Hoe te weten of u bloedingen krijgt als gevolg van een miskraam

Waarom zou u weten dat een bloeding of zware bloeding geassocieerd is met een miskraam? Wanneer bloeit normaal en wanneer is het te veel? Wat zijn de mogelijke oorzaken van bloedingen tijdens een miskraam, hoe wordt het behandeld en wat zijn de mogelijke complicaties?

Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de tekenen en symptomen van overmatig bloedverlies, zodat u meteen medische hulp kunt inroepen indien nodig. Bloeding tijdens en na een miskraam is zeer ongebruikelijk, maar is een belangrijke oorzaak van sterfte in verband met miskramen, met name in het tweede trimester, miskramen.

Bloeden als gevolg van een miskraam

Bloeden is normaal na een miskraam, maar hoe kun je weten hoeveel bloedingen teveel zijn?

Miskraam wordt gedefinieerd als zwangerschapsverlies dat optreedt vóór week 20 van de zwangerschap en voordat een foetus buiten de baarmoeder zou kunnen overleven. Wanneer een zwangerschap op enig moment verloren gaat tussen een gemiste periode en 20 weken, hebben de bloedvaten in de baarmoeder zich verspreid en is weefsel opgebouwd om de zwangerschap te ondersteunen. Wanneer een miskraam optreedt, wordt dit materiaal doorgegeven.

Tijdens een "normale" miskraam is vaginale bloeding meestal zwaarder dan een typische menstruatie, dus hoe kunt u weten hoe u kunt weten hoeveel te veel is? Wat wordt aangemerkt als "normale bloeding" en wat vormt een "bloeding"?

Zoek onmiddellijk medische hulp als uw bloeding zwaar genoeg is om door een menstruatiepad (normaal, niet maxi of mini) te weken in minder dan een uur.

Het is ook belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen als u symptomen heeft die kunnen wijzen op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ongeacht de mate van bloeding. Symptomen van een gescheurde buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen het plotselinge begin van pijn in uw buik of rug, een snelle polsslag, duizeligheid of bewustzijnsverlies zijn.

Definitie van bloeding

Bloeding verwijst naar overmatig bloedverlies en is onderverdeeld in categorieën op basis van het percentage bloed in uw lichaam

• Categorie I - tot 15 procent van het bloedvolume
• Categorie II - verlies van 15 tot 30 procent van het bloedvolume
• Categorie III - verlies van 30 tot 40 procent van het bloedvolume
• Categorie IV - verlies van meer dan 40 procent van het bloedvolume

Schatting van het bloed

Omdat de meeste mensen geen eenvoudige manier hebben om het percentage van de bloedtoevoer van hun lichaam te berekenen dat ze hebben verloren, zijn er veel manieren om bloedverlies te schatten.

Om de betekenis van "bloeding" te begrijpen, moeten we eerst praten over normale bloedingen. Tijdens een normale menstruatie pas je ongeveer 80 ccs bloed toe. Een theelepel is gelijk aan 5 ccs, dus een normale periode zou resulteren in ongeveer 16 theelepels of 5 eetlepels bloed. De hoeveelheid bloedingen met een normale vaginale afgifte is daarentegen ongeveer 500 cc. Een miskraam resulteert meestal in het verlies van een hoeveelheid bloed tussen deze nummers, maar komt dichter in de buurt van die van een normale periode.

Overmatige bloeding wordt gemakkelijker beschreven in termen van menstruatieblokken. Als u in minder dan 2 uur een pad doorbloedt, kan uw bloeding te groot zijn. Als u binnen een uur een grote pad doorloopt, moet u meteen hulp zoeken.

U hoort wellicht andere symptomen die op bloedverlies kunnen duiden, maar het is belangrijk om medische hulp in te roepen voordat deze symptomen zich voordoen. U kunt bijvoorbeeld horen dat bij te veel bloeden uw hartslag zal toenemen (tachycardie.) Maar liefst 30 procent van uw bloed kan verloren gaan voordat zich een snelle hartslag voordoet. Hetzelfde geldt voor andere symptomen en tekenen van bloedverlies en bloedarmoede.

Als uw bloeddruk daalt, of als u bleek en zweterig lijkt, hebt u al te veel bloed verloren en moet u 911 bellen.

Oorzaken van bloeding

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor bloeden na een miskraam, maar veruit de meest voorkomende zijn vastgehouden producten van conceptie of een onvolledige miskraam. Wanneer de producten van de zwangerschap in uw baarmoeder blijven, treedt de normale samentrekking van uw baarmoeder die plaatsvindt na een miskraam niet op. (Wanneer dit niet optreedt na een volledige bevalling wordt het uteriene atonie genoemd.) Om te voorkomen dat uw bloeding stopt, moet verwijdering van de producten van conceptie plaatsvinden.

Naast een onvolledige miskraam omvatten andere, minder vaak voorkomende, maar belangrijke oorzaken:

• Bloedstoornissen zoals hemofilie en de ziekte van von Willebrands (de ziekte van von Willebrand treft 1,3 procent van de bevolking en veel vrouwen zijn niet op de hoogte van de aandoening totdat ze te veel bloed geven na een miskraam of bevalling)
• Bloedverdunnende medicijnen (medicijnen zoals heparine, hoewel het belangrijk is om te weten dat sommige kruidenpreparaten ook bloedingen kunnen veroorzaken)
• Gebroken eierstokcysten
• AV-fistels (waar bloedvaten direct verbinding maken met aders in uw baarmoeder of baarmoederhals)
• Shock gevolgd door gedissemineerde intravasculaire coagulatie (DIC)
• Choriocarcinomen (een zeer ongebruikelijke tumor van de baarmoeder)

Diagnose

Een echografie kan vaak helpen bij de diagnose van een onvolledige miskraam, waarbij de wand van de baarmoeder wordt verdikt. Bij het stellen van een diagnose zal uw arts ook uw geschiedenis bekijken (met name de zwangerschapsduur van uw zwangerschap) en lichamelijk onderzoek (of uw baarmoederhals open is en of er producten van conceptie aanwezig zijn).

