6 tepelveranderingen die u moet hebben gecontroleerd

Tepel en tepelhof veranderingen kunnen optreden als reactie op een aantal dingen. Soms is het reactief, zoals wanneer het wordt aangeraakt of de temperatuur koud is. Op andere momenten zijn de veranderingen gerelateerd aan hormonen, of dit nu tijdens de zwangerschap is of als reactie op de menstruatiecyclus van een vrouw. Zelfs leeftijd kan een factor zijn voor volkomen normale veranderingen in de tepels.

Maar wanneer de veranderingen plotseling en onverklaard zijn of geleidelijk verslechteren, kan dit het teken zijn van een medisch probleem. Weten hoe u de tekens kunt herkennen, kan u helpen bepalen of de veranderingen normaal zijn of dat het tijd is om naar een arts te gaan.

Omgekeerde of ingetrokken tepels

Nippelvariaties, zoals omgekeerde tepels, ingetrokken tepels of andere tepelveranderingen, zijn vaak een reden tot bezorgdheid, maar of u nu gealarmeerd moet zijn of niet hangt sterk af van de specifieke verandering die u opmerkt. Dat gezegd hebbende, het is een verandering in je tepels is dat de grootste zorg, en zelfs als je tepels normaal zouden zijn voor iemand anders, zou je altijd je dokter moeten zien als het een verandering is voor u.

Omgekeerde tepels zijn niet te zien boven het oppervlak van de tepelhof, maar lijken verzonken of ingesprongen. Het is een aangeboren functie waarmee je wordt geboren, in tegenstelling tot iets dat plotseling gebeurt. Als zodanig is niet indicatief voor een medisch probleem. Als u daarentegen wordt geboren met tepels die verhoogd zijn en nu lijken afgevlakt te zijn, vooral als dit zich aan slechts één zijde heeft voorgedaan, neem dan contact op met uw arts.

Nippelinversie kan ook in het latere leven voorkomen als onderdeel van het normale verouderingsproces. Stimulatie van de tepel kan meestal leiden tot uit het verbergen. Wanneer dit normaal gebeurt, is het meestal aan beide zijden gelijk en voelen de tepels flexibel en vrij mobiel.

Ingetrokken tepels zijn daarentegen ingekapselde tepels, maar beginnen dan om de een of andere reden naar binnen te trekken. Dit is geen normaal antwoord en kan een aanwijzing zijn voor een medische aandoening. Borstkanker is de primaire zorg, vooral als de retractie niet bilateraal is (optreedt in beide borsten) en / of resulteert in een verandering in de positie van een tepel. U kunt ook zien of er een probleem is wanneer de stimulatie op geen enkele manier invloed heeft op de tepel of de tepelhof.

Abnormale tepellossing

Tepelafscheiding kan al dan niet een probleem zijn, afhankelijk van het uiterlijk.Een ontlading komt meestal uit dezelfde kanalen die melk bevatten en kan melkachtig, helder, geel, groen, bruin of bloederig zijn. De consistentie kan ook variëren van dik en viskeus of dun en waterig.

De meeste tepelafscheiding buiten de zwangerschap is goedaardig, veroorzaakt door een normale menstruatiecyclus, goedaardige tumoren die fibroadenomen worden genoemd, of knobbels waarvan bekend is dat ze intraductale papillomen hebben die meestal niet-kankerachtig zijn. Een afscheiding veroorzaakt door infectie heeft de neiging om meer pusachtig van uiterlijk te zijn met een groenachtig gele tint.

Borstkas-ectasie is een andere oorzaak van ontslag en komt het meest voor rond de tijd van de menopauze. De ontlading is meestal grijs en kan een groene tint hebben. Het is meestal ook dik en plakkerig. Dit is een goedaardige aandoening die optreedt doordat de melkkanalen gezwollen en verstopt zijn rond het tijdstip van de menopauze.

Tepelafscheiding veroorzaakt door borstkanker kan vaak worden getint met bloed en komt voor in één in plaats van in beide borsten. Intraductale papillomen kunnen ook bloedige afscheiding veroorzaken, dus het is het beste om het te laten uitzoeken wat de oorzaak ook is.

Tepelknobbels en hobbels

Tepels en tepelhoven kunnen plotseling rechtop komen te staan ​​en hobbelig voelen bij aanraking of blootstelling aan kou. Dit is een volkomen normale reactie en een reactie die meestal verdwijnt zodra de stimulatie is verwijderd. Veranderingen zoals deze kunnen ook tijdens de zwangerschap optreden, wanneer de hobbels op de tepelhof (de Montgomery-klieren genoemd) zich plotseling ingaan als voorbereiding op de borstvoeding.

