Begaafde kinderen creëren door middel van de natuur of opvoeding

De kwestie van de natuur versus opvoeding bij het creëren van hoogbegaafdheid is een oude. Tegenwoordig geloven echter veel mensen dat iemand een begaafd kind kan creëren. Ouders die hun kinderen een voorsprong op de concurrentie willen geven, kopen allerlei educatieve materialen, waaronder cd's met Mozarts muziek om te spelen voor hun baby's of zelfs voor hun ongeboren kinderen die zich nog in de baarmoeder bevinden.

Is dit soort instructie nuttig? Werkt het? Niet echt. Denk er over na. Als we kinderen slimmer zouden kunnen maken door hen in de vroege kindertijd de juiste instructie te geven, zouden we maar heel weinig kinderen met een verstandelijke beperking hebben. Alles wat we zouden moeten doen is een beetje Mozart spelen, wat Baby Einstein-dvd's kopen en flashcards gebruiken. We zouden een land van schitterende kinderen kunnen hebben. Het zou voor ons goedkoper kunnen zijn om elk paar met een nieuwe baby een set van deze materialen te kopen dan het te betalen voor programma's zoals vereist door de No Child Left Behind Act.

Intelligentie als een rubberen band

Het is waarschijnlijk gemakkelijker om de invloeden van de natuur en de opvoeding te begrijpen als we intelligentie als een rubberen band beschouwen. Denk aan elastiekjes. Ze zijn er in verschillende maten: sommige zijn vrij klein, terwijl andere vrij groot zijn. Ieder van ons wordt geboren met een bepaalde hoeveelheid intelligentie; zie het gewoon als een bepaald elastiekje. Dat is het natuurgedeelte. Als we die intelligentie koesteren, kunnen we hem helpen ontwikkelen. Dat zou het equivalent zijn van het uitrekken van de rubberen band. Een begaafd kind heeft intelligentie die gelijk is aan een grote rubberen band. Andere kinderen hebben kleinere elastiekjes

De natuur verzorgen en de rubberen band strekken

Hoewel materialen zoals flash-kaarten en educatief speelgoed en games mogelijk geen begaafd kind maken, is het toch een goed idee om ze te gebruiken als je kind ze leuk vindt. Ze kunnen worden gebruikt om uw kind te voeden, niet te duwen. Wanneer het natuurlijke vermogen van een kind wordt gevoed, strekken we in feite de elastiek uit waarmee ze zijn geboren. Ons doel bij elk kind zou moeten zijn om hun rubberen band zo veel mogelijk uit te rekken.

Er is natuurlijk een limiet aan hoeveel we een rubberen band kunnen spannen. We kunnen een grote rubberen band veel verder strekken dan dat we een kleine rubberen band kunnen spannen, en we kunnen een kleine rubberen band niet groot maken. Hoewel ze er misschien hetzelfde uitzien, zijn ze dat niet.

De noodzaak voor uitdaging

Als we een begaafd kind uitdagen, strekken we zijn of haar intelligentie uit. Hetzelfde geldt voor elk kind. Hoe meer we dat kind uitdagen, hoe meer we de intelligentie uitrekken.

Stel je een grote rubberen band en een middelgrote rubberen band voor. Stel je voor dat je de middelgrote rubberen band uitrekt en niets doet met de grote rubberen band. Je zou kunnen eindigen met twee elastiekjes die dezelfde maat lijken te hebben. De middelgrote rubberen band ziet er misschien zelfs groter uit dan de grote rubberen band!

Dit is wat er gebeurt met een hoogbegaafd kind dat niet wordt uitgedaagd in vergelijking met een gemiddeld kind dat dat wel is. Op school lijken de twee kinderen op elkaar. Het gemiddelde kind lijkt misschien zelfs intelligenter te zijn. Het begaafde kind heeft echter nog steeds een grotere rubberen band. De twee elastiekjes zelf zijn nog steeds anders. Een uitgerekte rubberen band en een uitgerekte rubberen band zien er niet allemaal hetzelfde uit, hoewel de maat dezelfde lengte heeft.

Ons doel is om onze kinderen uit te dagen, ongeacht hoe slim ze zijn, en om hun geest zo goed mogelijk uit te dagen. We zijn misschien niet in staat om van elk kind een begaafd kind te maken, maar we kunnen elk kind zeker uitdagen, zodat hij of zij een maximaal potentieel bereikt.