Niet-aanhoudende ventriculaire tachycardie (NSVT)

Tachycardie is een term die wordt gebruikt om een ​​abnormaal snelle hartslag te beschrijven die wordt veroorzaakt door onregelmatige elektrische impulsen in de kamers van het hart. Wanneer het voorkomt in de lagere kamers van het hart (de kamers), wordt dit ventriculaire tachycardie genoemd. Ventriculaire tachycardie die binnen 30 seconden vanzelf stopt, wordt niet-aanhoudende ventriculaire tachycardie (of NSVT) genoemd. Elke ventriculaire tachycardie wordt beschouwd, op zijn minst potentieel, als een gevaarlijke hartritmestoornis.

Omdat NSVT niet aanhoudt, is het aanzienlijk minder gevaarlijk dan een aanhoudende ventriculaire tachycardie (SVT) en kan het volledig goedaardig blijken te zijn. Toch kan NSVT potentieel zorgwekkende symptomen veroorzaken en een verhoogd hartrisico aangeven.

symptomen

De formele definitie van NSVT is een episode van ventriculaire tachycardie met een hartslag van ten minste 120 slagen per minuut, die minimaal drie slagen duurt en minder dan 30 seconden aanhoudt.

Meestal veroorzaakt NSVT helemaal geen symptomen of veroorzaakt het gewoon hartkloppingen. Maar af en toe kan NSVT duizeligheid of, in zeldzame gevallen, syncope (verlies van bewustzijn) veroorzaken.

Omdat NSVT vaak geen alarmerende symptomen produceert, wordt het meestal incidenteel ontdekt, tijdens het opnemen van een elektrocardiogram (ECG) of tijdens een andere vorm van hartmonitoring.

Oorzaken

Er zijn drie redenen waarom NSVT belangrijk is:

• Ten eerste kan de NSVT zelf lastige symptomen veroorzaken.
• Ten tweede kan dit duiden op de aanwezigheid van een eerder onbekende onderliggende hartaandoening.
• Ten derde kan de aanwezigheid van NSVT wijzen op een elektrische instabiliteit die erger kan worden, wat leidt tot nog gevaarlijkere aritmieën zoals ventriculaire fibrillatie.

Als u de diagnose NSVT krijgt, is het vooral belangrijk voor uw arts om een ​​hartonderzoek uit te voeren om te zoeken naar een onderliggende hartaandoening.

De soorten hartziekten die het meest worden geassocieerd met NSVT zijn coronaire hartziekte (CAD) en hartfalen als gevolg van gedilateerde cardiomyopathie. NSVT wordt ook gezien bij hypertrofische cardiomyopathie en hartklepaandoeningen (vooral aortastenose en mitrale regurgitatie).

De meeste van deze aandoeningen kunnen worden uitgesloten met een echocardiogram, maar een stressthalliumtest kan ook nuttig zijn als u risicofactoren voor CAD hebt.

Soms wordt NSVT veroorzaakt door hartaandoeningen die niet zijn geassocieerd met structurele hartaandoeningen (dat wil zeggen, hartziekten die de anatomie van het hart niet veranderen). De meest voorkomende van deze aandoeningen is repetitieve monomorfe ventriculaire tachycardie (RMVT). RMVT is een zeldzame aangeboren aandoening waarbij het elektrische systeem van het hart betrokken is, dat geen structurele veranderingen veroorzaakt die met een echocardiogram kunnen worden gedetecteerd.

Stoornissen zoals deze die NSVT produceren, worden meestal gediagnosticeerd wanneer een arts specifieke kenmerken van de aritmie op het ECG opmerkt.

Diagnose en behandeling

In de meeste gevallen is NSVT voornamelijk significant als een indicator dat een onderliggende hartaandoening aanwezig kan zijn. Als later hartaandoeningen worden ontdekt, moet de behandeling daarop worden gericht.

Als er geen onderliggende hartaandoening wordt gevonden, verhoogt de NSVT over het algemeen het risico van een hartstilstand niet meetbaar, en vanuit strikt medisch oogpunt is het vaak zo dat behandeling niet nodig is.

NVST vormt een verhoogd risico op hartstilstand en een plotselinge dood als het optreedt in combinatie met coronaire hartziekte of hartfalen. Dit geldt vooral voor mensen met hypertrofische cardiomyopathie (een abnormaal dikke hartspier).

Met dat gezegd zijnde, is het risico meer gerelateerd aan de verminderde doorstroming van het bloed uit de linker hartkamer (de ejectiefractie dan de aanwezigheid van NSVT.) Om het risico te verminderen, wordt een implanteerbare defibrillator sterk aanbevolen.

Het hebben van NSVT verandert niets aan de prognose van hartklepaandoeningen, waaronder mitralisklepprolaps, en in deze omstandigheden mag het in het algemeen geen factor zijn bij het nemen van behandelbeslissingen.

Jongeren met veel NSVT en geen structurele hartaandoeningen moeten worden doorverwezen naar een hartelektrofysioloog (een hartritmespecialist) om te worden beoordeeld op RMVT en andere aangeboren aandoeningen die deze aritmie kunnen veroorzaken. Dit soort aritmieën kan vaak worden behandeld met ablatietherapie.

medicijnen

Als medicamenteuze therapie wordt gebruikt, zullen de meeste artsen beginnen met het gebruik van bètablokkers en vervolgens calciumkanaalblokkers, omdat deze geneesmiddelen de symptomen soms kunnen verminderen en relatief veilig zijn.

Helaas zijn de gebruikte anti-aritmische middelen die SVT behandelen vaak niet effectief bij de behandeling van NSVT en kunnen ze erger symptomen veroorzaken dan de aandoening zelf, waaronder angina (pijn op de borst), duizeligheid en bradycardie (abnormaal trage hartslag).

Als echter echte anti-aritmische geneesmiddelen worden overwogen, moet het gebruik ervan bijna altijd worden geregisseerd door een elektrofysioloog van het hart.

Een woord van heel goed

Waar het op neer komt, is dat het belang van NSVT vaak niet over de NSVT zelf gaat. In plaats daarvan gaat het vaak om het feit dat de NSVT een aanwijzing kan zijn voor een onderliggend hartprobleem dat moet worden geëvalueerd en behandeld. Dit betekent dat iedereen die NSVT blijkt te hebben, op zijn minst een baseline-cardiale beoordeling moet hebben om te zoeken naar mogelijke onderliggende oorzaken.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Raadpleeg uw arts als u last heeft van pijn op de borst, duizeligheid, kortademigheid of als uw hart ook maar even voorbijraast. Bel 911 of zoek spoedeisende hulp als u problemen heeft met ademhalen of pijn op de borst gedurende meer dan een paar minuten.

Oorzaken van hartkloppingen