Hoe een arts een miskraam kan diagnosticeren door middel van echografie

Behandeling

Behandeling van een bloeding na een miskraam kan een medisch noodgeval zijn. De eerste stap is om ervoor te zorgen dat u stabiel bent en de noodmaatregelen te evalueren die voor elke noodweg, luchtweg, ademhaling en bloedcirculatie gelden.

Meestal wordt een grote infuus geplaatst en intraveneuze vloeistoffen gegeven. Uw bloed zal worden afgenomen voor type en crossmatch zodat indien nodig een bloedtransfusie kan worden gegeven.

De volgende stap is om snel de oorzaak van uw bloeding te evalueren (sluit de minder vaak voorkomende oorzaken van bloeding uit, zoals een levensvatbare zwangerschap met een gescheurde cyste in de eierstokken, bloedingsstoornissen, enz.) En los de oorzaak van uw bloeding op. Meestal betekent dit een nood-D & C (verwijding en curettage) om de producten van de bevruchting te verwijderen. Medicijnen kunnen worden gebruikt om te helpen bij het samentrekken van uw baarmoeder nadat deze zijn verwijderd.

complicaties

Een bloeding met een miskraam is een levensbedreigende complicatie en er is medische zorg nodig. Zonder noodhulp zou shock en zelfs de dood kunnen voorkomen. Ernstig bloedverlies kan leiden tot een gebrek aan bloedtoevoer naar de hersenen en complicaties gerelateerd aan hypoxie (gebrek aan zuurstof in de weefsels van het lichaam) zijn mogelijk als de spoedbehandeling wordt uitgesteld.

Met goede medische zorg, zijn de meeste complicaties gerelateerd aan de operatie (D & C en mogelijk hysterectomie indien ernstig) of transfusiereacties.

Na een bloeding in verband met een miskraam kan het enige tijd duren voordat uw bloedtellingen weer normaal zijn en het is belangrijk om het tijdens deze periode rustig aan te doen.

Als je naar de literatuur kijkt, wees dan niet gealarmeerd als je artikelen ziet die over abortus praten. De arts gebruikt de term 'abortus' om zowel abortussen als miskramen te beschrijven, waarbij opzettelijke abortussen 'electieve abortussen' worden genoemd en miskramen 'spontane abortussen' worden genoemd.

Hoelang duurt bloeden?

Tijdens een miskraam treden de bloeding en de pijnlijke buikkrampen (het andere belangrijke symptoom van een miskraam) het vaakst op wanneer u de placenta en de zak door uw vagina passeert. Dit proces kan meestal tussen 60 minuten en enkele uren duren. Als u niet in staat bent om die weefsels vanzelf door te geven, kan een arts helpen dit te verwijderen door een medische procedure te gebruiken die dilatatie en curettage wordt genoemd (vaak aangeduid als een D & C).

Na de miskraam, bloeden je misschien een beetje in de komende twee weken of zo, maar de hoeveelheid bloed moet geleidelijk afnemen. Je normale menstruatiecyclus zou binnen ongeveer zes weken moeten terugkeren.

Oorzaken van een miskraam

De meeste miskramen worden veroorzaakt door willekeurige chromosomale problemen. Als de cellen in de foetus te veel chromosomen bevatten, te weinig van hen, of als ze structurele afwijkingen hebben, kan een miskraam optreden. Miskramen kunnen ook optreden als gevolg van een aangetaste eicel (wanneer een bevruchte eicel in de baarmoeder wordt ingebracht maar nooit een baby wordt), drugs, alcohol, roken en mogelijk buitensporige cafeïnegebruik tijdens de zwangerschap. Soms kunnen de eigen gezondheidstoestand van een moeder ook bijdragen, zoals lupus, schildklierziekte, diabetes, infecties en hormoonproblemen.

Als u niet zeker weet of u een miskraam had, kan een arts een echografie, bekkenonderzoek en een bloedtest gebruiken (om uw niveau van humaan choriongonadotrofine of hCG te meten) om die vraag te beantwoorden.

omgaan

Een miskraam kan zowel lichamelijk als emotioneel extreem pijnlijk zijn. Het is normaal om je depressief, verward en boos te voelen na het feit, en praten met andere vrouwen die het ook hebben meegemaakt, kan je helpen het hoofd te bieden. Vraag uw arts om meer informatie en of zij op de hoogte is van een lokale steungroep. Er zijn veel uitstekende online ondersteuningsgemeenschappen beschikbaar om diegenen te helpen die zwangerschapsverliezen hebben geleden, en verschillende organisaties die mensen ondersteunen die een miskraam hebben doorstaan.

Het belangrijkste is om jezelf de tijd te geven om te rouwen.Je zult waarschijnlijk een overvloed aan platitudes van vrienden en familie horen die soms kunnen dienen om je slechter te voelen. We weten dat het niet helpt om te horen dat je jong bent of dat je het opnieuw kunt proberen. Je moet deze zwangerschap bedroeven. Verwen jezelf tijdens deze periode.