Wat zijn Temporomandibular Disorders (TMD)?

U hebt mogelijk artikelen over temporomandibulaire (kaak) aandoeningen (TMD) gezien, ook wel TMJ-syndroom genoemd. Misschien heb je zelfs pijn gevoeld soms in je kaakgebied, of misschien heeft je tandarts of arts je verteld dat je TMD hebt.

Als u vragen heeft over temporomandibulaire aandoeningen, bent u niet de enige. Onderzoekers zoeken ook naar antwoorden op de oorzaken van TMD, wat de beste behandelingen zijn en hoe we deze aandoeningen kunnen voorkomen.

TMD is niet alleen een aandoening, maar een groep aandoeningen, vaak pijnlijk, die het temporomandibulair gewricht en de spieren die het kauwen beïnvloeden beïnvloeden. Hoewel we niet weten hoeveel mensen daadwerkelijk TMD hebben, lijken de stoornissen ongeveer twee keer zoveel vrouwen te beïnvloeden als mannen.

1

Types

Deskundigen zijn het er in het algemeen over eens dat temporomandibulaire aandoeningen in drie hoofdcategorieën vallen:

• myofasciale pijn (meest voorkomende vorm van TMD, dat is ongemak of pijn in de spieren die de kaakfunctie regelen en de nek- en schouderspieren)
• interne verstoring van het gewricht (wat betekent een ontwrichte kaak of verplaatste schijf, of letsel aan de condylus)
• degeneratieve gewrichtsaandoening (zoals osteoartritis of reumatoïde artritis in het kaakgewricht)

Een persoon kan een of meerdere van deze aandoeningen tegelijkertijd hebben. Wetenschappers onderzoeken hoe gedrags-, psychologische en fysieke factoren kunnen samengaan om TMD te veroorzaken.

Onderzoekers werken aan het ophelderen van TMD-symptomen, met als doel om gemakkelijker en betere diagnosemethoden en een betere behandeling te ontwikkelen.

2

De Temporomandibular Joint

Het temporomandibulair gewricht verbindt de onderkaak, de onderkaak genaamd, met het tijdelijke bot aan de zijkant van het hoofd. Als u uw vingers vlak voor uw oren plaatst en uw mond opent, kunt u het gewricht aan elke kant van uw hoofd voelen. Omdat deze gewrichten flexibel zijn, kan de kaak soepel op en neer en van links naar rechts bewegen, waardoor we kunnen praten, kauwen en geeuwen. Spieren bevestigd aan en rond het kaakgewricht sturen de positie en beweging ervan.

Wanneer we onze mond openen, glijden de afgeronde uiteinden van de onderkaak, condyles genaamd, langs de gewrichtsbus van het slaapbeen. De condylussen glijden terug naar hun oorspronkelijke positie wanneer we onze mond sluiten. Om deze beweging soepel te houden, ligt er een zachte schijf tussen de condylus en het slaapbeen. Deze schijf absorbeert schokken van de TMJ tegen kauwen en andere bewegingen.

Pijn in het gewricht

Het goede nieuws is dat voor de meeste mensen pijn in het gebied van het kaakgewricht of de spieren geen signaal is dat er een serieus probleem aan het ontstaan ​​is.In het algemeen is het ongemak van TMD af en toe en tijdelijk, vaak voorkomend in cycli. De pijn verdwijnt uiteindelijk met weinig of geen behandeling. Slechts een klein percentage van de mensen met TMD-pijn ontwikkelt significante, langdurige symptomen.

Klarende symptomen

Onderzoekers werken aan het ophelderen van TMD-symptomen, met als doel om gemakkelijker en betere diagnosemethoden en een betere behandeling te ontwikkelen.

3

Oorzaken

We weten dat ernstige verwonding van de kaak of het temporomandibulair gewricht TMD kan veroorzaken. Een zware slag kan bijvoorbeeld de botten van het gewricht doen breken of de schijf beschadigen, waardoor de vloeiende beweging van de kaak wordt verstoord en pijn of blokkering optreedt.

