Diagnose van darmkanker

Screening op darmkanker, die over het algemeen wordt aanbevolen voor alle 45-plussers (en misschien eerder, als iemand een verhoogd risico loopt), kan wijzen op een probleem, maar kan de ziekte niet officieel diagnosticeren. In plaats daarvan zijn een diagnostische (in plaats van screening) colonoscopie, biopsie en beeldvormingstests nodig om de omvang van darmkanker te bevestigen en te definiëren. Hoewel veel mensen dit proces starten vanwege routinematig aanbevolen controles, doen anderen dit vanwege zorgwekkende symptomen, een abnormaal lichamelijk onderzoek of een nieuwe bevinding van een laboratoriumtest (bijvoorbeeld bloedarmoede door ijzertekort).

Laten we eens van dichterbij bekijken hoe darmkanker van begin tot einde kan worden gediagnosticeerd.

Geschiedenis en lichamelijk examen

Na het bekijken van eventuele symptomen die kunnen wijzen op darmkanker (bijvoorbeeld bloed in uw ontlasting of een verandering in de stoelgang), evenals uw risicofactoren voor het ontwikkelen van darmkanker (bijvoorbeeld een voorgeschiedenis van colonpoliepen en / of colon kanker), zal uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren.

Tijdens het fysieke onderzoek zal uw arts op uw buik drukken om te zien of er ongemak of massa's aanwezig zijn. Uw arts zal ook uw vitale eigenschappen en huid controleren om te zien of er bloedarmoede is (bijvoorbeeld een snelle hartslag en / of bleekheid).

Hij kan ook een digitaal rectaal examen (DRE) uitvoeren, waarbij de arts met een handschoen en smering zijn vinger in uw rectum steekt om voor elke massa te voelen en om uw ontlasting op bloed te testen.

Labs en tests

Na een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan uw arts laboratoria bestellen, vooral als uw symptomen en / of onderzoek verdacht zijn voor darmkanker (of een ander darmprobleem).

Hoewel laboratoria niet kunnen bepalen of u al dan niet darmkanker heeft, kunnen ze een arts helpen de bodem uit te zoeken wat er aan de hand is, of op zijn minst helpen om het algehele ziektebeeld te verven.

Sommige labs die uw arts mogelijk aanbeveelt, zijn onder andere:

• Volledig bloedbeeld (CBC):Dit lab kan bepalen of je al dan niet bloedarmoede hebt (laag aantal rode bloedcellen), wat een potentiële complicatie is van colonkanker als gevolg van bloeding uit de tumor.
• Leverfunctietest (LFT): Omdat darmkanker zich kan verspreiden naar de lever, zal uw arts dit lab bestellen om te kijken hoe goed uw lever functioneert.
• Tumormarkers: Sommige dikkedarmkankercellen maken markers die naar de bloedbaan reizen. Carcino-embryonaal antigeen (CEA) is bijvoorbeeld een tumormarker voor colonkanker. Een verhoogde CEA kan echter worden gezien in niet-cancereuze aandoeningen, en het is niet altijd verhoogd bij vroege darmkanker. Dit is de reden waarom professionele groepen zoals de American Society of Clinical Oncology (ASCO) tumormarkers niet aanbevelen als een diagnostische test voor colonkanker. Dat gezegd hebbende, is het de moeite waard om op te merken dat CEA-niveaus vaak worden gevolgd vóór en na de behandeling van colonkanker.

Diagnostische colonoscopie

Als uw lichamelijk onderzoek en / of bloedtesten zorgen baren voor darmkanker, zal uw arts meer tests aanbevelen, meestal een diagnostische colonoscopie, wat de meest accurate test is voor de diagnose van darmkanker. Een diagnostische colonoscopie zal ook worden uitgevoerd als een routinematige screening colonoscopie abnormaal was, wat betekent dat het verdacht was voor kanker, of als de ontlastingstesten thuis (bijvoorbeeld de ontlasting DNA-test) abnormaal terugkwamen.