Als u tijdens uw maandelijkse borstzelfonderzoek echter aanhoudende bulten of knobbels op of net onder uw tepel of tepelhof constateert, laat u ze dan uitchecken. Het kan iets simpels zijn als een verstopt melkkanaal, een intraductaal papilloma of een gemakkelijk te behandelen infectie. Maar het kan ook het teken zijn van een ductaal carcinoom in situ, een zeer behandelbare vorm van borstkanker in een vroeg stadium.

Om dit te bepalen, kan de arts ervoor kiezen om ofwel een fijne naaldbiopsie of een beeldvormende test genaamd ductografie uit te voeren om de ware aard van de knobbel te evalueren.

Veranderingen in de tepel- en tepelhofafmetingen

Het is normaal dat uw borsten en tepels opzwellen als reactie op uw menstruatiecyclus of wanneer u zwanger bent of borstvoeding geeft. Hetzelfde kan gebeuren bij gebruik van orale anticonceptiva.

Als een borst merkbaar groter wordt, is dit iets waar je zeker naar wilt kijken. Borstkanker kan vaak asymmetrische veranderingen in borstomvang veroorzaken, plotseling of geleidelijk. Het kan ook geassocieerd zijn met mastitis, een infectie van het borstweefsel die zowel bij moeders die borstvoeding geven als vrouwen die geen borstvoeding geven voorkomt.

Als je borsten aan de andere kant normaal asymmetrisch zijn, maak je dan geen zorgen - maar weinigen van ons zijn perfect gebalanceerd. Het is slechts een verandering in grootte die zorgwekkend is.

De eenvoudigste manier om te bepalen of er een daadwerkelijke vergroting is of dat je gewoon je maandelijkse cyclus doorloopt, is om te zien hoe je beha's passen. Zijn ze plotseling aan één kant strakker of veroorzaken ze druk of ongemak dat er nog nooit eerder is geweest? Als dit het geval is, raadpleeg dan een arts.

Veranderingen in huidtextuur en kleur

Tijdens de zwangerschap zullen je borsten veranderen als reactie op hormonen. Terwijl ze zich voorbereiden op de borstvoeding, zullen je tepels en tepelhof vaak donkerder van kleur worden en kan je tepelhof zelf zichtbaar groter worden.

Wanneer deze veranderingen buiten de zwangerschap plaatsvinden, worden ze over het algemeen niet als normaal beschouwd. Dit kan de verdikking van de huid, zichtbare zwelling of ontsteking, een "sinaasappelhuid" -textuur, een verandering van de tepelrichting of een merkbaar warmere huidtemperatuur omvatten.

De grootste zorg is wanneer de veranderingen eenzijdig zijn (aan één kant voorkomen) of aan beide kanten ongelijk verdeeld zijn. Oorzaken kunnen zijn:

• Inflammatoire borstkanker, een zeldzame maar snel verspreide kanker die de zwelling van de borsten veroorzaakt. In eerste instantie lijkt dit eczeem, maar kan zich snel verspreiden en rood en zacht worden.
• Plaveiselcelcarcinoom, een veel voorkomende huidkanker geassocieerd met overmatige blootstelling aan de zon.
• De ziekte van Paget, een botaandoening die zich ook met huidverandering kan manifesteren. Evenals inflammatoire borstkanker kan de ziekte van Paget in eerste instantie ook lijken op eczeem.
• Eczeem, een jeukende huidontsteking met verschillende mogelijke oorzaken.
• De ziekte van Bowen, een zeer vroege vorm van huidkanker die gemakkelijk te behandelen is.

Tepelpijn

Buiten de zwangerschap of je menstruatiecyclus bestaat er niet zoiets als normale tepelpijn. Als u aanhoudende tepelachtigheid, jeuk of pijn hebt die niet door een verwonding wordt veroorzaakt, moet u er naar kijken.

Hoewel tepelpijn een ongewoon symptoom is van borstkanker, is het af en toe bekend dat het het eerste symptoom is van een zich ontwikkelende maligniteit. Aan de andere kant, als de pijn gepaard gaat met zwelling, roodheid en warmte, kan dit een teken van mastitis of een andere gelokaliseerde infectie zijn. Fibroadenoom of een goedaardige cyste kan ook pijn veroorzaken.

De twee vuistregels zijn dit: negeer nooit pijn en maak goed kennis met je borsten. Als er veranderingen zijn die u "lijken", is het het beste om uw instinct te volgen, zelfs als de symptomen vaag zijn.

In de meeste gevallen zal het niets zijn (of op zijn minst niets ernstigs). En zelfs als dat zo is, hebt u een veel betere kans op een succesvolle behandeling als het probleem vroeg wordt opgemerkt. Simpel gezegd, vroege detectie spaart nog steeds levens.