• Artritis in het kaakgewricht kan ook het gevolg zijn van een verwonding.
• Sommigen suggereren dat een slechte beet (malocclusie) TMD kan veroorzaken, maar recent onderzoek betwist dat.
• Orthodontische behandelingen, zoals beugels en het gebruik van hoofddeksels, zijn ook verantwoordelijk voor sommige vormen van TMD, maar onderzoeken tonen nu aan dat dit onwaarschijnlijk is.

Gom

Er bestaat Nee wetenschappelijk bewijs dat kauwgum kauwen veroorzaakt klikkende geluiden in de kaakgewricht, of dat kaak klikken leidt tot ernstige TMJ-problemen. In feite is klikken met de kaak tamelijk gewoon in de algemene bevolking. Als er geen andere symptomen zijn, zoals pijn of vergrendeling, is klikken op de kaak meestal niet nodig.

Schijfproblemen

Experts geloven dat de meeste mensen met klikken of knallen in de kaakverbinding waarschijnlijk een verplaatste schijf hebben (de zachte, schokabsorberende schijf bevindt zich niet in een normale positie). Zolang de verplaatste schijf geen pijn of problemen met de kaakbeweging veroorzaakt, is er geen behandeling nodig.

Spanning

Experts suggereren dat stress (mentaal of fysiek) TMD kan veroorzaken of verergeren. Mensen met TMD klemmen vaak of knarsen hun tanden 's nachts, wat de kaakspieren vermoeit en tot pijn kan leiden. Het is echter niet duidelijk of stress de oorzaak is van klemmen / vermalen en daaropvolgende kaakpijn of het resultaat van het omgaan met chronische kaakpijn / disfunctie.

4

Tekenen en symptomen

Een verscheidenheid aan symptomen kan worden gekoppeld aan TMD. Pijn, vooral in de kauwspieren en / of kaakgewricht, is het meest voorkomende symptoom. Andere waarschijnlijke symptomen zijn onder meer:

• beperkte beweging of vergrendeling van de kaak.
• uitstralende pijn in het gezicht, nek of schouders.
• pijnlijk klikken, knallen of raspen van geluiden in het kaakgewricht bij het openen of sluiten van de mond.
• een plotselinge, grote verandering in de manier waarop de bovenste en onderste tanden bij elkaar passen.

Andere gerelateerde symptomen

Andere kunnen soms gerelateerd zijn aan TMD, zoals:

• hoofdpijn
• oorpijn
• duizeligheid
• gehoorproblemen

Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat incidenteel ongemak in het kaakgewricht of kauwspieren vrij algemeen is en over het algemeen geen reden tot bezorgdheid is.

Secundaire hoofdpijn

Volgens A.D.A.M. "Temporomandibulair gewricht, of TMJ, disfunctie, kan een oorzaak zijn van secundaire hoofdpijn. Secundaire hoofdpijn is het gevolg van onderliggende aandoeningen die pijn als een symptoom veroorzaken."

Volgens de advocaat van de patiënt en auteur Teri Robert is hoofdpijn soms een hoofdpijn, soms hoofdpijn, en andere hoofdpijn, en behandelingen variëren afhankelijk van de aandoening. de diagnose. Om deze redenen is een tijdige en nauwkeurige diagnose belangrijk."

Angina

Volgens Richard N. Fogoros M.D., "Kaakpijn is een vrij veel voorkomende manifestatie van angina." "Onverklaarde episodische kaakpijn moet door een arts worden beoordeeld"

5

Diagnose

Omdat de exacte oorzaken en symptomen van TMD niet duidelijk zijn, kan de diagnose van deze aandoeningen verwarrend zijn. Op dit moment is er geen algemeen aanvaarde standaardtest om TMD correct te identificeren. In ongeveer 90 procent van de gevallen biedt de beschrijving van symptomen door de patiënt, in combinatie met een eenvoudig lichamelijk onderzoek van het gezicht en de kaak, informatie die nuttig is voor het diagnosticeren van deze aandoeningen.