Bovendien zijn soms diagnostische colonoscopieën, terzijde, soms onvolledig (niet in staat om adequaat te worden uitgevoerd). In dit geval kan een virtuele colonoscopie worden gebruikt om darmkanker te diagnosticeren.

Tijdens een colonoscopie, een gastro-enteroloog-een arts die is gespecialiseerd in de behandeling van ziekten van het spijsverteringskanaal-voegt een flexibele buis (een colonoscoop genaamd) in uw anus. U kunt op een videomonitor kijken terwijl de camera door uw rectum loopt, helemaal tot aan het einde van uw dubbele punt. Als je erover nadenkt hoe onplezierig dat moet zijn, neem dan je hart - je bent verdoofd tijdens de procedure.

biopsie

Als een verdachte massa in de dikke darm wordt gezien, kan de arts bovendien een weefselmonster (een biopsie genaamd) nemen. Een patholoog kan het weefsel onder een microscoop bekijken om te zien of er kankercellen aanwezig zijn. Als er kanker wordt gevonden, kunnen er meer laboratoriumtests worden uitgevoerd op het biopsiedemonstratie, zoals tests die zoeken naar genveranderingen in de kankercellen. Resultaten van deze tests kunnen oncologen of "kankerartsen" helpen bepalen welke behandelingen het beste of helemaal niet werken.

Hoe een colonbiopsie wordt uitgevoerd

In beeld brengen

Zodra de diagnose van darmkanker is vastgesteld, wordt de omvang van de ziektespreiding (de fase genoemd) bepaald met behulp van beeldvormende testen. Nadat de kanker is geënsceneerd, kan een behandelplan worden bedacht. De beeldvormingsproeven die vaak worden gebruikt, zijn:

• X-thorax
• Computertomografie (CT) scan van de buik en het bekken
• Magnetic resonance imaging (MRI) van de lever
• Positron emissie tomografie (PET) scan (niet zo vaak gebruikt)

Er zijn vijf stadia van dikkedarmkanker (0-4) en, in het algemeen, hoe vroeger het stadium, hoe gemakkelijker de kanker te behandelen is.

regie

Om de basis van de fasen te begrijpen, beschouwt u de dikke darm als een holle buis met vijf lagen, de binnenste laag (de mucosa genoemd), de tweede laag (de submucosa), een derde spierlaag (de muscularis propia), en de buitenste lagen (de subserosa en serosa genoemd).

Fase 0

Stadium 0-colonkanker is de vroegst mogelijke fase en wordt in situ ook carcinoom genoemd ("carcinoom" verwijst naar kanker en "in situ" betekent oorspronkelijke positie of plaats). Stadium 0 kanker is niet verder gegroeid dan de binnenste laag van de dikke darm (het slijmvlies).

Fase 1

Fase 1 colonkanker betekent dat de tumor door het slijmvlies in de submucosa is gegroeid, of zelfs in de spierlaag (de muscularis propia).

Stage 2

Fase 2 colonkanker betekent een van de volgende scenario's:

• Kanker is uitgegroeid tot de buitenste lagen van de dikke darm, maar niet via hen.
• Kanker is door de buitenste laag van de dikke darm gegroeid.
• Kanker is door de wand van de dikke darm gegroeid en bevestigd aan of gegroeid tot andere nabijgelegen weefsels of organen.
• Kanker is door het slijmvlies gegroeid in de submucosa en mogelijk de muscularis propia. Het heeft zich ook verspreid naar een tot drie nabijgelegen lymfeklieren.

