Groeiplaat breuken Classificatie en behandeling

Groeiplaatfracturen zijn verwondingen die optreden bij opgroeiende kinderen en adolescenten. Deze letsels doen zich voor in het gebied van het bot dat verantwoordelijk is voor de groei, de groeischijf aan het einde van de lange botten. Wanneer dit deel van het bot beschadigd is, is er bezorgdheid over mogelijke problemen met de toekomstige groei van het bot. Een geschikte behandeling van een groeischijfletsel is essentieel om een ​​goede groei van het kind te waarborgen.

Salter-Harris-classificatie voor groeiplaatbreuken

De prognose van breuken in de groeischijf is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type letsel. Orthopedische chirurgen classificeren groeischijfbreuken volgens het Salter-Harris-classificatiesysteem. Deze classificatie helpt verschillende soorten fracturen te onderscheiden en biedt ook prognostische informatie. Door dit systeem kunnen groeistapelfracturen Salter-Harris fracturen worden gezien.

Type 1 groeischijfbreuk

Type 1 Salter-Harris fracturen komen vaak voor bij jongere kinderen. Deze verwondingen gaan direct over de groeischijf en het omliggende bot is er niet bij betrokken. Vaak zullen röntgenfoto's van een kind met een type 1-groeiplaatfractuur normaal lijken. Genezing van type 1-fracturen is meestal snel en complicaties zijn zeldzaam. De meeste type 1 groeischijfletsels worden behandeld met een cast.

Type 2 Groeiplaatbreuk

Een breuk van de type 2-groeiplaat begint over de groeischijf, maar de breuk gaat dan verder omhoog door de schacht van het bot (weg van het gewricht). Dit is het meest voorkomende type groeischijffractuur en treedt meestal op bij oudere kinderen. Vaak moeten breuken van de type 2-groeiplaat onder anesthesie worden verplaatst, maar de genezing verloopt meestal snel en complicaties zijn zeldzaam.

Type 3 groeischijfbreuk

Een breuk van het type 3 begint ook door de groeischijf maar draait en gaat uit door het uiteinde van het bot en naar het aangrenzende gewricht. Deze verwondingen kunnen van belang zijn omdat het gewrichtskraakbeen wordt verstoord door de breuk. Een juiste positionering is essentieel na een breuk van type 3-groeiplaat. Deze verwondingen hebben ook de neiging oudere kinderen te beïnvloeden.

Type 4 groeischijfbreuk

Type 4 groeischijffracturen beginnen boven de groeischijf, kruisen de groeischijf en verlaten het gewrichtskraakbeen. Deze letsels kunnen het gewrichtskraakbeen aantasten en kunnen de normale groei belemmeren. Een goede positionering is ook van essentieel belang bij fracturen van de type 4-groeischijf en chirurgie kan nodig zijn om de botfragmenten in de juiste positie te houden.

Type 5 groeischijfbreuk

Type 5 groeischijfletsels treden op wanneer de groeischijf wordt verpletterd. Type 5-groeiplaatfracturen dragen de meest zorgwekkende prognose omdat de uitlijning en lengte van botten kan worden beïnvloed. Deze soorten breuken kunnen de groeischijf permanent beschadigen, waardoor een latere behandeling nodig is om de uitlijning van de ledemaat te herstellen.

Behandeling van Salter-Harris fracturen

Behandeling van breuken in de groeiplaat is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type letsel, de ernst van het letsel en de leeftijd van het kind. Veel kinderfracturen worden goed behandeld met een cast, maar vereisen allemaal medische zorg en nazorg om een ​​adequate behandeling en genezing te verzekeren.