkomende aandoeningen, waaronder:

• Centrale diabetes insipidus (productie van verdunde urine)
• Hemophilia A
• Uremische bloeding
• Type 1 von Willebrand-ziekte

Hoe werkt het?

Desmopressine is een medicijn dat een natuurlijk hormoon in het lichaam naboott dat antidiuretisch hormoon wordt genoemd. Het is daarom in staat om diurese of de productie van urine in de nieren die uiteindelijk in de blaas worden getransporteerd te verminderen.

Bovendien verhoogt desmopressine de chemicaliën in het bloed, Factor VIII en von Willebrand-factor genoemd, die belangrijk zijn om het bloeden te stoppen en stolsels te ontwikkelen. Dit verklaart de andere rollen dan het behandelen van bedplassen.

Voor wie is Desmopressin niet geschikt?

Desmopressine mag niet worden gebruikt om bedplassen te behandelen bij kinderen jonger dan zes jaar oud. Bovendien mag het medicijn niet worden gebruikt tijdens perioden van ziekte die van invloed kunnen zijn op de vloeistofinname of het evenwicht van elektrolyten (zoals bij diarree of braken).

Bovendien mogen personen met nierproblemen, een voorgeschiedenis van laag natriumgehalte (hyponatriëmie genoemd) of met ziekte van von Willibrand type IIB geen desmopressine gebruiken.

Er zijn een aantal andere aandoeningen waarbij desmopressine alleen met voorzichtigheid moet worden gebruikt, waaronder coronaire hartziekte, hoge bloeddruk (hypertensie), vocht- of elektrolytenonbalans, polydipsie (overmatig drinken), cystic fibrosis, stolling (trombose) risico, en bij oudere patiënten.

Desmopressine heeft de potentie om met veel andere geneesmiddelen in contact te komen, dus de huidige medicatie moet zorgvuldig worden beoordeeld door uw zorgverzekeraar voordat u hem gaat gebruiken.

Vaak voorkomende bijwerkingen

Er zijn een handvol potentiële bijwerkingen met het gebruik van desmopressine. Hoewel van een persoon niet verwacht wordt dat deze de meeste bijwerkingen ervaart - en mogelijk ook geen bijwerkingen heeft - zijn er enkele die bij desmopressine vaak voorkomen:

• Flushing
• Rillingen
• Hoofdpijn
• Duizeligheid
• Oogirritatie (conjunctivitis)
• Neusirritatie (rhinitis)
• Neusbloedingen (epistaxis)
• Hoesten
• Misselijkheid
• Buikpijn

Potentiële ernstige reacties

Met het gebruik van geneesmiddelen, waaronder desmopressine, bestaat het risico van ernstige bijwerkingen. Deze komen meer zelden voor, maar enkele die kunnen optreden bij het gebruik van desmopressine zijn onder andere:

• Laag natriumgehalte (hyponatriëmie)
• Water vergiftiging
• Epileptische aanvallen
• Anafylaxie (ernstige allergische reactie inclusief moeilijk ademhalen)
• Stolling (trombose)

Veiligheidsmaatregelen en bewaking

Zoals hierboven vermeld, moeten bepaalde mensen voorzichtig of helemaal niet met desmopressine omgaan. Aangezien de medicatie in de nieren werkt, is het belangrijk om een ​​normale nierfunctie vast te stellen door de creatinine in uw bloed te meten voordat u de medicatie start.

Als u problemen ondervindt met het gebruik van desmopressine, moet u in nauw contact zijn met uw primaire zorgverzekeraar.