Fase 3

Fase 3 colonkanker betekent een van de volgende dingen:

• Kanker is uitgegroeid tot de submucosa-laag en verspreid naar vier tot zes nabijgelegen lymfeklieren.
• Kanker is uitgegroeid tot de buitenste lagen en verspreid naar een tot drie nabijgelegen lymfeklieren of in gebieden van vet in de buurt van de lymfeklieren.
• Kanker is uitgegroeid tot de muscularis propia, of de buitenste laag van de dikke darm, en verspreid naar vier tot zes nabijgelegen lymfeklieren.
• Kanker is in de submucosa gegroeid en mogelijk in de muscularis propia en verspreid naar zeven of meer nabijgelegen lymfeklieren.
• Kanker is door de wand van de dikke darm gegroeid en heeft zich verspreid naar vier tot zes nabijgelegen lymfeklieren.
• Kanker is uitgegroeid tot de buitenste lagen van de dikke darm en verspreid naar zeven of meer nabijgelegen lymfeklieren.
• Kanker is door de wand van de dikke darm gegroeid, is gehecht aan of is gegroeid tot nabijgelegen weefsels of organen en heeft zich uitgezaaid naar ten minste één nabijgelegen lymfeknoop of naar gebieden van vet nabij de lymfeknoop.

Fase 4

Net als stadium 2 en 3 darmkanker, zijn er een aantal verschillende scenario's die stadium 4 kanker beschrijven. Waar het echter om gaat, is dat colonkanker in fase 4 synoniem is voor uitgezaaide darmkanker, omdat het impliceert dat de tumor zich heeft uitgezaaid naar een of meerdere organen op afstand (bijvoorbeeld de lever of longen), naar een verafgelegen reeks lymfeklieren of naar verre delen van de bekleding van de buikholte (het peritoneum genoemd).

Omgaan met een diagnose van stadium 4 kanker kan een behoorlijk uitdagend proces zijn, zowel fysiek als mentaal. Voor de meeste mensen is darmkanker in fase 4 niet te genezen, maar er zijn meestal behandelingsopties beschikbaar.

Overlevingskans

De overlevingskansen van darmkanker hangen sterk samen met het stadium van de ziekte. In essentie worden overlevingscijfers door artsen gebruikt als een manier om de prognose van een persoon te bespreken, wat het verwachte beloop van de ziekte is. Bijvoorbeeld, wanneer darmkanker vroeg wordt gevangen voordat het zich buiten de dikke darm heeft verspreid, is de prognose zeer goed. Een complete remedie is natuurlijk het doel.

Vijfjaarsoverlevingspercentage

U hebt misschien de term 'overlevingspercentage van vijf jaar' gehoord in het kantoor van uw arts of bij degenen die zijn gediagnosticeerd. Het overlevingspercentage na vijf jaar is het percentage mensen met de diagnose kanker dat nog minimaal vijf jaar na de eerste diagnose nog in leven is.

Voor kankers in een vroeg stadium die worden behandeld met de verwachting van een volledige genezing, wordt de overlevingskans van vijf jaar soms beschouwd als het punt waarop een persoon "uit het bos" is. Na het merk van vijf jaar kan het minder waarschijnlijk worden dat kanker terugkeert. Sommige onderzoeken suggereren dat mensen tot 10 jaar na de diagnose nauwgezet moeten worden gevolgd. Deze langere follow-up is om ervoor te zorgen dat eventuele recidieven van kanker vroegtijdig worden opgemerkt.

Volgens het National Cancer Institute en de American Cancer Society zijn de vijfjaarsoverlevingspercentages voor mensen die leven met darmkanker (op basis van het stadium) als volgt:

• Fase 1: 92 procent
• Stage 2: 63 procent tot 87 procent
• Fase 3: 53 procent tot 69 procent
• Fase 4: 11 procent

Onthoud

Het is belangrijk om te onthouden dat overlevingscijfers schattingen zijn. Een overlevingspercentage van vijf jaar kan nooit voorspellen wat er in het geval van een persoon zal gebeuren. Andere dingen, zoals hoe kanker reageert op de behandeling en de genetica van de kankercellen, zullen de overlevingskansen beïnvloeden.

Om vijfjaarsoverlevingspercentages te halen, moeten gezondheidsdeskundigen bovendien minstens vijf jaar geleden mensen bestuderen die voor hun kanker zijn behandeld. Darmkankerbehandelingen zijn veranderd en blijven zeer snel veranderen, wat de resultaten kan verbeteren.

