Wanneer moeten baby's in hun eigen kamer slapen?

Een van de belangrijkste dingen voor elke nieuwe ouder is het leren van de beste manier om hun baby 's nachts te laten slapen. Ik bedoel, laten we wel wezen - slaap is een kostbaar goed voor baby's en hun ouders, toch? Dus tips voor baby's slapen zijn altijd een goed idee. Maar er is slechts een klein, klein probleempje als het gaat om baby's en slapen. Niemand lijkt het wel eens over de beste manier om baby's in slaap te krijgen.

Om te beginnen bestaat er niet zoiets als een 'beste' manier om baby's te laten slapen, omdat alle baby's anders zijn en andere slaapbehoeften hebben. Sommige baby's slapen 's nachts vanaf de geboorte languit, terwijl anderen meer complexe medische behoeften hebben en' s nachts misschien niet lang kunnen slapen.

Een ander probleem dat de ouders heeft bemoeid bij het nemen van beslissingen over baby's slaap, is dat ze mogelijk tegenstrijdig advies van deskundigen krijgen waar baby's zouden moeten slapen. Eerder adviseerden artsen dat baby's een kamer moesten delen, maar geen bed met hun ouders. Dit betekende het hebben van een wieg of een box in de kamer van een ouder, maar niet samen slapen. Maar nu, een studie uit 2017 in Kindergeneeskunde en aanbevelingen van de American Academy of Pediatrics (AAP) zeggen dat advies mogelijk verouderd is.

Moeten baby's in hun eigen kamer slapen?

Van 2011 tot 2016 heeft de American Academy of Pediatrics geadviseerd dat baby's een kamer delen, maar geen bed, als onderdeel van veilige slaapmethoden om te proberen SIDS en slaapgerelateerde sterfgevallen te voorkomen. Maar nu zegt de AAP dat het eigenlijk niet zo eenvoudig is. En in feite bevelen ze nu aan dat het eigenlijk beter kan zijn voor baby's om hun eigen kamer te hebben vanaf de leeftijd van 4 maanden oud.

De eerste reden dat het hebben van een eigen kamer nuttig zou kunnen zijn, is dat - volgens het onderzoek van 2017 - baby's met aparte kamers eigenlijk langer sliepen dan baby's die een kamer met hun ouders deelden. Na 4 maanden sliep een baby gemiddeld 46 minuten langer, na 9 maanden, 40 minuten langer en na 30 maanden sliepen zuigelingen die eerder in hun eigen kamer sliepen ook meer.

En hoewel een paar minuten hier en daar misschien niet zo geweldig klinken, benadrukt de AAP dat slaap altijd een groot probleem is. Niet genoeg slaap krijgen is in verband gebracht met veel negatieve uitkomsten, zoals een slechte fysieke, cognitieve en emotionele ontwikkeling, evenals relaties met ouders. Er is ook aangetoond dat slaapgewoonten die als kind zijn ingesteld, de neiging hebben om later in de kindertijd te blijven, dus het is belangrijk om al vroeg veilige slaapmethoden te gebruiken.

Kan ouder-babykamer delen gevaarlijk zijn?

Naast het feit dat het delen van kamers misschien minder slaap betekent voor zowel ouders als baby's, ontdekte de studie ook dat het delen van de kamer mogelijk verband houdt met bepaalde gevaren. Ze ontdekten dat het delen van een kamer in feite verband hield met onveilige slaapmethoden die eerder verband hielden met slaapgerelateerde sterfgevallen bij baby's.

Dit kan zijn omdat ouders en zorgverleners vaker onveilige slaapmethoden gebruiken, zoals de baby in hun eigen bed leggen of in slaap vallen met de baby tijdens een voeding als de baby op hun kamer is in plaats van zijn of haar eigen kamer. Ze ontdekten bijvoorbeeld dat baby's die een kamer deelden 4 maal meer beddeling hadden dan baby's in hun eigen kamer.

Een woord van heel goed

Elke baby is anders, dus elke familie moet rekening houden met hun eigen behoeften voordat ze beslissen welke slaapomgeving het beste is voor hun baby. Niet alle gezinnen hebben bijvoorbeeld een keuze over het delen van kamers omdat ze simpelweg niet de ruimte hebben.

De laatste aanbevelingen van de American Academy of Pediatrics moedigen ouders echter aan om hun kamer te delen met hun baby's in de leeftijd van 4 tot 9 maanden oud. Je baby zijn of haar eigen kamer geven om te slapen na de leeftijd van 4 maanden, en zeker zijn om veilige slaapgewoonten te oefenen, zou voor iedereen hetzelfde kunnen zijn, wat altijd een goede zaak is. U moet met uw arts praten over wat de veiligste keuze is voor u en uw baby.