Fysiek onderzoek

Het lichamelijk onderzoek omvat:

• de kaakgewrichten voelen en kauwen op spieren voor pijn of gevoeligheid
• luisteren naar klikken, knallen of raspen van geluiden tijdens de beweging van de kaak
• onderzoek naar beperkte beweging of vergrendeling van de kaak tijdens het openen of sluiten van de mond

Het controleren van de tandheelkundige en medische geschiedenis van de patiënt is erg belangrijk. In de meeste gevallen biedt deze evaluatie voldoende informatie om het pijn- of kaakprobleem op te sporen, een diagnose te stellen en de behandeling te starten om pijn of kaaksluiting te verlichten.

Diagnostische toetsen

Regelmatige tandheelkundige röntgenfoto's en TMJ-röntgenfoto's (transcraniale röntgenfoto's) zijn over het algemeen niet nuttig bij het diagnosticeren van TMD. Andere röntgentechnieken zijn meestal alleen nodig wanneer de arts een aandoening zoals artritis vermoedt of wanneer er in de loop van de tijd aanmerkelijke pijn blijft bestaan ​​en de symptomen niet verbeteren met de behandeling. Waaronder:

• artrografie (gezamenlijke röntgenfoto's met behulp van kleurstof)
• magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
• tomografie (een speciaal type röntgenfoto)

Voordat u een dure diagnostische test ondergaat, is het altijd verstandig om nog een onafhankelijke mening te krijgen.

6

Conservatieve behandelingsopties

De sleutelwoorden om in gedachten te houden over TMD-behandeling zijn:

• conservatief
• omkeerbaar

Conservatieve behandelingen zijn zo eenvoudig mogelijk en worden het meest gebruikt omdat de meeste patiënten geen ernstige, degeneratieve TMD hebben. Conservatieve behandelingen doen dat niet de weefsels van de:

• gezicht
• kaak
• gewricht

Omkeerbare behandelingen doen dat wel niet blijvende of onomkeerbare veranderingen in de structuur of positie van de kaak of tanden veroorzaken.

Omdat de meeste TMD-problemen tijdelijk zijn en niet erger worden, is eenvoudige behandeling alles wat meestal nodig is om ongemak te verlichten. Zelfzorgpraktijken zijn nuttig bij het verlichten van TMD-symptomen, bijvoorbeeld:

• zacht voedsel eten
• toepassen van warmte- of ijspakketten
• het vermijden van extreme kaakbewegingen (zoals wijd gapen, luide zang en kauwgom kauwen)

Het leren van speciale technieken om te ontspannen en stress te verminderen, kan patiënten ook helpen om te gaan met pijn die vaak gepaard gaat met TMD-problemen.

Andere conservatieve, omkeerbare behandelingen omvatten:

• fysiotherapie (gefocust op zachte spierrek en ontspannende oefeningen)
• kortdurend gebruik van spierverslappers en ontstekingsremmende geneesmiddelen

spalken

Zorgverleners kunnen een oraal hulpmiddel aanbevelen, ook wel een spalk of bijtplaat genoemd, een plastic beschermkap die over de bovenste of onderste tanden past. De spalk kan helpen klemmen of schuren te verminderen, wat de spierspanning vermindert. Een orale spalk dient slechts gedurende korte tijd te worden gebruikt en mag geen permanente veranderingen in de beet veroorzaken. Als een spalk pijn veroorzaakt of verhoogt, stop dan met het gebruik en raadpleeg uw arts.

7

Chirurgische behandelingsopties

De conservatieve, reversibele behandelingen zijn nuttig voor het tijdelijk verlichten van pijn en spierspasmen - het zijn geen 'kuren' voor TMD. Als de symptomen na verloop van tijd voortduren of vaak terugkeren, raadpleeg dan uw arts.

Er zijn andere soorten TMD-behandelingen, zoals operaties of injecties, die de weefsels binnendringen. Sommige houden het injecteren van pijnstillende medicijnen in pijnlijke spierplaatsen in, vaak "triggerpoints" genoemd. Onderzoekers bestuderen dit type behandeling om te zien of deze injecties in de loop van de tijd behulpzaam zijn.

