Veelvoorkomende symptomen en symptomen van multipel myeloom

Multipel myeloom is een kanker van de plasmacellen in het beenmerg. Plasmacellen vormen een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem. Wanneer deze cellen kwaadaardig worden, produceren ze een tumor, meestal in het bot, maar ook in andere delen van het lichaam.

De vroege symptomen van multipel myeloom kunnen onopgemerkt blijven, omdat ze vaak vaag en niet-specifiek zijn. De ziekte kan ook andere, minder ernstige aandoeningen nabootsen en wordt pas duidelijk na een routine-bloedonderzoek.

Het kennen van de symptomen van multipel myeloom is de beste manier om een ​​diagnose te stellen en vroegtijdig te behandelen wanneer de succespercentages het hoogst zijn.

Vroege symptomen van multipel myeloom

De meest voorkomende symptomen van multipel myeloom zijn botpijn en fractuur. Andere symptomen hebben te maken met complicaties van de ziekte, aangezien deze, direct en indirect, invloed heeft op andere orgaansystemen, waaronder de nieren, de hersenen en het maag-darmkanaal.

Vroege, niet-specifieke symptomen kunnen zijn:

• Vermoeidheid
• Verhoogd of verlaagd plassen
• Rusteloosheid gevolgd door uitputting
• Misselijkheid en overgeven
• Onverklaarbaar gewichtsverlies
• Verhoogde gevoeligheid voor infecties

Elk van deze symptomen zou een bezoek van een arts redelijkerwijs rechtvaardigen, vooral als ze onverklaard, aanhoudend of verslechterend zijn. Onverklaarbaar gewichtsverlies is in het bijzonder een algemeen kenmerk van alle soorten kanker, waaronder multipel myeloom.

Botgerelateerde symptomen

Botpijn is een van de eerste tekenen van multipel myeloom. Lage rugpijn komt vaak voor, hoewel pijn rond de ribben, heupen en zelfs de schedel kan voorkomen. Hoewel botpijn kan worden veroorzaakt door andere niet-kwaadaardige aandoeningen, moet het symptoom altijd een probleem zijn voor jongere personen bij wie botproblemen minder vaak voorkomen.

Een onverklaarde botbreuk is meestal de gebeurtenis die artsen ertoe brengt om multipel myeloom als mogelijke oorzaak te onderzoeken. De wervelkolom, ribben en bekken zijn waar de meeste fracturen optreden als gevolg van degeneratief botverlies (osteoporose) bij mensen met multipel myeloom.

Verhoogd calcium

Verhoogde calciumspiegels in het bloed, ook wel hypercalciëmie genoemd, is ook een teken van multipel myeloom. Omdat myeloomcellen botweefsel afbreken, komt calcium vrij in de bloedbaan, wat de ophoping veroorzaakt.

Symptomen van hypercalciëmie zijn onder andere:

• Misselijkheid
• Verlies van eetlust
• Vermoeidheid en zwakte
• Overmatige dorst of plassen
• Constipatie
• Verwarring
• Nierfalen

Bloedarmoede bij multipel myeloom

Naarmate myelomacellen beginnen te prolifereren in het beenmerg, worden normale cellen geleidelijk uitgeperst. Dit resulteert in de uitputting van rode bloedcellen, genaamd hemoglobine, resulterend in een aandoening die bloedarmoede wordt genoemd.

Hoewel een persoon om een ​​aantal redenen bloedarmoede kan krijgen, leiden begeleidende dalingen van witte bloedcellen en bloedplaatjes artsen meestal tot agressievere onderzoeken.

Symptomen van bloedarmoede zijn onder andere:

• Bleekheid
• Duizeligheid
• Zwakte en vermoeidheid
• Kortademigheid
• Hartkloppingen

Een uitputting van witte bloedcellen kan iemands risico op infecties, waaronder longontsteking en urineweginfecties, verhogen. Een verminderd aantal bloedplaatjes kan een persoon vatbaar maken voor gemakkelijk bloeden.

Nieraandoeningen als symptomen

Hoge niveaus van calcium- en myeloma-eiwit kunnen de nieren beschadigen, omdat ze worden gefilterd uit het bloed en zich ophopen in het vaatstelsel van de nieren. Wanneer dit gebeurt, verliezen de nieren hun vermogen om lichaamsverlies, vocht en bloeddruk te reguleren en uiteindelijk falen.

Veelvoorkomende symptomen van nierfalen zijn:

• Zwelling van de benen en enkels
• Zwakheid
• Verminderd urineren
• Kortademigheid
• Aanhoudende misselijkheid
• Pijn of druk in de borst

Hoewel nierfalen meestal voorkomt bij mensen met gevorderd multipel myeloom, is het ook bekend dat het voorkomt in de vroege stadia van de ziekte.

hyperviscositeit

Verdikt bloed, ook bekend als hyperviscositeit, wordt veroorzaakt door de overmatige ophoping van eiwitten die door kankerachtige plasmacellen worden geproduceerd. Wanneer dit gebeurt, is het bloed resistent tegen doorstroming, wat resulteert in een aantal veelbetekenende symptomen:

• neusbloedingen
• Wazig zicht
• Numbing of tintelingen in de armen of benen
• Hartfalen

Gevoelloosheid en tintelingen

Wanneer de botten van de wervelkolom verzwakt zijn of breken, kunnen ze in elkaar zakken op de zenuwwortels en ze samendrukken. Dit kan leiden tot een aandoening die radiculopathie wordt genoemd. Symptomen zijn onder meer gevoelloosheid, tintelingen en zwakte langs de hele zenuwbaan.

Als het ruggenmerg betrokken is, kan een aandoening die compressie van het ruggenmerg wordt genoemd leiden tot ernstige rugpijn, verlies van blaas of darmcontrole, sensorische stoornissen en beenzwakte. Het wordt beschouwd als een medisch noodgeval en een duidelijk teken van een ernstige aandoening waarbij het skeletale en het zenuwstelsel betrokken zijn.

Een woord van heel goed

De standaarden voor het diagnosticeren van multipel myeloom zijn gecompliceerd met geen enkele laboratoriumtest die in staat is om de ziekte definitief te diagnosticeren. Daarom wordt het opsporen van de eerste tekenen van kanker - of het nu gaat om ongewone bloedtestaflezingen, veranderingen in de gezondheid of onverklaarbare pijn of gewichtsverlies - des te belangrijker bij het bepalen hoe snel u kunt worden gediagnosticeerd en behandeld.

Wanneer het een vroege diagnose betreft, zijn de volgende regels van toepassing:

• Negeer nooit een aanhoudende toestand of beschouw het als "nieuw normaal" als je ouder wordt.
• Ga naar uw arts als u een symptoom ervaart dat u niet kunt verklaren of gewoon niet weggaat.
• Stel op zijn minst een jaarlijks fysiek schema samen met het volledige scala van bloedonderzoeken om eventuele veranderingen die zorgelijk kunnen zijn, op te sporen.