Flaptechnieken die worden gebruikt in reconstructieve plastische chirurgie

Een flap is een stukje weefsel dat nog steeds aan het lichaam is bevestigd door een hoofdslagader en ader of aan de basis. Dit stuk weefsel met de daaraan bevestigde bloedtoevoer wordt gebruikt in reconstructieve chirurgie door in een ontvanger site (geblesseerd gebied waarop een flap of transplantaat wordt geplaatst). Soms bestaat de flap alleen uit huid en vetweefsel, maar een flap kan ook spieren van de donor site (het gebied waaruit de flap is geheven).

Wie heeft er flapoperatie nodig?

Als u weefselverlies hebt geleden op enig deel van uw lichaam, bent u mogelijk kandidaat voor een flapoperatie. Dit type reconstructieve plastische chirurgie wordt meestal gebruikt om defecten te herstellen die zijn achtergelaten na traumatisch letsel of borstamputatie. Kleppentechnieken kunnen ook uitstekende resultaten opleveren bij gezichtsreconstructie na excisie van huidkanker.

Soorten flappen

Er zijn zoveel soorten flappen als er soorten verwondingen zijn waarvoor het gebruik van een flap nodig kan zijn. Flappen komen van veel verschillende locaties en worden op veel verschillende manieren gebruikt om het gewenste resultaat te bereiken. Flappen die worden gebruikt voor reconstructieve plastische chirurgie kunnen echter worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën.

Local (Pedicled) Flap: Weefsel wordt vrijgemaakt en geroteerd of op de een of andere manier verplaatst van een aangrenzend gebied om het defect te dekken, maar blijft aan de basis aan het lichaam vastzitten en heeft bloedvaten die de flap van de donorplaats binnenkomen. Het vereiste type klepbeweging bepaalt welk van de vier hoofdtypen lokale flappen wordt gebruikt.

De vier hoofdtypen lokale flappen omvatten de opbouw flap (beweegt direct naar voren zonder zijwaartse beweging), de rotatieflap (draait rond een draaipunt om in een aangrenzend defect te worden gepositioneerd), de omslagklep (beweegt zijdelings ten opzichte van een draaipunt dat moet worden gepositioneerd in een aangrenzend defect) en de interpolatieflap.

De interpolatieflap verschilt van de andere omdat deze roteert rond een draaipunt om te worden gepositioneerd in een nabijgelegen (maar niet aangrenzend) defect. Het resultaat is dat een deel van de flap boven of onder een gedeelte van intact weefsel passeert en een soort "huidbrug" vormt. Dit type flap is bedoeld om in een volgende procedure in secties te worden gescheiden (gescheiden) van de donorplaats.

Gratis flap: Weefsel van een ander deel van het lichaam wordt losgemaakt en getransplanteerd naar de ontvangende locatie en de bloedtoevoer wordt chirurgisch opnieuw verbonden met bloedvaten grenzend aan de wond.

Kleprisico's en complicaties

Complicaties mogelijk bij flap-chirurgie omvatten algemene chirurgische risico's, zoals:

• infectie
• ongunstige littekens en / of verkleuring van de huid
• overmatig bloeden of hematoom
• huid- of vetnecrose (weefselsterfte)
• slechte wondgenezing of wondscheiding
• bloedproppen
• anesthesie risico's
• diepe veneuze trombose
• hart- en longcomplicaties
• aanhoudend oedeem (zwelling) of vochtophoping
• aanhoudende pijn
• tijdelijke of permanente verandering / verlies van huidsensatie
• onbevredigende esthetische resultaten die een revisionale operatie vereisen
• breuk of lekken van de expander

Bel uw chirurg onmiddellijk als u last heeft van pijn op de borst, kortademigheid, ongebruikelijke hartslag, overmatig bloeden.

Waarom een ​​flap gebruiken in plaats van een huidtransplantatie?

Omdat flappen hun eigen bloedtoevoer hebben, zijn ze veerkrachtiger dan huidtransplantaties en produceren ze meestal veel betere resultaten vanuit cosmetisch oogpunt omdat ze een betere overeenkomst kunnen bieden voor huidtint en textuur. Huidkleppen zijn ook een betere keuze wanneer weefsel "bulk" nodig is om contourfouten te vullen. In gevallen waar er zeer grote gebieden van weefselverlies zijn geweest, kan echter het gebruik van een huidtransplantaat noodzakelijk zijn.

Waarom een ​​flap gebruiken in plaats van weefseluitbreiding?

Terwijl weefselexpansie superieure resultaten kan opleveren in termen van het matchen van huidskleur, textuur en gevoel, heeft het zijn nadelen. Weefseluitbreiding vereist altijd ten minste twee chirurgische procedures, plus herhaalde bezoeken aan uw chirurg om de expander verder op te blazen. In de tussentijd wordt de uitbreiding op zijn plaats gelaten, waardoor er in veel gevallen een lelijke bobbel onder de huid ontstaat waar de uitbreiding wordt geplaatst. In het geval van borstreconstructie kan dit extra volume echter wenselijk zijn.

Zie voor en na foto's van reconstructie na huidkanker met flaptechnieken.