Chirurgische behandelingen zijn vaak onomkeerbaar en moeten waar mogelijk worden vermeden. Wanneer een dergelijke behandeling noodzakelijk is, zorg er dan voor dat de arts het u uitlegt, in woorden die u begrijpt:

• de reden voor de behandeling
• de risico's
• andere soorten behandelingen die mogelijk beschikbaar zijn

8

Onomkeerbare behandelingen kunnen TMD erger maken

Wetenschappers hebben geleerd dat bepaalde onomkeerbare behandelingen, zoals chirurgische vervanging van kaakgewrichten met kunstmatige implantaten, ernstige pijn en permanente kaakbeschadiging kunnen veroorzaken. Sommige van deze apparaten werken mogelijk niet goed of kunnen na verloop van tijd breken met de kaak. Voordat u een operatie aan het kaakgewricht ondergaat, is het erg belangrijk om andere onafhankelijke meningen te krijgen.

Vitek-implantaten

De Food and Drug Administration heeft kunstmatige kaakgewrichtimplantaten teruggeroepen die zijn gemaakt door Vitek, die het omliggende bot kan afbreken en beschadigen. Als u deze implantaten heeft, raadpleegt u uw kaakchirurg of tandarts. Als er problemen zijn met uw implantaten, moeten de apparaten mogelijk worden verwijderd.

Andere onomkeerbare behandelingen

Andere onomkeerbare behandelingen die van weinig waarde zijn en het probleem mogelijk verergeren, zijn:

• orthodontie om de beet te veranderen
• herstellende tandheelkunde (die kroon en brugwerk gebruikt om de beet te balanceren)
• occlusale aanpassing (tanden afknarsen om de beet in balans te brengen)

Hoewel er meer studies nodig zijn over de veiligheid en effectiviteit van de meeste TMD-behandelingen, raden wetenschappers ten sterkste aan om de meest conservatieve, reversibele behandelingen mogelijk te maken voordat ze invasieve behandelingen overwegen. Zelfs wanneer het TMD-probleem chronisch is geworden, hebben de meeste patiënten nog steeds geen agressieve behandelmethoden nodig.

9

5 dingen om in gedachten te houden als u denkt dat u TMD heeft

• Houd er rekening mee dat voor de meeste mensen het ongemak van TMD uiteindelijk zal verdwijnen, al dan niet behandeld.
• Eenvoudige zelfzorgmethoden zijn vaak effectief bij het verlichten van TMD-symptomen.
• Als er meer behandeling nodig is, moet deze conservatief en omkeerbaar zijn.
• Vermijd, indien mogelijk, behandelingen die permanente veranderingen in de beet of kaak veroorzaken.
• Als onomkeerbare behandelingen worden aanbevolen, zorg dan voor een betrouwbare second opinion.

Waar u de tweede mening kunt krijgen

Veel artsen, met name tandartsen, zijn bekend met de conservatieve behandeling van TMD. Omdat TMD meestal pijnlijk is, zijn pijnklinieken in ziekenhuizen en universiteiten ook een goede bron van advies en second opinions voor deze aandoeningen. Speciaal opgeleide gezichtspijndeskundigen kunnen vaak behulpzaam zijn bij het diagnosticeren en behandelen van TMD.

10

Onderzoek wordt gedaan op TMD

Het National Institute of Dental Research ondersteunt een actief onderzoeksprogramma op het gebied van TMD. Het ontwikkelen van betrouwbare richtlijnen voor het diagnosticeren van deze aandoeningen is een topprioriteit. Er zijn ook studies en klinische onderzoeken gaande over de oorzaken, behandelingen en preventie van TMD. Door voortzetting van het onderzoek vallen stukjes van de TMD-puzzel langzaam maar gestaag op hun plaats.

Richtlijnen voor diagnose

Een van de belangrijkste gebieden van TMD-onderzoek is het ontwikkelen van duidelijke richtlijnen voor het diagnosticeren van deze aandoeningen. Zodra wetenschappers het eens zijn over wat deze richtlijnen zouden moeten zijn, zal het voor beoefenaars gemakkelijker zijn om temporomandibulaire aandoeningen correct te identificeren en om te beslissen welke behandeling, indien aanwezig, nodig is.