Sommige behandelingen die nu worden gebruikt, zoals gerichte therapieën, waren vijf jaar geleden nog niet beschikbaar. Onthoud ook dat overlevingspercentages mensen kunnen zijn die de diagnose darmkanker hadden, maar die later stierven aan niet-kanker gerelateerde oorzaken.

Dit betekent dat de overlevingskansen van vijf jaar er waarschijnlijk slechter uitzien dan wat uw overlevingspercentage van vijf jaar eigenlijk is. Zorg ervoor dat u met uw arts bespreekt wat u over vijfjaarsoverlevingspercentages te weten bent gekomen. Hij of zij kan u helpen te begrijpen hoe deze informatie van toepassing kan zijn op uw specifieke situatie.

Differentiële diagnoses

Het is belangrijk om te onthouden dat een of meer van de symptomen die u hebben kunnen binnenbrengen om uw arts te raadplegen (bijvoorbeeld rectale bloedingen of buikpijn) zeer goed kunnen worden veroorzaakt door een ander medisch probleem dan darmkanker.

Dat gezegd hebbende, moet elk nieuw symptoom worden geëvalueerd, zodat een juiste diagnose en een behandelplan snel kunnen worden gestart.

Voorbeelden van andere medische aandoeningen die die van darmkanker kunnen nabootsen, zijn:

Aambeien

Aambeien zijn gezwollen aders in uw anus of lagere endeldarm die pijnloos bloedverlies kunnen veroorzaken tijdens een stoelgang en / of ongemak in het anale gebied.

Prikkelbare darmsyndroom

Buikspasmen en kramp komen vaak voor bij het prikkelbare darm syndroom, maar worden over het algemeen verlicht met ontlasting.

Appendicitis

Appendicitis verwijst naar een ontsteking van de appendix, een vingervormige structuur die uitsteekt vanuit uw dikke darm. Blindedarmontsteking veroorzaakt plotselinge pijn rond de navel die naar de rechter onderzijde van de buik beweegt. Vaak heeft een persoon misselijkheid en / of braken en een gebrek aan eetlust.

diverticulitis

Diverticulitis verwijst naar ontsteking van colon diverticulum (een buidel die zich in de dikke darmwand bevindt). Bij diverticulitis is de pijn vaak plotseling, constant en aanwezig in de linker onderbuik. Andere bijbehorende symptomen zijn constipatie, verlies van eetlust, misselijkheid en / of braken.

Infectieuze colitis

Infectieuze colitis betekent dat de dikke darm ontstoken is door een infectie (bijvoorbeeld met de bacterie Clostridium difficile). Deze aandoening kan naast buikpijn en koorts ook diarree veroorzaken.

Blaasinfectie (cystitis)

Naast ongemak in het suprapubische gebied (het gebied dat zich boven uw schaambeen bevindt), kan een persoon met cystitis symptomen ervaren zoals verhoogde frequentie of aarzeling met plassen of branden met urineren.

Niersteen

Een niersteen veroorzaakt vaak pijn in de onderrug die kan uitstralen naar de buik, naast bloed in de urine.

Wat zijn de verschillende behandelingen voor darmkanker? Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Amerikaanse Kankervereniging. Colorectale kankerstadia. 2018.

• Amerikaanse Kankervereniging. Tests om colorectale kanker te diagnosticeren. 2018.

• Locker GY et al. ASCO 2006 update van aanbevelingen voor het gebruik van tumormarkers bij gastro-intestinale kanker. J Clin Oncol. 2006 20 november; 24 (33): 5313-27. DOI: 10.1200 / JCO.2006.08.2644.

• National Cancer Institute. Cancer Stat Facts: colorectale kanker.

• Rex DK. Screening op colorectale kanker: aanbevelingen voor artsen en patiënten van de Amerikaanse Multi-Society Task Force voor colorectale kanker. Am J Gastroenterol. 2017 juli; 112 (7): 1016-1030. DOI: 10.1038 / ajg.2017.174.