Dronedarone voor A-Fib: een niet-giftige behandeling?

Dronedarone (Multaq) is een antiaritmicum dat is ontwikkeld voor de behandeling van atriale fibrillatie. In hun zoektocht naar een veilige en effectieve drug voor deze aandoening, hebben farmaceutische bedrijven lang hun heilige graal voorgesteld: een medicijn dat even effectief is als amiodaron, maar zonder zijn unieke toxiciteit. Dronedarone is ontwikkeld door Sanofi (de makers van amiodaron) specifiek in de hoop die heilige graal te creëren.

effectiviteit

Zoals antiarrhythmica gaan, is dronedarone redelijk effectief bij de behandeling van atriale fibrillatie. Helaas zegt dit niet zoveel. Verschillende klinische onderzoeken hebben aangetoond dat dronedarone matig effectief is in het handhaven van een normaal ritme bij mensen die atriale fibrillatie hebben gehad.

Specifiek is aangetoond dat dronedarone significant effectiever is dan placebo. Toch had 64% van de patiënten die met dronedarone werden behandeld, recidiverende atriale fibrillatie tijdens het eerste jaar van de behandeling. Daarentegen had 75% van de patiënten die placebo kregen recidiverende atriale fibrillatie. Deze bescheiden verbetering is ongeveer gelijk aan die van de meeste andere anti-aritmische geneesmiddelen - nogmaals, het zegt niet zoveel.

In een klinisch onderzoek waarin de werkzaamheid van dronedarone werd vergeleken met amiodaron, bleek dronedarone inferieur te zijn aan zijn "ouder" -geneesmiddel. 64% van de mensen met atriale fibrillatie behandeld met dronedarone had recidiverende atriale fibrillatie op een jaar, vergeleken met "slechts" 42% van degenen behandeld met amiodaron.

Hoe goed is Dronedarone verdragen?

Dronedarone is een derivaat van amiodaron, het meest effectieve, maar meest toxische, antiaritmische medicijn dat tot nu toe is ontwikkeld. In tegenstelling tot amiodaron, bevat dronedarone geen jodiumatomen. Er wordt aangenomen dat het jodium in amiodaron enkele van de opvallende toxische effecten van het medicijn produceert, in het bijzonder de schildkliertoxiciteit die met het medicijn wordt waargenomen en misschien de toxiciteit van de long.

En het blijkt dat dronedarone het brede spectrum van unieke toxiciteiten die geassocieerd zijn met amiodaron niet vertoont. Levertoxiciteit is echter gemeld met dronedarone en enkele gevallen van longtoxiciteit zijn ook waargenomen. Mensen die lever- of longproblemen hebben gehad met amiodaron, mogen dronedarone niet krijgen.

Studies hebben gesuggereerd dat mensen met hartfalen, of die ventriculaire ejectiefracties hebben achtergelaten van 35% of minder, een verhoogd risico op overlijden hebben bij het gebruik van dronedarone. Dronedarone mag niet worden gebruikt bij mensen met deze aandoeningen.

De andere bijwerkingen van dronedarone lijken relatief goedaardig te zijn. De meest voorkomende gemelde bijwerkingen zijn diarree of misselijkheid, trage hartslag en uitslag.

Het komt neer op

Zoals alle anti-aritmica, moet dronedarone met voorzichtigheid worden gebruikt. Het aanbevolen gebruik ervan is om te helpen een normaal hartritme te behouden bij patiënten die afleveringen van atriale fibrillatie hebben gehad. Als atriale fibrillatie optreedt tijdens het gebruik van dronedarone, moet het medicijn worden gestopt en een andere behandelingsstrategie worden gekozen.

Het medicijn kan het beste worden gebruikt bij jongere mensen die alleen intermitterende boezemfibrilleren hebben en die anders een gezond hart hebben.

Lees meer over de behandeling van atriale fibrillatie.

Een woord van heel goed

Zoals het is gebleken, is dronedarone niet de heilige graal. Inderdaad, het verhaal met dit medicijn is hetzelfde verhaal dat vele malen is gehoord met anti-aritmica - aanvankelijke opwinding, gevolgd door ultieme teleurstelling. Als een groep, anti-aritmica zijn slechts matig effectief, maar behoren tot de meest toxische geneesmiddelen in de geneeskunde.Ze moeten alleen worden gebruikt na zorgvuldige afweging van alle alternatieven, en wanneer de potentiële voordelen duidelijk opwegen tegen de zeer reële risico's.