Ontleden van de anatomie van een acne-uitbraak

Hoewel we allemaal weten en waarschijnlijk acne hebben ervaren, kan de verklaring van hoe en waarom we puistjes krijgen ons vaak ontglippen.

Alle acne is een aandoening van wat we de pilosebaceous-eenheid noemen. De pilosebaceous eenheid bestaat uit de haarschacht, de haarfollikel, de talgklier en de erector pili-spier (waardoor het haar gaat staan ​​als het samentrekt).

Deze eenheden bevinden zich overal op het lichaam behalve de handpalmen, zolen, bovenkant van de voeten en de onderlip. De dichtheid van deze eenheden is het grootst op het gezicht, de borst en de bovenhals, waar acne het meest waarschijnlijk zal optreden.

Hoe stoornissen van de Pilosebaceous Unit Puistjes veroorzaken

Talgklieren produceren een olieachtige substantie genaamd talg, die verantwoordelijk is voor het gehydrateerd houden van de huid en het haar. Tijdens de adolescentie zullen talgklieren doorgaans groter worden en meer talg produceren onder invloed van hormonen.

Na de leeftijd van 20 heeft de talgproductie de neiging af te nemen naarmate de hormoonspiegels stabiliseren en vervolgens dalen, en verklaart waarom acne zo'n integraal onderdeel is van iemands tienerjaren.

Acne kan ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen, zoals zwangerschap, wanneer hormoonniveaus meer geneigd zijn te piekeren en fluctueren.

Het mechanisme voor een uitbraak

Een bacterie die bekend staat als Propionibacterium acnes is een normale inwoner van de huid. Het maakt gebruik van talg als voedingsstof voor groei en zal blijven groeien in lijn met de productie van talg. Als zodanig hebben mensen met acne inherent meer van P. acnes in hun follikels, evenals meer oliën op de huid om de bacteriën te voeden.

De aanwezigheid van de bacterie zelf trekt defensieve witte bloedcellen naar de follikel. Deze immuuncellen produceren een enzym dat de wand van de follikel beschadigt en puin vrijmaakt in de haarschacht en dieper in de middelste huidlaag (de dermis). Dit proces veroorzaakt een ontstekingsreactie die aanleiding geeft tot een kleine rode bult (een papel), die zich vervolgens kan ontwikkelen tot een met pus gevulde blaar (pustule genaamd).

De pus zelf is in wezen het slachtoffer van de immuunrespons, die oliën, dode immuuncellen, dode huidcellen en dode bacteriën bevat.

De anatomie van een mee-eter

Normaal werkende pilosebaceous eenheden handhaven een zorgvuldige balans van vocht op de huid.

Het werkt als volgt: talg geproduceerd door de talgklier combineert met cellen afgezet door de haarzakjes.Omdat de oliën de follikel opvullen, worden ze geleidelijk verdeeld over het huidoppervlak, waardoor het bevochtigd en gezond blijft.

Problemen ontstaan ​​wanneer de talg vastzit in de follikel. Om redenen die nog onduidelijk zijn, kunnen sommige follikels worden geblokkeerd, vaak rond de neus of ballen van de wangen. Wanneer dit gebeurt, beginnen de talg en de afgestorven cellen zich op te hopen en kleverig te worden, te blokkeren en uiteindelijk te harden in de porie.

Dit kan leiden tot een type acne genaamd comedonen, beter bekend als mee-eters of whiteheads.

Een woord van heel goed

Als u aanhoudende of ernstige acne ervaart, zult u waarschijnlijk een dermatoloog moeten raadplegen om de aandoening onder controle te krijgen. Terwijl vrij verkrijgbare producten die salicylzuur en benzoylperoxide bevatten, milde of occasionele uitbraken kunnen helpen behandelen, kunnen zwaardere gevallen receptplichtige crèmes, antibiotica of zelfs orale anticonceptiva vereisen om deze vaak verwarrende dermatologische aandoening volledig te beheersen.