Hoe schimmelinfecties worden behandeld en gediagnosticeerd

Veel mensen hebben verdikte, verkleurde teennagels en vingernagels en ongeveer 50 procent van deze abnormale nagels zijn het gevolg van een schimmelinfectie van het nagelbed, de matrix of de nagelplaat. Het schimmelorganisme dat verantwoordelijk is voor de meeste schimmelnagelinfecties is Trichophyton rubrum. De medische termen voor dit type schimmelinfectie zijn onychomycose of tinea unguium.

Hoe het eruit ziet

Er zijn vier verschillende soorten onychomycose en ze worden geclassificeerd door het deel van de nagel dat betrokken is. De meest voorkomende infectie is het einde van de nagel - wanneer de schimmels het hyponychium binnenvallen.

Aanvankelijk splitst de nagelplaat zich van het nagelbed, een proces dat onychomycose wordt genoemd. Vervolgens wordt het uiteinde van de nagel geel of wit en ontwikkelt keratine-afval zich onder de nagel, waardoor er verdere scheiding optreedt. De schimmel groeit vervolgens in de nagel waardoor deze broos en verkruimeld wordt.

Risicofactoren

Het volgende zijn gevallen die een schimmelinfectie bevorderen of de groei van schimmels bevorderen.

• Strak schoeisel bevordert een verdringing van de tenen, waardoor de tenen warm en vochtig blijven - een perfecte omgeving voor schimmels om te groeien.
• Oefening kan een herhaald klein trauma aan het hyponychium veroorzaken, waardoor schimmels kunnen binnendringen.
• Gemeenschappelijke douches kunnen de voeten blootstellen aan schimmels.
• Ziekten die het immuunsysteem beïnvloeden, zoals AIDS en diabetes, kunnen het starten van een schimmelinfectie vergemakkelijken.

Diagnose van Onychomycosis

Niet elke verdikte, verkleurde nagel is een schimmelinfectie. Andere ziekten die verdikte nagels kunnen veroorzaken zijn psoriasis, eczeem en lichen planus. Het is belangrijk dat schimmelinfectie-infecties goed worden gediagnosticeerd omdat behandeling langdurig en duur is.

Schimmelnagelinfecties worden gediagnosticeerd door een monster van het puin onder de nagel te nemen. De meest schimmelelementen bevinden zich onder de nagel en het dichtst bij de huid, daarom moet de nagel worden getrimd voordat een monster wordt genomen.

Er zijn twee tests die worden gebruikt om een ​​schimmelnagelinfectie te diagnosticeren:

• De KOH-test
• Een schimmelcultuur

De KOH-test heeft het voordeel dat deze snel kan worden uitgevoerd. Een schimmelcultuur duurt drie tot vier weken om terug te komen, maar kan het exacte schimmelorganisme identificeren als er enige twijfel is.

Drie soorten behandelingen

De behandeling van onychomycose is duur en langdurig. Het vereist een toezegging van de patiënt om enkele maanden medicijnen te gebruiken.

Helaas behandelen topicale preparaten (medicijnen die u op het nageloppervlak aanbrengt) schimmelinfecties niet effectief. De FDA heeft een nagellak met de naam ciclopirox (Penlac) goedgekeurd voor schimmelinfectie door spijkers, maar deze is zelden effectief. Het kan echter een optie zijn voor mensen die geen orale antischimmelmiddelen kunnen nemen (pillen die u via de mond inneemt).

Er zijn drie effectieve orale antischimmelmedicijnen - twee die door de FDA zijn goedgekeurd voor schimmelinfectie door de nagels en een die niet specifiek door de FDA is goedgekeurd voor nagelinfecties.

Alle drie de medicijnen hebben aanzienlijke bijwerkingen en werken samen met veel medicijnen. Iedereen die orale antischimmelmiddelen gebruikt, moet periodiek laboratoriumonderzoek laten doen om de lever- en bloedcelfunctie te controleren. De orale antischimmelmedicijnen worden in de nagel verwerkt - daarom blijven ze werken, zelfs nadat de medicatie is stopgezet. Geen van de orale antischimmelmiddelen kan tijdens de zwangerschap worden ingenomen.

• Terbinafine (Lamisil) is FDA-goedgekeurd voor de behandeling van schimmelinfecties door de nagels en is 70 tot 90 procent effectief bij gebruik zoals voorgeschreven. Terbinafine werkt samen met een paar andere geneesmiddelen, met name cafeïne en cimetidine. De gebruikte dosis is eenmaal per dag 250 milligram gedurende zes weken voor vingernagelinfecties en 12 weken voor teennagelinfecties.
• Itraconazol (Sporanox) is ook door de FDA goedgekeurd om onychomycose te behandelen en is 70 tot 80 procent effectief. Itraconazol interageert met veel medicijnen en moet met voedsel worden ingenomen. Itraconazol kan dagelijks worden ingenomen of als pulstherapie. De dagelijkse dosis is 200 milligram eenmaal daags gedurende zes weken voor vingernagelinfecties en 12 weken voor teennagelinfecties. De pulsdosering is 200 milligram tweemaal daags gedurende een week per maand, twee of drie maanden herhaald.
• Fluconazol (Diflucan) is niet goedgekeurd door de FDA om schimmelinfectieinfecties te behandelen, maar is een effectief middel tegen schimmelinfecties. Het voordeel van fluconazol is dat het lang in het lichaam blijft en slechts wekelijks moet worden ingenomen. Uit eerste onderzoeken blijkt dat fluconazol 72 tot 89 procent effectief is. De gebruikte dosering is eenmaal per week 450 milligram gedurende vier tot negen maanden.

Een woord van heel goed

Als jij of een geliefde een schimmelinfectie van de nagel heeft, ben je niet de enige. In feite treft onychomycose tot 10 procent van de algemene bevolking.Mannen hebben meer kans om ze te krijgen dan vrouwen, en de kans op het ontwikkelen van een verhoogt met de leeftijd. Dat gezegd hebbende, zorg ervoor dat u een juiste diagnose krijgt, door uw primaire zorgverlener of door een dermatoloog (een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van de huid en nagels).