Hoe samenstelling van het lichaam wordt gemeten bij kinderen

Als u het gewicht van uw kind in de gaten houdt of hem tracht te helpen af ​​te vallen, kunt u zich afvragen welke hulpmiddelen tot uw beschikking staan ​​naast de metingen van de body mass index (BMI). Aangezien BMI lichaamsvet niet rechtstreeks berekent, en het ook de magere lichaamsmassa niet meet - het weerspiegelt eenvoudig het gewicht van een kind ten opzichte van zijn lengte - wilt u misschien andere technieken overwegen. Er wordt immers steeds meer erkend dat de hoeveelheid lichaamsvet en vetvrije massa van een kind van invloed kan zijn op zijn huidige gezondheids- en toekomstige gezondheidsrisico's. Maar de technieken die voor volwassenen beschikbaar zijn, zijn niet altijd geschikt voor kinderen. Hier is een blik op de opties.

Low-tech maatregelen

Tailleomtrek: Om erachter te komen of uw kind afslankt, vooral als hij in de hoogte groeit, kan het nuttig zijn om een ​​flexibel meetlint tevoorschijn te toveren. Je kunt het gebruiken om de omtrek van de taille van je kind te meten (het smalste deel van de buik tussen de onderste rib en de bovenkant van het heupbeen). In een onderzoek met 201 kinderen in de leeftijd tussen 7 en 17, ontdekten onderzoekers van de Universiteit van Cincinnati dat het sterkste verband tussen de vetverdeling de tailleomtrek was, waardoor het de beste eenvoudige techniek was om de lichaamsvetverdeling te meten.

Huidplooidikte: Met behulp van een set remklauwen om de dikte van de huid op verschillende punten op het lichaam te meten, kan deze techniek relatieve "vetheid" en geïsoleerde vetafzettingen bij kinderen en volwassenen beoordelen. Hoewel deze techniek kan worden gebruikt om veranderingen in een bepaald kind te beoordelen, moeten er nog steeds bruikbare referentiegegevens worden ontwikkeld om een ​​kind met zijn leeftijdsgenoten te vergelijken. Nog een beperking: het kan niet worden gebruikt om de algehele vetvrije (of magere) massa te beoordelen.

Bio-elektrische impedantie-analyse (BIA): Deze techniek maakt gebruik van elektroden die op de pols en de enkel worden geplaatst om een ​​kleine elektrische stroom door het lichaam te laten lopen om te bepalen hoeveel weerstand het doorkruist. Hoe meer lichaamsvet er is, hoe moeilijker het is dat de stroom door het lichaam stroomt. In het verleden was de nauwkeurigheid van BIA-apparaten slecht - ze kunnen worden scheefgetrokken door alleen waterretentie, maar de technologie is aan het verbeteren.

High-tech methoden

X-ray absorptiometrie met dubbele energie (DXA): Terwijl DXA-scans, die op röntgenfoto's berusten, werden ontwikkeld om de botmineraaldichtheid te meten bij volwassenen met een verhoogd risico op osteoporose, kunnen ze ook worden gebruikt om lichaamsvet en vetvrije massa te berekenen bij kinderen vanaf 4 jaar oud. Dit kan handig zijn om te meten of gewichtsverlies vergezeld gaat van veranderingen in vetvrije massa en vetmassa. Een onderzoek uit 2013 in het Verenigd Koninkrijk wees uit dat DXA de meest accurate methode was, in vergelijking met de andere technieken die hier worden beschreven, voor het bepalen van de vetmassa en vetvrije massa bij kinderen.

plethysmografie: Met deze techniek zit een kind ongeveer 5 minuten in een eivormige cocon terwijl lucht zachtjes om hem heen wordt geblazen om de vet- en vetvrije massa te meten. In een onderzoek waarin verschillende methoden voor het beoordelen van veranderingen in de lichaamssamenstelling van kinderen werden vergeleken, vonden onderzoekers van het National Institute of Child Health and Human Development van de National Institutes of Health dat luchtverplaatsing plethysmografie beter presteerde in het meten van veranderingen in het lichaamsvet van kinderen dan BIA- of huidplooidikte. maar het was niet zo goed als DXA.

Magnetic resonance imaging (MRI): Een techniek die gebruik maakt van een magnetisch veld en radiogolven om beelden van lichaamsweefsels en organen in het lichaam te produceren, is beter dan andere technieken bij het schatten van regionale lichaamssamenstelling, vooral vet in de buik. Het nadeel is: het is erg duur en het is niet geschikt voor jonge kinderen die moeite hebben met het meetprotocol (ze moeten erg stil blijven terwijl ze zich in de buisvormige machine bevinden).

Je kunt het beste doen om de verschillende opties met de kinderarts van je kind te bespreken. Op deze manier kunt u uitvinden welke het meest logisch is voor zijn toestand en uw zorgen - en welke beschikbaar zijn in een klinische omgeving bij u in de buurt.