Wat is door inspanning veroorzaakt astma?

Door inspanning geïnduceerde astma of inspanningsgebonden bronchoconstrictie veroorzaakt bronchusvernauwing en astmasymptomen zoals piepende ademhaling, kortademigheid, hoesten en benauwdheid op de borst die zich tijdens de training ontwikkelen. Het treft zeven tot 20 procent van de algemene bevolking.

Hoewel u waarschijnlijk al eerder hebt gehoord van inspanningsastma, verwijst uw astmazorgverlener er waarschijnlijk naar als EIB. Astmaartsen geven de voorkeur aan de term EIB boven inspanningsastma omdat bewegen geen risicofactor is voor astma, maar eerder een op gang brengen.

symptomen

Symptomen van inspanningsastma kunnen zich voordoen kort na een korte periode van inspanning of 10 tot 15 minuten in een langere periode van inspanning. De meest voorkomende symptomen van inspanningsastma zijn:

• Kortademigheid
• Beklemming op de borst
• hoesten

Symptomen verdwijnen meestal met rust in niet meer dan 30 tot 60 minuten. Koud weer verhoogt de frequentie en ernst van de symptomen.

Diagnose

Voor bekende astmapatiënten die typische symptomen ervaren tijdens of na het sporten, zal een arts vaak een vermoedelijke diagnose stellen van inspanningsastma door symptomen met de patiënt te bespreken. Vaak zal een arts geen verdere diagnostische tests zoeken tenzij de door de inspanning geïnduceerde astmasymptomen van de patiënt aanhouden of de door inspanning geïnduceerde astmasymptomen niet worden voorkomen met enkele van de hieronder geschetste maatregelen.

Als u geen astma-diagnose hebt, maar kortademigheid, benauwdheid op de borst en hoesten tijdens of na inspanning ontwikkelt, is nader onderzoek nodig om te zorgen dat de symptomen niet te wijten zijn aan een andere aandoening, zoals hartaandoeningen.

In veel gevallen wordt een vorm van inspanningstesten met spirometrie vóór en na de training gebruikt om een ​​door inspanning geïnduceerde astmodiagnose te bevestigen. Over het algemeen oefent u op een loopband of een stationaire fiets tot u 85 procent van uw verwachte maximale hartslag bereikt. U wordt geacht bewegingsgeïnduceerd astma te hebben als uw FEV1 (geforceerd expiratoir volume) meer dan 10 procent daalt bij inspanning.

Sommige astmazorgverleners kunnen een bronchoprovocatietest aanbevelen, maar dit is niet specifiek voor inspanningsastma. Evenzo worden het meten van piekstromingen vóór en na het sporten niet aanbevolen om door inspanning geïnduceerd astma te diagnosticeren, omdat de resultaten vaak onnauwkeurig zijn.

Andere oorzaken van kortademigheid, benauwdheid op de borst en hoesten die door inspanning geïnduceerd astma nabootsen, moeten ook worden overwogen. Dit is vooral belangrijk als u geen andere astmaklachten vertoont en niet profiteert van sommige van de hieronder beschreven preventieve maatregelen. Andere diagnoses die uw arts kan overwegen, zijn onder andere:

• Stemstoornissen
• Hartfalen
• Coronaire hartziekte
• Brandend maagzuur

het voorkomen

Als u slecht beheerst astma heeft en symptomen ervaart bij lichaamsbeweging, kan het behandelen van het slecht gecontroleerde astma de meest voordelige strategie voor u zijn. Door inspanning geïnduceerde astma kan in het algemeen worden voorkomen door een van de volgende geïnhaleerde medicijnen te gebruiken:

• Snelwerkende bronchodilator: Het gebruik van twee soezen van een snelwerkende rescue-medicatie zoals Albuterol of Formoterol 10 minuten vóór de inspanning kan bewegingsgeïnduceerde astmasymptomen voorkomen.
• Cromolyn sodium (Intal): Cromolyn-natrium kan worden gebruikt om inspanningsastma te voorkomen en kan worden gebruikt in combinatie met een snelwerkend rescue-medicijn.

Voor kinderen en volwassenen die overdag met tussenpozen trainen en vóór elke activiteit geen medicatie kunnen nemen, kan een langwerkende bronchodilatator (LABA) of leukotrieenremmer worden gebruikt:

• Langwerkende luchtwegverwijders: LABA's zoals Salmeterol en Formoterol, hoewel niet aanbevolen als de enige behandeling voor astma, kunnen worden gebruikt voor inspanningsastma. Salmeterol en Formoterol moeten respectievelijk 30 en 5 minuten vóór de training worden ingenomen. Noch moet vaker worden gebruikt dan om de 12 uur.
• Leukotriene-remmers: Leukotriene-remmers zoals Montelukast (Singulair) en Zafirlukast (Accolate) kunnen worden gebruikt om door inspanning geïnduceerde astmasymptomen te voorkomen bij patiënten die langere perioden van bescherming nodig hebben of problemen hebben met het gebruik van inhalatoren. Als u na het begin van de oefening last krijgt van piepende ademhalingssymptomen of bronchoconstrictie, of als u vergeet om medicatie te nemen voordat u begint met sporten, dan wilt u uw reddingsinhalator gebruiken en uw astma-actieplan volgen.